Ανακοίνωση ΠΑΜΕ για μαζική απεργία και συγκέντρωση στις 10 Φεβρουαρίου, η οποία αναφέρει:

«Εργαζόμενοι, Εργαζόμενες στο Δημόσιο, στα ΝΠΔΔ, στους ΟΤΑ, στα σχολεία, στα Νοσοκομεία στις Δημόσιες Υπηρεσίες.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΙΣ 10 το ΠΡΩΙ

Οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα της οικονομίας, όπως άλλωστε το σύνολο της εργατικής τάξης βρίσκονται μπροστά σε μια πρωτοφανή επίθεση. Μία επίθεση που επιδεινώνει το σύνολο των παραγόντων που επηρεάζουν την ζωή των δημοσίων υπάλληλων και των οικογενειών τους. Η κυβέρνηση μέσα από το Πρόγραμμα Σταθερότητας δεν αφήνει καμιά αμφιβολία ότι:

• Οι αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων θα συρρικνωθούν τουλάχιστον κατά 10% μέσα από το πάγωμα του μισθού και την περικοπή των επιδομάτων.
• Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης θα αυξηθούν για χιλιάδες γυναίκες δημόσιες υπαλλήλους και η σύνταξη από κοινωνική θα μετατραπεί σε επαγγελματική, ανταποδοτική.
• Οι συντάξεις θα μειωθούν από το 2010, όπως προβλέπει ο νόμος Ρέππα κατά μία μονάδα ώστε να φτάσουν σταδιακά στο 70% του μέσου μισθού της τελευταίας πενταετίας.
• Χιλιάδες εργαζόμενοι που κάλυπταν μέρος των πραγματικών αναγκών του Δημοσίου και εξυπηρετούσαν λαϊκές ανάγκες απολύθηκαν και θα απολυθούν το επόμενο διάστημα, πετάχτηκαν στον Καιάδα της ανεργίας, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη και τη ζωή του δημόσιου υπάλληλου και την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών.
• Χιλιάδες συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν έχουν πάρει τις συντάξεις και το εφάπαξ και ταυτόχρονα απολαμβάνουν ακόμα πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες Υγείας – Πρόνοιας και περίθαλψης, όπως γίνεται για το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων.
• Μέσω του σχεδίου ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ νέοι τομείς και υπηρεσίες του Δημοσίου θα ιδιωτικοποιηθούν με ακόμα πιο δυσβάσταχτες συνέπειες για τον λαό και τους δημόσιους υπαλλήλους.

Το ΠΑΜΕ προεκλογικά είχε προειδοποιήσει για θύελλα αντεργατικών μέτρων. Αυτό που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υλοποιεί είναι πολύ χειρότερο. Και μόνο τα μέτρα που προτείνονται για το Ασφαλιστικό και το φορολογικό είναι ενδεικτικά. Πλήρη απαλλαγή εργοδοτών και κράτους από κάθε ασφαλιστική εισφορά. Νέες φορολογικές ελαφρύνσεις στο κεφάλαιο.

Τα νέα προνόμια, τις φοροαπαλλαγές, τις επιδοτήσεις, τις χρηματοδοτήσεις που δίνουν στο μεγάλο κεφάλαιο τις μετατρέπουν σε πρόσθετες ασφαλιστικές και φορολογικές επιβαρύνσεις για τους εργαζόμενους και το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων. Το Πρόγραμμα Σταθερότητας είναι ένας τέτοιος εισπρακτικός και φορολογικός εφιάλτης για κάθε εργατική οικογένεια.

H κυβέρνηση και μια στρατιά καλοπληρωμένων χρυσοκάνθαρων στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και όχι μόνο, συγκεντρώνουν όλες τους τις δυνάμεις για να μας πείσουν, ότι τα μέτρα είναι μεν επώδυνα, αλλά είναι αναγκαία και σε τελευταία ανάλυση χρήσιμα για τους εργαζόμενους, για αυτό και οι εργαζόμενοι πρέπει να στηρίξουν το Πρόγραμμα Σταθερότητας.

Τίποτα πιο ψεύτικο και πιο επικίνδυνο από αυτό. Τα μέτρα αυτά είναι αναγκαία και χρήσιμα για το κεφάλαιο και μόνο.

Τα μέτρα αυτά και η υλοποίηση τους θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη επιδείνωση την θέση των εργαζομένων. Είναι παράγοντας που οδηγεί στην ανάγκη, στο μέλλον ακόμη πιο αντιλαϊκών μέτρων, όπως έγινε και με όλα τα προηγούμενα αντιλαϊκά μέτρα όλων των κυβερνήσεων.

Για αυτό οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο έχουν χρέος και συμφέρον να τα παρεμποδίσουν, να τα ματαιώσουν.

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, όπως και συνολικά η εργατική τάξη, συμβάλλουν στην παραγωγή τεράστιου πλούτου. Για αυτό ακόμα και μέσα στην κρίση τα κέρδη των τραπεζών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των μεγαλοεργολάβων της ενημέρωσης είναι αστρονομικά .

Και αυτό από μόνο του φτάνει για να αποδείξει, ότι η ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων είναι πέρα για πέρα ρεαλιστική δυνατότητα.

Αν αυτή η ρεαλιστική δυνατότητα δεν γίνεται πραγματικότητα είναι γιατί μια πολιτική και συνδικαλιστική πλειοψηφία που είναι και παραμένει πλειοψηφία με χίλιους δύο αντιδημοκρατικούς τρόπους και μέσα, στηρίζει και υπερασπίζεται το καπιταλιστικό κέρδος.

Στο χέρι των εργαζομένων είναι αυτή την πλειοψηφία με την δράση τους και τους αγώνες τους όχι μόνο να την παρεμποδίσουν προσωρινά, αλλά να την σαρώσουν στην κυριολεξία, αφαιρώντας της την οικονομική και πολιτική εξουσία.

Η ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΣΤΟ Π.Α.Μ.Ε ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Ακόμα και τώρα που έχει αποκαλυφτεί όλη η κυβερνητική, αντεργατική βαρβαρότητα η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ παραμένει ένας από τους βασικούς στυλοβάτες της. Τα όρια της συγκεκριμένης πλειοψηφίας φτάνουν έως την επιμέρους κριτική σε κάποιο μέτρο, έως τη διατύπωση κάποιου παραπόνου και έως την κήρυξη κάποιας απεργίας με το χαραχτήρα της ντουφεκιάς και της εκτόνωσης και αντιπαραθετικά, υπονομευτικά προς το ΠΑΜΕ, όπως έκαναν με την απόφαση για απεργία στις 10 Φλεβάρη αντί για τις 11 που είχε αποφασίσει αρχικά το ΠΑΜΕ .

Μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 10 Φλεβάρη και συμμετοχή στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ είναι η μόνη απάντηση πού οφείλουν να δώσουν οι εργαζόμενοι του Δημοσίου, τόσο στην κυβέρνηση, όσο και στα συνδικαλιστικά της δεκανίκια.

Μαζί με όλη την εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο με ένα σύνθημα

ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ.»