Πρωτεύουσα του μεγαλύτερου πληθυσμιακά ομόσπονδου κράτους της Γερμανίας, της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας.

Tο Ντίσελντορφ απολαμβάνει το… ατυχές προνόμιο να αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολιτισμικά, οικονομικά και εμπορικά κέντρα της χώρας.

Αν υπήρχε κάπου γραμμένος ο ορισμός της ιδανικής πόλης για city break, το Ντίσελντορφ θα ήταν το πρώτο παράδειγμά του. Πανέμορφο, καταπράσινο, «μαζεμένο» γύρω από ένα ιστορικό κέντρο που συγκεντρώνει τα σημαντικότερα αξιοθέατα, αλλά και τις δραστηριότητες της πόλης –που καλύπτουν όλα τα γούστα, από γκαλερί σύγχρονης και κλασικής τέχνης, μέχρι ultra hip clubs, παραδοσιακά γερμανικά εστιατόρια με φρέσκια μπύρα να ξεχειλίζει στα ποτήρια και πολύ μα πολύ shopping– το «Χωριό του (ποταμού) Ντίσελ» είναι αυτό που λέμε πόλη φιλική προς το χρήστη.

Η βόλτα ξεκινά από το Altstadt, ακριβώς στο σημείο όπου χτυπά η καρδιά της παλιάς πόλης –χαϊδευτικά, οι Γερμανοί αναφέρονται στην περιοχή ως «το μεγαλύτερο σε μήκος μπαρ του κόσμου». Πέρα από αμέτρητα μπαρ –σημειώστε εδώ ότι με το που ίσχυσε, προ διμήνου, η απαγόρευση του καπνίσματος στους εσωτερικούς χώρους, στο Altstadt άρχισαν να ξεφυτρώνουν μικρά μπαράκια με ειδική άδεια και το μπλε σήμα του τσιγάρου στην πόρτα, κάπως σαν λέσχες καπνιστών με καφέ και αλκοόλ: για τόσο φιλική προς το χρήστη πόλη μιλάμε– μπυραρίες και εστιατόρια, η περιοχή προσφέρεται και για sightseeing. Η Marktplatz με το πανέμορφο δημαρχείο και το μπαρόκ άγαλμα του Jan Wellem, η επίσης μπαρόκ εκκλησία του Αγίου Ανδρέα και το σπίτι όπου γεννήθηκε ο ποιητής Heinrich Heine είναι τα σημαντικότερα αξιοθέατά της.

Ελάχιστα μέτρα από εδώ, η Burgplatz είναι το προοίμιο, η πλατεία από όπου ξεκινά η περίφημη Rheinuferpromenade, ή ελληνιστί η περαντζάδα στις όχθες του Ρήνου. Ακριβώς εδώ, ο μικρός Ντίσελ που έδωσε στην πόλη το όνομά της συναντά το δεύτερο ποταμό της –αυτόν που, όπως λένε χαριτολογώντας οι κάτοικοί της, της έδωσε τη σημασία της. Ο Schlossturm, ο επιβλητικός πύργος που κοσμεί την πλατεία, είναι ό,τι απέμεινε από το παλάτι που κτίσθηκε εδώ το 13ο αιώνα, αλλά καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1872. Από εδώ, ένας πεζόδρομος – ποδηλατόδρομος, διακοσμημένος με πλάκες σε σχήμα κυμάτων, ακολουθεί παράλληλα την πορεία του Ρήνου προς το Media Harbor. Όταν ο καιρός είναι καλός –πράγμα που εδώ σημαίνει όταν δε βρέχει– θα δείτε τα παγκάκια του πεζόδρομου πλημμυρισμένα από κόσμο που διαβάζει βιβλία, συζητάει ή απλά απολαμβάνει, σιωπηλός, την απεραντοσύνη του ποταμού.

Περίπου στα μισά της διαδρομής, δύο μουσεία αξίζουν μία στάση: το Μουσείο Κινηματογράφου και το Μουσείο Κεραμικής, που βρίσκονται δίπλα δίπλα, ατενίζουν μέσα από τις τζαμαρίες τους τα νερά του ποταμού. Πολύ κοντά τους, ο εντυπωσιακός εκθεσιακός χώρος KIT, Kunst im Tunnel, φιλοξενεί εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εκθέσεις μοντέρνας, κατά κύριο λόγο, τέχνης. Το Media Harbor, η μαρίνα πάνω από την οποία υψώνεται επιβλητικός ο Rheinturn, ή πύργος του Ρήνου, περιστοιχίζεται από μερικά εξαιρετικά δείγματα σύγχρονης αρχιτεκτονικής, όπως τα κτίρια του Frank Gehry και τη Βουλή του ομόσπονδου γερμανικού κράτους της Βόρειας Ρηνανίας – Βεστφαλίας.

Ο εντυπωσιακός πύργος, γνωστός και ως Πύργος των Τηλεπικοινωνιών, που κατασκευάστηκε το 1981 και υψώνεται στα 240,5 μέτρα πάνω από τα νερά του Ρήνου, κέρδισε μια θέση στο Βιβλίο Γκίνες για το μεγαλύτερο στον κόσμο ψηφιακό ρολόι, που σχηματίζουν τα λαμπάκια στη μία πλευρά του –μην προσπαθήσετε να το αποκωδικοποιήσετε αν δεν έχετε κάποιον να σας το εξηγήσει, δε θα τα καταφέρετε. Στην κορυφή του, ένα exclusive εστιατόριο περιστρέφεται κατά 360 μοίρες κάθε ώρα, προσφέροντας πανοραμική θέα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα της πόλης –ακόμη κι αν δεν έχετε σκοπό να φάτε εδώ, μπορείτε απλά να ανεβείτε για να θαυμάσετε τη θέα.