Αυξήσεις που αγγίζουν το 35% έχει υποστεί η τιμή τις βενζίνης το τελευταίο χρονικό διάστημα ενώ οι δύο διαδοχικές απότομες διακυμάνσεις αλλά και η προαναγγελία των αυξήσεων ευνόησαν φαινόμενα κερδοσκοπίας.

Στην Ξάνθη μέσα σε λίγες μέρες η τιμή της απλή αμόλυνδης βενζίνης, από 1,05 € που θεωρείτο μια φθηνή τιμή ανέβηκε στο  1,23 στο φθηνότερο βενζινάδικο της Ξάνθης. Μετά και τη νέα αύξηση το φθηνότερο πρατήριο της πόλης πουλάει στο1,30 € , τα περισσότερα έχουν τιμές από 1,35 € εώς 1,40 ενώ πάνω από το 1,40 € διαμορφώνεται η τιμή στα πρατήρια του υπόλοιπου νομού.

Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο τιμών η Ξάνθη έχει πάψει να αποτελεί έναν από τους φθηνότερους νομούς στα καύσιμα και φαίνεται ότι οι πρόσφατες αυξήσεις «έκαμψαν» τον ανταγωνισμό που συντηρούσε τις χαμηλές τιμές σε κάποια πρατήρια της πόλης.

Η αύξηση αυτή που φυσικά οι πρατηριούχοι επιβάλλουν στο υπάρχον απόθεμά τους, πριν ακόμη προμηθευτούν καύσιμα με νέα τιμή, είναι ενδεικτική του δύσκολου οικονομικού περιβάλλοντος που περιμένει το επόμενο διάστημα τους έλληνες. Η αύξηση του κόστους των μετακινήσεων κατά 35% επάνω με ότι συνεπάγεται για την αξία των προϊόντων, σε συνδυασμό με την αύξηση του ΦΠΑ και την ταυτόχρονη περιστολή των μισθών και των συντάξεων δημιουργεί μια ασυνήθιστη κατάσταση και προκαλεί ουρές στα φθηνότερα πρατήρια.

Έρμαια των απατεώνων οι καταναλωτές

Οι καταναλωτές απομακρύνονται από τη σούπερ αμόλυβδη, όχι μόνο λόγω κόστους αλλά και γιατί αποτελεί κοινό μυστικό πλέον ότι σε αρκετά πρατήρια της χώρας πληρώνουν σούπερ αλλά εφοδιάζονται με απλή. Τέλος, ίσως κάποιος πρέπει να εξηγήσει επιτέλους πως είναι δυνατόν να έχει αυξηθεί τόσο ανεξήγητα τα τελευταία χρόνια η χωρητικότητα των ρεζερβουάρ αφού π.χ. ένα άδειο ντεπόζιτο των 50 λίτρων γεμίζει σε ένα ελληνικό βενζινάδικο με 55 λίτρα (!), χωρίς να υπολογίζεται η βενζίνη που υπάρχει μέσα.

Ο χαρακτήρας του επείγοντος που έχουν τα τελευταία μέτρα ευνοεί τα φαινόμενα κερδοσκοπίας και προκαλεί δραματικές καταστάσεις. Μπορεί η κυβέρνηση να λαμβάνει, έστω και αργά, τα δραστικά μέτρα που θεωρεί ότι είναι επιβεβλημένα, όμως την ίδια στιγμή οι μηχανισμοί του κράτους παραμένουν διαλυμένοι και η αποσύνθεση είναι ορατή καθώς δεν μπορεί να προστατευτεί ο καταναλωτής.