Το θέμα της διδασκαλίας της πομακικής γλώσσας ως μητρικής άνοιξε για πρώτη φορά επίσημα από την Ξάνθη η Γενική Γραμματέας Διαπολιτισμικής εκπαίδευσης Θάλεια Δραγώνα στις δηλώσεις στο περιθώριο του εορτασμού της 25^ης Μαρτίου.

Αν και η Γενική Γραμματέας έχει κατηγορηθεί αρκετές φορές από συγκεκριμένους κύκλους για τις θέσεις σε παρόμοια ζητήματα, είναι τελικά η πρώτη θεσμική παράγων που έθεσε επίσημα το θέμα της διδασκαλίας της πομακικής γλώσσας στο σχολείο και μάλιστα ισότιμα με την τουρκική κάνοντας λόγο για «μητρική γλώσσα» η οποία σημείωσε ότι καθορίζεται από τους κατοίκους κάθε περιοχής που τη ζητούν.

Πιο συγκεκριμένα η Θάλεια Δραγώνα δήλωσε, αρχικά για τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία: «Το θέμα της μητρικής γλώσσας στο νηπιαγωγείο είναι ένα αίτημα της μειονότητας εδώ και καιρό αλλά αποτελεί και μια επιστημονική θέση ότι τα μικρά παιδιά που ξεκινούν το σχολείο σε ένα χώρο που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν λόγω γλώσσας, η στήριξη της διαδικασίας με τη μητρική τους γλώσσα είναι βοηθητική για το πέρασμα στο Δημοτικό Σχολείο. Η κυβέρνηση ακούει το αίτημα της μειονότητας και όπου ζητηθεί θα το εξετάσει κατά περίπτωση.»  Διευκρίνισε πάντως ότι η πολιτεία προσανατολίζεται σε ένα ελληνόφωνο νηπιαγωγείο με ενιαίο πρόγραμμα και δεν σχεδιάζει να  κατεβάζει το μειονοτικό δημοτικό στο επίπεδο του νηπιαγωγείου.

Ερωτώμενη για τη λειτουργία των αμιγώς ελληνόφωνων δημοτικών σχολείων στην ορεινή περιοχή σημείωσε: «Εμείς πιστεύουμε στις επιλογές, Και πιστεύουμε ότι η όλα τα παιδιά και η οικογένειά τους πρέπει να έχουν τις περισσότερες δυνατές επιλογές για να επιλέξουν ενώ πρόθεση της πολιτείας είναι να πολλαπλασιάσει αυτές τις επιλογές. Η μειονότητα χρειάζεται το σχολείο, οι συνθήκες το προστατεύουν, καθήκον μας είναι να το κάνουμε όσο καλύτερο μπορούμε και να πολλαπλασιάσουμε τις επιλογές των παιδιών. Αν ζητηθεί η μητρική γλώσσα θα ακούσουμε αυτό το αίτημα για ένα ελληνόφωνο σχολείο με μια γλώσσα στήριξης που θα είναι η μητρική, κάθε φορά κατά περίπτωση.»

Ειδικότερα για το θέμα της πομακικής γλώσσας όταν ερωτήθηκε εξήγησε με νόημα: «Μίλησα για μητρική γλώσσα, όπου αυτή ζητηθεί. Δεν προσδιορίζω εγώ την γλώσσα αλλά οι άνθρωποι που τη μιλούν»  επισημοποιώντας το ενδεχόμενο η πομακική να διδάσκεται ως μητρική , όταν οι κάτοικοι των περιοχών το ζητούν.

Σχόλιο XanthiPress.gr

Η ψύχραιμη εκτίμηση της κατάστασης οδηγεί στη διαπίστωση ότι ο δρόμος για την διδασκαλία της πομακικής γλώσσας στο σχολείο έχει αρκετό δρόμο και θα συναντήσει αρκετά εμπόδια πολιτικά η πρακτικά, όπως η επιστημονική κατοχύρωση της γνώσης των πομακικών προκειμένου να είναι δυνατή η διδασκαλία τους. Είναι όμως η πρώτη φορά που το ζήτημα της διδασκαλίας των πομακικών στο σχολείο τίθεται επίσημα από αρμόδια χείλη. Και μάλιστα σε ισότιμη βάση με τα τουρκικά ως μητρική γλώσσα, υπονοώντας ότι τα εκπαιδευτικά προβλήματα του πομακικού πληθυσμού είναι πιο σύνθετα και δυσεπίλυτα από αυτά του τουρκόφωνου.

Σε κάθε περίπτωση όταν τα ζητήματα τίθενται με σαφήνεια, απογυμνωμένα από πατριωτικές ή άλλες κορώνες και υπό το πρίσμα της ανθρωπιστικής προσέγγισης απέναντι στα ιδιαίτερα προβλήματα συγκεκριμένων ομάδων των ελλήνων πολιτών, τότε παύει η καχυποψία και αποκτάται εμπιστοσύνη του συνόλου του πληθυσμού παράλληλα με τη στήριξη των πολιτικών που διαπνέονται από αυτές τις αντιλήψεις. Mπορεί η Γενική Γραμματέας του Υπουργείου να απέφυγε να αναφέρει τη λέξη πομακικός αλλά ουσιαστικά έθεσε ένα θέμα που μέχρι σήμερα ουδείς αιρετός άρχων είχε ανοίξει.