Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ για τα ιδιωτικά μαγαζιά – κολλέγια στην εκπαίδευση, η οποία αναφέρει

«Η ενσωμάτωση της οδηγίας 36/2005 με Προεδρικό Διάταγμα  του ΠΑΣΟΚ εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας, παρά  τις δήθεν προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης για «αυστηρό έλεγχο» στα ιδιωτικά μαγαζιά-κολλέγια στην εκπαίδευση. Με την οδηγία αναγνωρίζονται τα «επαγγελματικά προσόντα» των αποφοίτων κολεγίων, εξομοιώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα κολέγια με τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, ενώ τα εντάσσει επίσημα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.

Η αναγνώριση των παραμάγαζων, που έχουν συνάψει εμπορικές συμφωνίες με ξένα ιδρύματα, συμβάλλει στην προώθηση της ενιαίας αγοράς της εκπαίδευσης. Ωθεί πιο ουσιαστικά στη διαμόρφωση του «πανεπιστήμιου -Α.Ε.», για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, στο ξεπούλημα όλης της εκπαιδευτικής και ερευνητικής λειτουργίας.

Έτσι, από τη μια μοιράζουν τίτλους και πτυχία στο πλαίσιο μιας μεταδευτεροβάθμιας «σούπας» ΑΕΙ, ΤΕΙ, κολεγίων, ΙΕΚ, ΚΕΚ, για να παράγουν εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, αποσυνδέοντας το πτυχίο από την πρόσβαση στο επάγγελμα, επιχειρώντας ένα ακόμα χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα και στις συλλογικές διεκδικήσεις.

Από την άλλη, με το «πλαίσιο εθνικών προσόντων» που εισάγει η ενσωμάτωση της Οδηγίας, η άρχουσα τάξη και τα κόμματά της πρέπει να βάλουν μια «ιεραρχία» (όπως την αποκαλούν) στα πολλά και διαφοροποιημένα πτυχία και στους αποφοίτους, στους εργαζόμενους, για να διευκολύνουν τις επιχειρήσεις στην επιλογή του κατάλληλου εργαζόμενου, αυτού που θα τους διασφαλίζει τα περισσότερα κέρδη με το μικρότερο κόστος.

Για τα παιδιά της εργατικής τάξης, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, κυβέρνηση, ΝΔ και ΛΑΟΣ προορίζουν τη διαρκή μετακίνηση από την ανεργία στην ημιαπασχόληση και στην ψευτοκατάρτιση, ανάλογα με τα νέα πεδία κερδοφορίας που επιτάσσει ο ανταγωνισμός των μονοπωλιακών ομίλων. Στο πλαίσιο της καπιταλιστικής κρίσης και της ανάκαμψης, είναι όρος για τη διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου η ταξική διαφοροποίηση του σχολείου σε όλες τις βαθμίδες, η παραγωγή φτηνού και ευέλικτου εργατικού δυναμικού.

Στις εξελίξεις αυτές, αναδεικνύεται ακόμα περισσότερο η αναγκαιότητα σταθερής και μόνιμης δουλειάς για όλους με βάση τις σπουδές τους. Η νεολαία, τα παιδιά των φτωχών λαϊκών οικογενειών δεν πρέπει να «τσιμπήσουν» στα ψευτοδιλήμματα που καλλιεργούνται από τα αστικά κόμματα και τις δυνάμεις του οπορτουνισμού, για «ισχυρά πτυχία» για τη διεκδίκηση μιας καλύτερης μοίρας. Η μόνη λύση είναι οι άνθρωποι του μόχθου να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους.»