Η Τζαμάικα, η Χώρα του Ξύλου και του Νερού, όπως είναι η σημασία του ονόματος

στη γλώσσα των ιθαγενών, είναι και η χώρα του Χορού και του Τραγουδιού. Η μουσική Ρέγκε γεννήθηκε και εξελίχθηκε εδώ. Είναι λιγότερο γνωστό, αλλά είναι και η χώρα της θεατρικής μίμησης, κουλτούρα που διδάσκεται στο κάθε σπίτι.

Δεν υπάρχουν μεγάλα μουσεία, εκτός από την Εθνική Πινακοθήκη στο Κίγκστον, με το τεράστιο μπρούτζινο άγαλμα του Μπομπ Μάρλεϊ στο ισόγειο, και τα ειδικότερου ενδιαφέροντος μουσεία, το Νομισματικό Μουσείο και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, με ενδιαφέροντα εκθέματα από την χλωρίδα και την πανίδα της Καραϊβικής.

Δεν κάνεις, όμως, όλο το ταξίδι μέχρι την Τζαμάικα γι’ αυτά! Το κάνεις για τις χρυσαφένιες αμμουδιές της, για τα ξενύχτια, γεμάτα χορό και καταπληκτική μουσική, για τις εκπληκτικές εικόνες της υποβρύχιας ζωής στους κοραλλιογενείς της υφάλους. Όλο κι όλο που χρειάζεται, λοιπόν, είναι ένα καλό ξενοδοχείο ως βάση εξόρμησης και κέφι για ζωή.