Προβληματισμός και αντικρουόμενες απόψεις επικρατούν μετά την ανακοίνωση των διακρίσεων για τις Γαλάζιες Σημαίες, από τις οποίες απουσιάζουν για άλλη μια χρονιά οι παραλίες της Ξάνθης.

Πέρα από το προφανές γεγονός ότι η απουσία γαλάζιας σημαίας δεν σχετίζεται  με την ποιότητα των νερών για τους κολυμβητές (που στην περίπτωση της Ξάνθης είναι απολύτως ασφαλή), τα τελευταία χρόνια έχει προκύψει ένας προβληματισμός γύρω από τη σκοπιμότητα της ύπαρξης των Γαλάζιων Σημαιών παρόλο που η συντριπτική πλειοψηφία των παραλιακών ΟΤΑ της χώρας κάνει αιτήσεις για να τις αποκτήσει. Άλλωστε δικαίωμα να συμμετάσχουν έχουν μόνο Δήμοι ή ιδιώτες που διαχειρίζονται ακτές και όχι Νομαρχίες ή άλλοι φορείς. Στην αντίπερα όχθη φαίνεται να βρίσκονται όσοι δεν συμμετέχουν στο πρόγραμμα αλλά και όσοι αντιδρούν στον τρόπο που αυτό εφαρμόζεται στην Ελλάδα.

Καταρχάς τα κριτήρια είναι ιδιαίτερα αυστηρά και η ποιότητα των νερών είναι μόνο ένα από τα 29 κριτήρια, ανάμεσα στα οποία είναι τα ελεγχόμενα συστήματα υγιεινής, η εξυπηρέτηση των ΑΜΕΑ, η ύπαρξη ναυαγοσώστη, σχέδια για την αντιμετώπιση θαλάσσιας ρύπανσης, πληροφόρηση, περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και άλλα που καθιστούν δύσκολη την εκπλήρωσή τους. Παράλληλα το οικονομικό κόστος είναι αρκετά μεγάλο, τόσο για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της Γαλάζιας Σημαίας όσο και για συμμετοχή στο σχετικό πρόγραμμα.

Νομικά ζητήματα

Από την άλλη από διάφορους φορείς τίθεται ζήτημα απουσίας νομοθετικού πλαισίου με βάση το οποίο γίνεται η αξιολόγηση των ακτών – η οποία πάντως δεν έχει αμφισβητηθεί στην ουσία της. Αρμόδια είναι η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης που χρηματοδοτείται από τους εμπλεκόμενους φορείς, κυρίως όσους κάνουν τις σχετικές αιτήσεις για να πάρουν Γαλάζια Σημαία,  είναι χειριστής του προγράμματος από το 1992 και πρόκειται για την παλαιότερη περιβαλλοντική οργάνωση της χώρας (από το 1951).

Φαίνεται όμως ότι υπάρχουν και άλλες αντίστοιχες οργανώσεις, όπως η ΠΑΚΟΕ, που αντιδρούν στην ακολουθούμενη διαδικασία και διεξάγουν σχετική έρευνα για τη διαπίστωση των νομικών όρων που τη διέπουν, κύρια σε ότι αφορά στο ρόλο του «εθνικού συντονιστή» του προγράμματος που κατέχει η Ε.Ε.Π.Φ., υποστηρίζοντας ότι η υλοποίηση του προγράμματος και η ίδια η Σημαία δεν έχουν κάποια νομική υπόσταση. Από την πλευρά των τοπικών αρχών και της Νομαρχίας δεν έχει υπάρξει κάποιου είδους αντίδραση, ίσως και γιατί η  Ε.Ε.Π.Φ. που υλοποιεί το πρόγραμμα είναι η οργάνωση που έχει προσφύγει εναντίον του έργου του Εμπλουτισμού των Υδροφορέων του Νομού Ξάνθης, γεγονός που θα μπορούσε να προακαλέσει λανθασμένες ερμηνείες.

Τι είναι η Γαλάζια Σημαία

Η «Γαλάζια Σημαία» απονέμεται από το 1987. Ιδρυτής και Διεθνής Συντονιστής του Προγράμματος είναι το Foundation for Environmental Education (FEE), που εδρεύει στη Δανία, με 61 χώρες – μέλη από όλες τις ηπείρους. Στην Ελλάδα, χειριστής του Προγράμματος, από το 1992, είναι η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης, που δραστηριοποιείται στην περιβαλλοντική εκπαίδευση με 5 διαχρονικά προγράμματα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, σε δράσεις προστασίας της φύσης, σε περιβαλλοντικές παρεμβάσεις και στη γενικότερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού.

Το Υπουργείο Περιβάλλοντος, διά της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, υποστηρίζει το Πρόγραμμα «Γαλάζιες Σημαίες» μέσω της διαδικασίας ελέγχου της ποιότητας νερών κολύμβησης με το Κρατικό Πρόγραμμα «Παρακολούθηση Ποιότητας Νερών Κολύμβησης». Στο Πρόγραμμα συμμετέχει η Κεντρική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων (ΚΕΔΚΕ), και εκπρόσωποι φορέων: Υπουργείο Εσωτερικών Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Υπουργείο Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας, Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, ΕΟΤ, ΚΕΔΚΕ, ΜΚΟ Αρχέλων