• Διφθερίτιδα

Η νόσος οφείλεται στο κορυνοβακτηρίδιο της διφθερίτιδας. Μεταδίδεται μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο και το μικρόβιο υπάρχει στη μύτη, φάρυγγα, δέρμα, μάτια των πασχόντων ατόμων.

Η εξωτοξίνη που παράγει το μικρόβιο αυτό δημιουργεί ψευδομεμβράνες πάνω στις αμυγδαλές, φάρυγγα και λάρυγγα οι οποίες αν αποκολληθούν προκαλείται αιμορραγία. Επίσης, από την εξωτοξίνη προκαλείται τοξική βλάβη στο μυοκάρδιο, στο ήπαρ, στους νεφρούς  και τα επινεφρίδια.
Άλλη επιπλοκή είναι η νευρίτιδα με παράλυση της υπερώας , των οφθαλμοκινητικών νεύρων  και των άκρων.Ο  θάνατος μπορεί να προκληθεί από απόφραξη των αεροφόρων οδών ή από κυκλοφοριακή ανεπάρκεια λόγω της τοξιναιμίας. Πριν από την εφαρμογή του εμβολίου 1920 αναφερόταν 175.000 κρούσματα στις ΗΠΑ ενώ από το 2000 και  μετά μόνο 5 μεμονωμένα κρούσματα αναφέρθηκαν. Δυστυχώς μικροεπιδημίες αναφέρονται ακόμη στην Ανατολική Ευρώπη, Ρωσία, Βραζιλία, Ν.  Νιγηρία, Ινδονησία και Φιλιππίνες.

• Τέτανος

Ο  τέτανος  είναι  μια μικροβιακή λοίμωξη που οφείλεται στο  κλωστηρίδιο  του τετάνου  προκαλεί σοβαρούς και επώδυνους μυϊκούς σπασμούς, γενικευμένους σπασμούς και  παράλυση.
Δεν είναι μεταδοτικός . Ο  άνθρωπος μπορεί να προσβληθεί από τον τέτανο  μετά από οποιονδήποτε τραυματισμό (ακόμα και  μια ήπια γρατζουνιά) εάν το τραύμα δεν καθαριστεί και απολυμανθεί έγκαιρα. Από το 1940 άρχισε ο εμβολιασμός συστηματικά οπότε μειώθηκαν θεαματικά τα κρούσματα της νόσου.

• Κοκίτης

Ο κοκίτης οφείλεται στην μπορντετέλα του κοκίτη και είναι ένα πολύ μεταδοτικό νόσημα. Μεταδίδεται με  τα σταγονίδια του ανώτερου αναπνευστικού που εκπέμπονται με το βήχα και το φτάρνισμα των συμπτωματικών ατόμων .Το κυριότερο σύμπτωμα είναι ο βήχας ο οποίος είναι τόσο σοβαρός που δεν επιτρέπει στο παιδί να φάει ,να πιεί ή και να αναπνεύσει. Οι επιπλοκές είναι πνευμονία, σπασμοί, εγκεφαλική βλάβη και σπάνια θάνατος.
Από το 1940 εφαρμόστηκε  ο καθολικός εμβολιασμός οπότε τα κρούσματα της νόσου μειώθηκαν θεαματικά  για να επανέλθουν μετά το 1976 καθώς στους ενήλικες που είχαν εμβολιαστεί σα βρέφη εξασθένησε η ανοσία τους .Αυτό σαν αποτέλεσμα να νοσήσουν οι ενήλικες και τα ανεμβολίαστα βρέφη. Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα προτείνεται ο εμβολιασμός με Tdap στην ηλικία των 12-14 χρόνων οπότε με αυτόν προστατεύονται και οι ενήλικες και τα ανεμβολίαστα βρέφη.

• Πολιομυελίτιδα

Η νόσος οφείλεται στον ιό της πολιομυελίτιδας. Πριν από την εφαρμογή του εμβολιασμού το 1954 περισσότερα από 200.000 κρούσματα αναφέρονταν ετησίως στις ΗΠΑ. Μεταδίδεται με την εντεροστοματική οδό αλλά δεν νοσούν όσοι προσβάλλονται από τον ιό της πολιομυελίτιδας. Οι περισσότεροι είναι ασυμπτωματικοί ή έχουν ήπια συμπτώματα βήχα, πυρετό, κοιλιακά άλγη και πονοκέφαλο. Ένας στους 200 ανθρώπους που θα νοσήσουν θα παρουσιάσουν παράλυση. Ουσιαστικά στον Δυτικό κόσμο η νόσος έχει εξαλειφθεί και όταν εμφανίζονται σποραδικά μεμονωμένα κρούσματα αφορούν ανεμβολίαστους πληθυσμούς. Στην Αφρική και στην Ασία συνεχίζουν μικροεπιδημίες. Σήμερα ο εμβολιασμός στο δυτικό ημισφαίριο γίνεται με το IPV (νεκρό εμβόλιο έναντι της πολιομυελίτιδας ) και όχι με το OPV (ζωντανό εξασθενημένο).

• Αιμόφιλος  Ινφλουέντσας  τύπου b

Τα αρχικά Hib σημαίνουν το όνομα μικροβίου Αιμόφιλος Ινφλουέντσας τύπου b. Μεταδίδεται με σταγονίδια από το ανώτερο αναπνευστικό ( βήχας, φτάρνισμα).Ο Hib μπορεί να προκαλέσει επιγλωττίδα (φλεγμονή και διόγκωση της επιγλωττίδας με άμεσο πρόβλημα στην αναπνοή) σοβαρή πνευμονία και μηνιγγίτιδα ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες 2μηνών έως 5χρονών. Άλλες πιο σπάνιες καταστάσεις είναι η σηπτική αρθρίτιδα και περικογχική κυτταρίτιδα .Από την εφαρμογή του εμβολιασμού η νοσηρότητα μειώθηκε θεαματικά χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σχεδόν εξαφάνιση της μηνιγγίτιδας από Hib

• Ηπατίτιδα  β

Ο ιός της ηπατίτιδας Β προκαλεί χρόνια λοίμωξη στο ήπαρ που μπορεί να οδηγήσει σε ηπατική κίρρωση και κακοήθη όγκο του ήπατος. Η μετάδοση της ηπατίτιδας Β γίνεται με βιολογικά υγρά όπως αίμα, σπέρμα, σάλιο και κολπικά υγρά. Το  σοβαρότερο πρόβλημα είναι η περιγεννητική μετάδοση του ιού την ώρα του τοκετού από τη μητέρα φορέα ηπατίτιδας Β στο νεογέννητο μωρό της. Γι αυτό το λόγο όλες οι επίτοκες γυναίκες ελέγχονται εργαστηριακά αν  είναι φορείς ηπατίτιδας Β με την εξέταση HBsAg (Αυστραλιανό αντιγόνο).
Σε νεογέννητο μητέρας με ηπατίτιδα Β χορηγείται άμεσα υπεράνοση γ σφαιρίνη ειδική για ηπατίτιδα Β και ξεκινάει ο  εμβολιασμός μέσα στο πρώτο 24ωρο. Από την εφαρμογή του εμβολιασμού και μετά η συχνότητα της νόσησης από ηπατίτιδα Β στα παιδιά έπεσε στο 95%.

• Μηνιγγιτιδόκοκκος

Ο μηνιγγιτιδόκοκκος είναι ένα από τα πιο επιθετικά μικρόβια, μπορεί να προκαλέσει μηνιγγίτιδα και σηψαιμία. Υπάρχουν πολλά στελέχη (είδη) μηννιγγιτιδοκόκκου. Οι ασυμπτωματικοί φορείς του μηνιγγιτιδοκόκκου προκαλούν την διασπορά του μικροβίου μέσω σταγονιδίων του ανώτερου αναπνευστικού. Σήμερα στη χώρα μας κυκλοφορεί το εμβόλιο έναντι του μηνιγγιτιδόκοκκου C αναμένεται όμως να κυκλοφορήσουν νέα εμβόλια που θα περιέχουν περισσότερα στελέχη. Ο μηνιγγιτιδόκοκκος είναι πολύ μεταδοτικός ευτυχώς όχι τόσο όσο η κοινή γρίπη και οι εποχιακές ιώσεις. Η θνητότητα από τη μηνιγγίτιδα είναι 5% ενώ από την σηψαιμία 30%.

• Πνευμονιόκοκκος

Ο πνευμονιόκοκκος είναι ένα μικρόβιο που διακρίνεται σε πολλούς ορότυπους ανάλογα με τα καψιδικά πολυσακχαριδικά αντιγόνα. Αναφέρονται μέχρι 83 ορότυποι δεν είναι όμως όλοι παθογόνοι. Μεταδίδεται με την αναπνευστική οδό με σταγονίδια από φορείς του πνευμονόκοκκου. Το πρώτο εμβόλιο πουκυκλοφόρησε στην Ελλάδα ήταν το Pneumo 23 το οποίο περιλαμβάνει 23 οροτύπους απευθύνεται σε παιδιά μεγαλύτερα των 2 χρόνων και σε ενήλικες. Το 2004 κυκλοφόρησε το 7δύναμο συνδεδεμένο πνευμονιοκοκκικό με το οποίο εμβολιάζονται παιδιά από 2μηνών έως 5 χρονών. Ακολούθησε το 2009 το 11δύναμο και αναμένεται το 13δύναμο. Οι πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις περιλαμβάνουν μεγάλο φάσμα εκδηλώσεων από σηψαιμία, μηνιγγίτιδα, ωτίτιδα, πνευμονία που είναι οι πιο συχνές μέχρι οστεομυελίτιδα, αρθρίτιδα, κυτταρίτιδα κ.ά.

• Ιλαρά

Η ιλαρά οφείλεται στον ομώνυμο ιό, είναι πολύ μεταδοτική και πριν από την εφαρμογή του εμβολίου το 1964 ήταν ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Το κυριότερο σύμπτωμα είναι εξάνθημα, πυρετός ,ρινική καταρροή, βήχας και επιπεφυκίτιδα. Από τις συχνές επιπλοκές της νόσου αναφέρονται ωτίτιδα, πνευμονία ,διάρροια άλλες πιο σπάνιες είναι σπασμοί, εγκεφαλίτιδα με συνοδό εγκεφαλική βλάβη και ακόμα πιο σπάνια θάνατος. Μετά την εφαρμογή του εμβολιασμού ο αριθμός των κρουσμάτων έπεσε θεαματικά χωρίς όμως να έχουν εξαλειφθεί. Αναφέρονται επιδημίες σε χώρες της   Ασίας και της Α. Ευρώπης. Στην Ελλάδα παρ’ όλο το πολύ καλό επίπεδο εμβολιασμού εμφανίστηκε μικροεπιδημία ιλαράς το 2005.

• Ερυθρά

Η ερυθρά χαρακτηρίζεται από γενικευμένο εξάνθημα το οποίο ξεκινά από το πρόσωπο, ήπιο πυρετό και διόγκωση λεμφαδένων ιδιαίτερα των υπινιακών και οπισθοωτιαίων. Υπάρχει όμως πιθανότητα να μην παρουσιάζεται κανένα σύμπτωμα. Παρ’ ότι η ερυθρά αποτελεί καλοήθες νόσημα για τον πάσχοντα το σοβαρότερο πρόβλημα που οφείλεται στον ιό της ερυθράς είναι η συγγενής ερυθρά. Όταν γυναίκα που βρίσκεται στο 1 τρίμηνο της κύησης νοσήσει ακόμα και υποκλινικά το έμβρυο κινδυνεύει από την εμφάνιση συγγενούς ερυθράς δηλαδή το νεογνό που θα γεννηθεί μπορεί να παρουσιάσει κώφωση, προβλήματα από τα μάτια, την καρδιά και ψυχοκινητική καθυστέρηση.

• Παρωτίτιδα

Η παρωτίτιδα είναι ιογενής νόσος που οφείλεται στον ομώνυμο  ιό. Η νόσος προκαλε  πυρετό, πονοκέφαλο συνήθως διόγκωση των παρωτίδων καθώς και άλλων λεμφαδένων. Η παρωτίτιδα σπάνια μπορεί να προκαλέσει μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, άσηπτη μηνιγγίτιδα και κώφωση. Η ορχίτιδα και η ωοθηκίτιδα είναι από τις επίσης σοβαρές επιπλοκές της νόσου γιατί μπορούν να προκαλέσουν μέχρι και στείρωση. Πριν από την εφαρμογή του εμβολίου η παρωτίτιδα ήταν ένα πολύ διαδεδομένο νόσημα, από την εφαρμογή του εμβολίου και μετά τα εμβολιασμένα παιδιά δεν εμφανίζουν κλινική νόσηση. Επειδή όμως ο εμβολιασμός δεν έχει γενικευθεί σε όλες τις χώρες εμφανίζονται ακόμα μικροεπιδημίες.

• Ανεμοβλογιά

Η νόσος οφείλεται στον ιό της ανεμοβλογιάς-έρπητα ζωστήρα. Το εξάνθημα είναι χαρακτηριστικό με φυσαλίδες και φλύκταινες εντοπίζεται σε όλο το σώμα και στους βλεννογόνους ( στοματική κοιλότητα ) χαρακτηρίζεται από έντονο κνησμό. Η συνηθέστερη επιπλοκή της νόσου είναι η επιμόλυνση των δερματικών βλαβών άλλες σπάνιες επιπλοκές είναι η εγκεφαλίτιδα και η πνευμονία. Η ανεμοβλογιά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη στα ανοσοκατεσταλμένα άτομα. Και ο ιός αυτός ενοχοποιείται για εμβρυοπάθεια.

• Ηπατίτιδα   Α

Το εμβόλιο έναντι της ηπατίτιδας Α προστατεύει από την πρόκληση ηπατικής βλάβης. Αν και η ηπατίτιδα Α είναι δυνητικά καλοήθες νόσημα μπορεί να αποβεί επικίνδυνη. Είναι συνήθως συμπτωματική στην παιδική ηλικία, αν εμφανιστούν όμως συμπτώματα αυτά είναι ήπια όπως πυρετός ,ίκτερος, κοιλιακά άλγη, εύκολη κόπωση και ναυτία. Μικρό ποσοστό ασθενών θα νοσηλευτεί  και ακόμα πιο μικρό ποσοστό θα οδηγηθεί σε ηπατική ανεπάρκεια. Στην Ελλάδα μόλις πριν από 15 μήνες καθιερώθηκε υποχρεωτικός εμβολιασμός για την ηπατίτιδα Α.

• Ρότα  ιός

Ο ιός ρότα αποτελεί την κυριότερη γαστρεντερίτιδας και αφυδάτωσης στα παιδιά  κάτω των 5 χρόνων παγκοσμίως .Σε παγκόσμιο επίπεδο υπολογίζονται ετησίως περισσότερα από 100 εκατομμύρια κρούσματα και 5-10 εκατομμύρια θάνατοι. Ο ιός ρότα είναι πολύ μεταδοτικός στα εύκρατα κλίματα οι λοιμώξεις εμφανίζονται από τον Ιανουάριο έως το Μάρτιο χωρίς όμως να αποκλείονται κρούσματα και στους υπόλοιπους μήνες του χρόνου. Τα υπάρχοντα εμβόλια παρέχουν προστασία έναντι των πιο συχνών προτύπων του ιού και ο εμβολιασμός συνιστάται να γίνεται σε όλα τα βρέφη μέχρι την ηλικία των 7 μηνών.

• Φυματίωση

Η ιστορία της φυματίωσης αρχίζει το 1882 με την ανακάλυψη του βακίλου του Koch.Το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης (βάκιλος του Koch) είναι το αίτιο της νόσου. Μεταδίδεται από την αναπνευστική οδό από άτομα που νοσούν με ενεργό φυματίωση, υπολογίζεται ότι ένας φυματικός με ενεργό νόσο μέσα σε 1 χρόνο θα μολύνει 10-15 άτομα. Η παιδική φυματίωση αντανακλά τη συχνότητα της πνευμονικής φυματίωσης των ενηλίκων, αλλά την συγκεκριμένη μορφή κατά την οποία ο ενήλικας παρουσιάζει βλάβη στον πνεύμονα το λεγόμενο σπήλαιο. Τα παιδιά είναι τα θύματα των ενηλίκων και των εφήβων με φυματίωση. Η  φυματίωση σε συνδυασμό με το AIDS αποτελεί αιτία για πολλούς θανάτους. Δυστυχώς μετά από τόσα χρόνια η φυματίωση παραμένει οξύ πρόβλημα δημόσιας υγείας. Η φυματινοαντίδραση MANTOUX παραμένει το μόνο πρακτικό μέσο για την διάγνωση. Το εμβόλιο BCG στηχώρα μας γίνεται στην 1η δημοτικού από τα κατά τόπους αντιφυματικά ιατρεία αφού προηγηθεί MANTOUX. Οι επιπλοκές του εμβολίου είναι συνήθως μια τοπική βλάβη 2030 μέρες μετά από τον εμβολιασμό, σπάνια τοπική εξέλκωση που θα οδηγήσει στην δημιουργία ουλής και λεμφαδενίτιδα. Η  προστασία που παρέχει το εμβόλιο για την φυματίωση φαίνεται να ποικίλλει από χώρα σε χώρα. Οι ερευνητές προσπαθούν να προσεγγίσουν την παρασκευή νέου εμβολίου περισσότερο αποτελεσματικού από το BCG χωρίς όμως αποτέλεσμα.

• Ιός  ανθρωπίνων  θηλωμάτων   ( HPV  )

Ο ιός των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV) αποτελεί σημαντικό πρόβλημα υγείας γιατί είναι το συχνότερο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα και το σημαντικότερο αίτιο καρκίνου τραχήλου μήτρας. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι περισσότερο από το 50% των ενεργά σεξουαλικών ατόμων θα μολυνθούν από τον HPV χωρίς να το γνωρίζουν, αφού η λοίμωξη είναι ασυμπτωματική. Η συχνότητα μόλυνσης είναι μεγαλύτερη σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες 12-25 χρόνων με πρόσφατη έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας και πολλαπλασιάζεται με κάθε νέο ερωτικό σύντροφο ,χωρίς η χρήση προφυλακτικού να προστατεύει απόλυτα. Υπάρχουν περισσότερα 200 στελέχη του ιού είναι όμως γνωστό ότι 30 από αυτά θα μολύνουν την πρωκτογεννητική περιοχή. Η επιστημονική εξέλιξη οδήγησε στην επιτυχή παρασκευή εμβολίου με στόχο κυρίως την πρόληψη του καρκίνου τραχήλου της μήτρας, αλλά και των άλλων καρκίνων της πρωκτογεννητικής περιοχής. Στην χώρα μας κυκλοφορούν δύο εμβόλια το τετραδύναμο και το διδύναμο, η προστασία και από τα δύο εμβόλια αναμένεται να είναι μακροχρόνια, ο χρόνος όμως θα δείξει πότε και αν θα χρειαστεί αναμνηστική δόση.

http://www.mammycool.gr/