«Οι συμμαθητές μου έχουν κινητό τηλέφωνο, θέλω κι εγώ!», «Ανησυχούμε με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας! Θα σου πάρουμε κινητό, για να επικοινωνούμε μαζί σου όταν αργείς και να είμαστε ήσυχοι», «Θα με ειδοποιείς με το κινητό τι ώρα τελειώνει το μάθημά σου ή αν άργησε το λεωφορείο σου, για να έρχομαι να σε συνοδεύσω, γιατί δεν έχω χρόνο να περιμένω με τις ώρες».

Της Στέλλας Βασαλάκη, Με τη συνεργασία της Αννίνας Κουλουβάτου, Ψυχολόγου – Ψυχοπαιδαγωγού, της Κατερίνας Σιώτου, Ψυχολόγου – Ψυχοπαιδαγωγού, και της Λωρέττας Θωμαΐδου, παιδιάτρου

Πιθανά, να αναγνωρίσατε μερικούς από τους λόγους για τους οποίους έχετε ήδη αγοράσει στο παιδί σας το δικό του κινητό, ή που σας έχουν βάλει σε σκέψεις για το αν πρέπει να το κάνετε πολύ σύντομα. Χρειάζεται, όμως, κινητό τηλέφωνο ένα παιδί; Η απάντηση είναι «Ναι», αλλά με προϋποθέσεις. Τα κινητά έχουν γίνει πια μέρος της ζωής μας και την διευκολύνουν πολύ. Το ίδιο εξυπηρετικά μπορεί να γίνουν και για τα παιδιά, φτάνει μόνο να τους μάθουμε πώς να τα χρησιμοποιούν όσο το δυνατόν καλύτερα για τη δική τους ασφάλεια και διευκόλυνση!

Αναμφίβολα, δεν υπάρχει σχεδόν κανένας γονιός σήμερα που να μην αισθάνεται ανασφάλεια κι ανησυχία για τα παιδιά του, με όλες τις «κακοτοπιές» που υπάρχουν γύρω μας. Και σίγουρα αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που εμείς οι γονείς αναγκαζόμαστε να αγοράσουμε κινητό τηλέφωνο στο παιδί μας όταν αρχίζει να ανεξαρτητοποιείται, να κυκλοφορεί μόνο του, πιστεύοντας ότι έτσι είναι εκείνο περισσότερο ασφαλές όταν βρίσκεται εκτός σπιτιού κι εμείς πιο ήσυχοι.

Επίσης, τα ιδιαίτερα φορτωμένα ωράριά μας μας δυστυχώς δεν μας επιτρέπουν να μοιραζόμαστε πολλές ώρες με τα παιδιά μας, να είμαστε δίπλα τους στις καθημερινές τους δραστηριότητες και σίγουρα το κινητό τηλέφωνο μας δίνει τη δυνατότητα συχνής επικοινωνίας. Τα μικρά μας μπορούν να μας ενημερώνουν συνέχεια, έτσι ώστε να γνωρίζουμε τι κάνουν κάθε στιγμή.

Από την άλλη πλευρά, τα ίδια τα παιδιά μπορεί να ζητάνε να αποκτήσουν κινητό τηλέφωνο επειδή το έχουν ανάγκη, για παράδειγμα για να αισθάνονται μεγαλύτερη ασφάλεια, αφού αυτή η συσκευή τους παρέχει τη δυνατότητα να επικοινωνούν μαζί μας οποιαδήποτε στιγμή, όταν βρίσκονται μακριά μας

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι τα παιδιά βλέπουν το κινητό και σαν μόδα. Ο τρόπος που παρουσιάζεται το κινητό μέσα από τις διαφημίσεις αλλά και ο τόπος που το αντιμετωπίζουμε εμείς οι μεγάλοι κάνουν τα παιδιά να το βλέπουν σαν ένα μοδάτο αξεσουάρ και να θέλουν να το αποκτήσουν κυρίως για λόγους στυλ. Κι εδώ ακριβώς πρέπει να επέμβουμε εμείς και να εξηγήσουμε στο παιδί ότι το τηλέφωνο είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που διευκολύνει τη ζωή μας και έτσι πρέπει να το βλέπουμε. Δεν είναι ένα αξεσουάρ μόδας, συγκεκριμένης μάρκας, χρώματος και στυλ.

Δεν είναι εργαλείο Παρακολούθησης…

Η κυρία Α. Κουλουβάτου τονίζει « Οι λόγοι που συνήθως, οι ίδιοι οι γονείς θέλουν να αγοράσουν κινητό τηλέφωνο στο παιδί τους, έχουν σχέση με την ανασφάλεια που αισθάνονται με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας ή με την ανάγκη τους να είναι συνεπής, π.χ. στην ώρα που θα το πάρουν από το σχολικό του, κ.λπ.. Χρειάζεται όμως, προσοχή από την πλευρά των γονιών, στο να μην καταλήξει να γίνει το κινητό τηλέφωνο ένα ακόμα μέσο υπερπροστασίας του παιδιού τους, μία επιπλέον «εισβολή» στο δικό του «χώρο». Δηλαδή, να μην αισθάνεται το παιδί, ότι οι γονείς του το ελέγχουν συνέχεια, με άλλα λόγια ότι το «ακολουθούν» παντού η αντίθετα, να ξέρει ο μικρός ότι οποιαδήποτε στιγμή έχει τη δυνατότητα να τηλεφωνήσει σε εκείνους για να του λύσουν και το παραμικρό πρόβλημά του, π.χ. «μαμά τσακώθηκα με το φίλο μου, πες μου τι να κάνω ή έλα αμέσως να με πάρεις από το σπίτι του», κ.λπ.. Η τακτική αυτή, δεν θα δώσει τη δυνατότητα στο παιδί να αποκτήσει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, αυτονομία, να πάρει μόνο του πρωτοβουλίες, να μάθει ότι δεν θα υπάρχει πάντα κάποιος κοντά του για να του βρίσκει λύσεις στα προβλήματά του.»

…ούτε και υποκατάσταστο της παρουσίας των γονιών

«¨Ένα άλλο επίσης σημαντικό σημείο, που καλό είναι να δώσουμε προσοχή, είναι ο «κίνδυνος» το κινητό τηλέφωνο να καταλήξει να γίνει υποκατάστατο της πραγματικής παρουσίας των γονιών και του ενδιαφέροντός τους για τα παιδιά», λέει η κυρία Αννίνα Κουλουβάτου κι εξηγεί «Δηλαδή, με δεδομένο σήμερα τα «εξουθενωτικά» ωράρια και των δύο γονιών, είναι πολύ πιθανό, να υποκαταστήσουν τη πραγματική επαφή με την τηλεφωνική επικοινωνία, αντί να προσπαθήσουν να περάσουν, έστω και λίγη ώρα παραπάνω με τα παιδιά τους, έχοντας ήσυχη τη συνείδησή τους ότι μπορούν «να το βρουν και να τους βρει», οποιαδήποτε στιγμή, ότι ξέρουν συνέχεια τι κάνει, τηλεφωνώντας του και ρωτώντας το «έφαγες?», «διάβασες?», «γύρισες?», κ.λπ..»

Συνετή χρήση

Καλό ειναι ,λοιπόν, πριν δώσετε κινητό τηλέφωνο στο παιδί σας να κάνετε μαζί του μια μεγάλη κουβέντα για το πώς θα το χειρίζεται συνετά και σωστά , αλλά και τι συνέπειες θα έχει η τυχόν αλόγιστη χρήση του. Έτσι κι αλλιώς, όπως σε όλα τα θέματα και στο συγκεκριμένο, οι άμεσες, σαφείς, ειλικρινείς εξηγήσεις προς τα παιδιά μας, το ξεκαθάρισμα από την αρχή των ορίων και των περιορισμών, είναι ο καλύτερος τρόπος για να τα προσεγγίσουμε και να επικοινωνήσουμε μαζί τους.

Ωστόσο, καλό είναι να μην παραβλέψουμε, ότι και σε αυτό το ζήτημα, το μέτρο και η συνέπεια από τη δική μας τη πλευρά, έχουν το κύριο ρόλο. Με άλλα λόγια, ακόμα κι ο τρόπος χρήσης του κινητού τηλεφώνου από τα παιδιά μας, είναι επακόλουθο των ζωντανών παραδειγμάτων που βλέπουν στο σπίτι, δηλαδή της τακτικής που ακολουθεί η οικογένειά μας και σε αυτό το θέμα. Πώς μπορούμε λοιπόν, να απαιτήσουμε από ένα παιδί σχολικής ηλικίας, η διάρκεια των συνομιλιών του στο κινητό να μην ξεπερνά τα λίγα λεπτά της ώρας ή να μην παίρνει τηλέφωνο τους φίλους του, να στέλνει μηνύματα, εικονομηνύματα, κ.λπ. με την παραμικρή αφορμή ή να μην χρησιμοποιεί το κινητό, όταν πολύ κοντά του υπάρχει σταθερή συσκευή ή καρτοτηλέφωνο, τη στιγμή που εμείς πιθανά, του προσφέρουμε με τη συμπεριφορά μας ακριβώς τα αντίθετα παραδείγματα.

Μία καλή ιδέα, που μπορεί να φανεί ωφέλιμη στη λογική χρήση του κινητού από το παιδί, είναι να συμφωνήσουμε μαζί του, να αναλάβει να πληρώνει εκείνο, από τα χρήματα που παίρνει για χαρτζιλίκι, αυτό το ατομικό του έξοδο, δηλαδή τις κάρτες για το κινητό του ή το μηνιαίο λογαριασμό των συνδιαλέξεων του. Ώστε, να μπορέσει ίσως, να συνειδητοποιήσει καλύτερα κι ευκολότερα, ότι η αλόγιστη χρήση του κινητού τηλεφώνου, θα του στερεί για ένα χρονικό διάστημα, κάποια άλλα πράγματα, που δεν θα μπορεί να αποκτήσει με το χαρτζιλίκι του.

Η κυρία Κατερίνα Σιώτου επισημαίνει τα οφέλη αυτής της συμφωνίας, αλλά και ποια σημεία είναι καλό να προσέξουμε οι γονείς.

«Πολλές οικογένειες εφαρμόζουν τη τακτική το ίδιο το παιδί να πληρώνει από το χαρτζιλίκι του την κάρτα του κινητού τηλεφώνου του. Γεγονός, που βοηθάει το παιδί, μια που ευθύνεται το ίδιο για τη χρήση της, στο να συνειδητοποιήσει καλύτερα και να σκεφτεί ορισμένα πράγματα, αν τελειώσουν πολύ γρήγορα οι μονάδες της κάρτας του, όπως π.χ. πόσες μέρες είχε υπολογίσει ότι θα περάσει με αυτή, γιατί του τελείωσε σε τόσο σύντομο διάστημα, κ.λπ.. Αντιμετωπίζοντας άμεσα επίσης, τις συνέπειες του ότι ξεπέρασε ορισμένα όρια, δηλαδή ότι δεν μπορεί να κάνει άλλο τηλεφώνημα, να στείλει μήνυμα, κ.λπ., κάτι που ίσως, να μην μπορεί να αντιληφθεί τόσο καλά με ένα «φουσκωμένο» μηνιαίο λογαριασμό, σε ένα συμβόλαιο σύνδεσης που πληρώνουν οι γονείς του κι έχει μόνο σαν επίπτωση την επίπληξή του από εκείνους.

kids.in.gr