Το μητρικό γάλα είναι αποστειρωμένο με την έννοια ότι βγαίνει κατευθείαν από το στήθος αποκλείοντας τον κίνδυνο μικροβιακής μόλυνσης ή αλλοίωσης.

Αντίθετα, το τάισμα του μωρού με μπιμπερό είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που απαιτεί σχολαστική αποστείρωση ειδικά τα πρώτο εξάμηνο. Πλησιάζοντας, ωστόσο, στο δεύτερο εξάμηνο τα δεδομένα αλλάζουν κι αυτό ισχύει και για την αποστείρωση. Το ανοσοποιητικό σύστημα του μωρού έχει ενισχυθεί, είτε θηλάζει είτε παίρνει ξένο γάλα. Τα πάντα δείχνουν ότι το μωρό είναι έτοιμο να έρθει σε επαφή με τον αληθινό κόσμο!

Πότε ακριβώς;

Ένας απλός κανόνας λέει: Με το κουτάλι έρχεται το τέλος στην αποστείρωση. Χοντρικά αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που αρχίζετε να ταΐζετε το μωρό με το κουτάλι μπορείτε να σταματήσετε την αποστείρωση. Οι περισσότεροι παιδίατροι συστήνουν να ξεκινήσει ο απογαλακτισμός κάποια στιγμή γύρω στον 5ο μήνα όχι μόνο γιατί το πεπτικό σύστημα του μωρού είναι πιο ώριμο αλλά επειδή και το ανοσοποιητικό του σύστημα έχει ωριμάσει κι έχει αναπτύξει περισσότερη αντίσταση. Ο απογαλακτισμός, λοιπόν, σημαίνει στην ουσία και το τέλος της αποστείρωσης.

Παράλληλα, όμως, με την εισαγωγή τροφών τον 5ο με 6ο μήνα ξεκινά και η στοματική φάση. Το μωράκι πιάνει εύκολα αντικείμενα με τα χεράκια του και το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να τα βάλει στο στόμα. Έτσι για τους επόμενους δύο με τρεις μήνες περίπου, εξερευνά τη φύση των αντικειμένων, κυρίως με το στόμα, καθώς προσπαθεί με αυτό τον τρόπο να εξερευνήσει τον κόσμο. Το μωρό δε θα εγκαταλείψει αυτό τον πρώιμο τρόπο εξερεύνησης των αντικειμένων μέχρι τον 8ο έως και 12ο μήνα, οπότε και θα αρχίσει να συντονίζει πιο ώριμα τις κινήσεις του, προκειμένου να περιεργαστεί τα πράγματα γύρω του. Πολλές μητέρες ανησυχούν και θεωρούν ότι το μωρό, λόγω αυτής της συνήθειας, είναι πιο επιρρεπές στα μικρόβια κι έτσι παρατείνουν την αποστείρωση. Συνεχίζουν να βράζουν ή να ζεματούν αντικείμενα ή παιχνίδια που δίνουν στο μωρό κι αυτό συνηθίζει να τα βάζει στο στοματάκι του. Στην πραγματικότητα, η αποστείρωση δε θα πρέπει να παρατείνεται παραπάνω από τους οκτώ μήνες, όχι τόσο γιατί έτσι μεγαλώνει η ευαισθησία του μωρού στα μικρόβια, αλλά γιατί δεν έχει πλέον κανένα νόημα.

Οι γονείς μπαίνουν σε έναν κόπο και σε μια διαδικασία που απαιτεί χρόνο και ενέργεια χωρίς να εξασφαλίζει καμία ουσιαστική προστασία. Στην πραγματικότητα, το μωρό δεν κινδυνεύει αρκεί να τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας. Αυτό που πρέπει να καταλάβουν οι γονείς είναι ότι η αποστείρωση και η υγιεινή είναι δύο ξεχωριστά κεφάλαια. Βάζοντας τέλος στην αποστείρωση δε σημαίνει ότι δε χρειάζεται να τηρούμε με σχολαστικότητα τους κανόνες καθαριότητας. Το αντίθετο μάλιστα. Η πειθαρχία στους κανόνες υγιεινής επιβάλλεται να είναι αυστηρή

Κέκκος Μάρκου, Παιδίατρος

http://www.paidiatros.com