Ένας φοιτητής από την Ξάνθη, με επιστολή που απέστειλε σε Μέσα Ενημέρωσης, κάνει λόγο για επίθεση που δέχτηκε κατά τη διάρκεια Γενικής Συνέλευσης του ενιαίου Συλλόγου Φοιτητών για τη συνέχιση ή μη της κατάληψης.

Οι συνθήκες του περιστατικού και οι λεπτομέρειες δεν κατέστη δυνατό να εξακριβωθούν.

” Ονομάζομαι  ************** , φοιτητής  Αρχιτεκτονικής του ΔΠΘ Ξάνθης .Δεν υπήρξα ποτέ γραμμένος ,σε καμία  παράταξη σε κανένα κόμμα και γενικότερα σε κανενός είδους οργάνωση  πολιτική ή μη. Στην  τελευταία συνέλευση ενιαίου συλλόγου  των τμημάτων  και μετά από καιρό αποφάσισα να κατέβω να ψηφίσω κατά της συνέχισης της  κατάληψης μαζί με φίλους συμφοιτητές μου  .
Μετά από λίγη ώρα απ την είσοδό μας στο χώρο της συνέλευσης κάποια  άτομα μας επιτέθηκαν  φραστικά .Προκειμένου να μην πάρει έκταση το θέμα προσπάθησα να προσεγγίσω τα άτομα και να λυθεί οποιαδήποτε παρεξήγηση καθώς δικαίωμα δεν είχα δώσει ποτέ.

  Άκαρπες οι προσπάθειες μου να εισακουστώ απ τα εκνευρισμένα αυτά άτομα  που στη πλειοψηφία τους δεν ήταν καν φοιτητές  . Το αποτέλεσμα ήταν να να δεχτώ την άνανδρη  δολοφονική επίθεση  25-30 ατόμων με κλωτσιές  κυρίως στο κεφάλι  , χρησιμοποίησαν  πέτρες  καδρόνια ακόμη και ένα σκύλο πιτμπουλ  για να μου καταφέρουν όσο το δυνατό χειρότερα χτυπήματα. Κάποια άτομα που ήταν μάρτυρες στο συμβάν κατάφεραν να με γλιτώσουν  πριν σκοτωθώ . Καθ όλη τη διάρκεια εκτοξευόταν ύβρεις και απειλές κατά της ζωής μου και των ατόμων που με βοήθησαν.  

  Εκκλήσεις προς την αστυνομία της Ξανθης για να σωθώ  έπεσαν στο κενό παρά το γεγονός πως  δηλωνόταν δολοφονική  επίθεση .Η απάντηση τους ήταν «περάστε από εδώ να υποβάλετε μήνυση».     Μετα από πολύ δυσκολες καταστάσεις καταφεραμε να βρεθουμε εκτος του πανεπιστημιακού χωρου και με μετέφεραν συμφοιτητές μου στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοηθειες .

Κατόπιν αυτών κινήθηκα νομικά απευθυνόμενος τοσο στην αστυνομία  Ξανθης όσο και στην εισαγγελία . Αυτό που εισέπραξα είναι ότι επικρατεί φόβος για αυτές τις ομάδες  που έχουν βρει καταφύγιο στους χώρους του πανεπιστημίου.

 Η παραπάνω εντύπωση μου, ενισχύθηκε δυο μέρες αργότερα όταν ετυχε να βρίσκομαι στην  κεντρική πλατεία της  Ξανθης όπου η ίδια  αμάδα ενισχυμένη και γύρω στα 100 άτομα προχώρησε  μετα από πορεία ,στο κάψιμο της ελληνικής σημαίας στο κέντρο της πλατείας .Κινήθηκαν απειλητικά προς ηλικιωμένους που τόλμησαν να αντισταθούν σαυτη την κίνηση ,κινήθηκαν απειλητικά  ακόμη και σε γυναίκες με μικρά παιδιά .Στις εκκλήσεις πολλών ανθρώπων στην αστυνομία για βοήθεια και για το κάψιμο της σημαίας  εισπράξαμε την απάντηση « δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα είναι φοιτητές» ,«αν έρθουμε θα γίνουν  χειρότερα τα πράγματα»

 Η εντύπωση που αποκομίσαμε όλοι όσοι βρεθήκαμε εκεί ήταν πως η Ξάνθη  είναι απροστάτευτη και επικρατεί παράξενη ανοχή απ τις αρχές της πόλης  υπέρ αυτής της εγκληματικής ομάδας.” 

(Το XanthiPress.gr δεν υιοθετεί το περιεχόμενο της επιστολής που δημοσιεύεται επώνυμα., Το όνομα του συντάκτη είναι στη διάθεση του μέσου)