- Σάββατο, 23 Νοεμβρίου
Τέλος Εποχής για την Κομοτηνή . Του Δάμωνα Δαμιανού
Ο Μητροπολίτης Δαμασκηνός της Κομοτηνής που πέθανε σήμερα σε βαθύ γήρας, συμβόλισε μια ολόκληρη εποχή για τον τόπο μας, από την μετεμφυλιακή περίοδο ακόμα, που ως ιεροκήρυκας όργωνε τα χωριά για να μεταλαμπαδεύσει εκτός από τον Θείο λόγο και την απέχθεια του στους κομμουνσιτές και τους “συνοδοιπόρους”.
Μητροπολίτης εκλέχτηκε ένα μήνα πριν πέσει η χούντα, τον Ιούνιο
του 1974 και ανήκε τότε στην ομήγυρη του Σεραφείμ.
Με την εκδημεία του τελείωνει και τυπικά για την Κομοτηνή η εποχή της μεταπολίτευσης αφού ο Δαμασκηνός ήταν ο τελευταίος εν ενεργεία ταγόις εκείνης της περιόδου.
Συνυπήρξε με δεκάδες βουλευτές νομάρχες περιφερειάρχες και δημάρχους από το 1974 μέχρι τις μέρες μας, από τον Σ. Μπλέτσα, τον Χ. Σιανίδη και τον Δ. Βραδέλη μέχρι το Ευρ. Στυλιανίδη και τον Γ. Πεταλωτή, από τον Π. Φωτέα και τον Γ. Περβανίδη μέχρι τον Ά. Γιαννακίδη, από τον Α. Στογιαννίδη μέχρι τον Γ. Πετρίδη, από τον Ε. Ρογκάκο μέχρι τον Δ. Σταμάτη. Ο Τάσος Βαβατσικλής τον τίμησε με ειδική έκδοση το 2004 για τα 30 χρόνια ποιμαντορίας του.
Δύσκολος στις σχέσεις του με τους ανθρώπους, τους ιερείς και τους συνεργάτες του, υπέκυψε στον ασφυκτικό έλεγχο από ένα στενό πυρήνα συντηριτικών συνεργατών του και αποξενώθηκε από ανθρώπους που είχαν την έξωθεν καλή μαρτυρία στην κοινωνία της πόλης. Ενδεικτικά να θυμίσω τις περιπτώσεις των Αρχιμανδριτών Χ. Καραμανάκου και Α.Τσαλπαρά. “Τουρκοφάγος” από ιδεολογία έχασε την ευκαιρία να συμβολίσει με την παρουσία του στην Θράκη τον σεβάσμιο ποιμενάρχη που υπό την σκέπη του και την αγάπη καλύπτει όλους τους πολίτες, όλες τις θρησκείες, όλους τους πολιτισιμούς. Συνεργάστηκε με όλες τις κυβερνήσεις και σχεδόν με όλους τους πρωθυπουργούς των 38 ετών της μεταπολίτευσης και έφτασε να έχει ανοιχτεί γραμμή από το 1983 και μετά με τον ίδιο τον Α. Παπανδρέου για τα “εθνικά θέματα”. Στην περίοδο που ο Α. Σαμαράς ήταν υπουργός Εξωτερικών το 1990-92 διαχειρίστηκε αφθονα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ και πάλι για “¨εθνικούς λόγους”. Αφόρησε όλο το δημοτικό συμβούλιο και τον Γ. Παπαπδριέλλη το 1996 επειδή παραχώρησε την αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου για να μιλήσει ο ΕΡ. Μπιτσάκης σε εκδήλωση της ΠΑΝΙΦΕ που την θεωρούσε αιρετική οργάνωση!
Κατάλαβε τις επιπτώσεις που θα είχαν για το Πατριαρχείο της Κων/πολης τα γεγονότα του 1996 εις βάρος μειονοτικών καταστημάτων από μερίδα έξαλων φανατικών χριστιανών και πήγε μπροστά στο τουρκικό προξενείο όπου διαδήλωναν με την ράβδο του για να τους διώξει. Στο τέλος “ανένηψε” πλήρως και έφτασε μάλιστα το 2003 να επισκεφθεί τον πρόξενο στην δεξίωση της τουρκικής δημοκρατίας στις 29 Οκτωβρίου!
Ταλαιπωρήθηκε πολλά χρόνια από την υγεία του αλλά παρ΄ όλα αυτά οι σημερινοί 40ρηδες της Κομοτηνής μεγαλώσαμε μαζί του.
Του απευθύνω και εγώ το ύστατο χαίρε, ξέροντας πολύ καλά ότι ο Δαμασκηνός υπήρξε μέρος της ιστορίας αλλά και του προβλήματος αυτού του τόπου που πορεύτηκε επί χρόνια με τις ιδεοληψίες και τις μισαλλοδοξίες που του στέρησαν πολλά από αυτά που μπορούσε να αφήσει πίσω του ως ιστορικές παρακαταθήκες.
Με την εκδημεία του τελείωνει και τυπικά για την Κομοτηνή η εποχή της μεταπολίτευσης αφού ο Δαμασκηνός ήταν ο τελευταίος εν ενεργεία ταγόις εκείνης της περιόδου.
Συνυπήρξε με δεκάδες βουλευτές νομάρχες περιφερειάρχες και δημάρχους από το 1974 μέχρι τις μέρες μας, από τον Σ. Μπλέτσα, τον Χ. Σιανίδη και τον Δ. Βραδέλη μέχρι το Ευρ. Στυλιανίδη και τον Γ. Πεταλωτή, από τον Π. Φωτέα και τον Γ. Περβανίδη μέχρι τον Ά. Γιαννακίδη, από τον Α. Στογιαννίδη μέχρι τον Γ. Πετρίδη, από τον Ε. Ρογκάκο μέχρι τον Δ. Σταμάτη. Ο Τάσος Βαβατσικλής τον τίμησε με ειδική έκδοση το 2004 για τα 30 χρόνια ποιμαντορίας του.
Δύσκολος στις σχέσεις του με τους ανθρώπους, τους ιερείς και τους συνεργάτες του, υπέκυψε στον ασφυκτικό έλεγχο από ένα στενό πυρήνα συντηριτικών συνεργατών του και αποξενώθηκε από ανθρώπους που είχαν την έξωθεν καλή μαρτυρία στην κοινωνία της πόλης. Ενδεικτικά να θυμίσω τις περιπτώσεις των Αρχιμανδριτών Χ. Καραμανάκου και Α.Τσαλπαρά. “Τουρκοφάγος” από ιδεολογία έχασε την ευκαιρία να συμβολίσει με την παρουσία του στην Θράκη τον σεβάσμιο ποιμενάρχη που υπό την σκέπη του και την αγάπη καλύπτει όλους τους πολίτες, όλες τις θρησκείες, όλους τους πολιτισιμούς. Συνεργάστηκε με όλες τις κυβερνήσεις και σχεδόν με όλους τους πρωθυπουργούς των 38 ετών της μεταπολίτευσης και έφτασε να έχει ανοιχτεί γραμμή από το 1983 και μετά με τον ίδιο τον Α. Παπανδρέου για τα “εθνικά θέματα”. Στην περίοδο που ο Α. Σαμαράς ήταν υπουργός Εξωτερικών το 1990-92 διαχειρίστηκε αφθονα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ και πάλι για “¨εθνικούς λόγους”. Αφόρησε όλο το δημοτικό συμβούλιο και τον Γ. Παπαπδριέλλη το 1996 επειδή παραχώρησε την αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου για να μιλήσει ο ΕΡ. Μπιτσάκης σε εκδήλωση της ΠΑΝΙΦΕ που την θεωρούσε αιρετική οργάνωση!
Κατάλαβε τις επιπτώσεις που θα είχαν για το Πατριαρχείο της Κων/πολης τα γεγονότα του 1996 εις βάρος μειονοτικών καταστημάτων από μερίδα έξαλων φανατικών χριστιανών και πήγε μπροστά στο τουρκικό προξενείο όπου διαδήλωναν με την ράβδο του για να τους διώξει. Στο τέλος “ανένηψε” πλήρως και έφτασε μάλιστα το 2003 να επισκεφθεί τον πρόξενο στην δεξίωση της τουρκικής δημοκρατίας στις 29 Οκτωβρίου!
Ταλαιπωρήθηκε πολλά χρόνια από την υγεία του αλλά παρ΄ όλα αυτά οι σημερινοί 40ρηδες της Κομοτηνής μεγαλώσαμε μαζί του.
Του απευθύνω και εγώ το ύστατο χαίρε, ξέροντας πολύ καλά ότι ο Δαμασκηνός υπήρξε μέρος της ιστορίας αλλά και του προβλήματος αυτού του τόπου που πορεύτηκε επί χρόνια με τις ιδεοληψίες και τις μισαλλοδοξίες που του στέρησαν πολλά από αυτά που μπορούσε να αφήσει πίσω του ως ιστορικές παρακαταθήκες.
Αρθρογράφος
Τμήμα Ειδήσεων Hellas Press Media
Η Hellas Press Media είναι το πρώτο ενημερωτικό Δίκτυο που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα. Αν θέλετε να ενταχθείτε στο Δίκτυο επικοινωνήστε στο info@hellaspressmedia.gr
