Νάτο λοιπόν, επί τέλους, ύστερα από πενήντα τόσα χρόνια, επαληθεύτηκε, το τέλος έφτασε. Και λέω ότι έφτασε γιατί, τότε το 1950 και τόσο, μαθητές στο οχτατάξιο(!!) Γυμνάσιο Αρναίας ακούγαμε κάθε μέρα τις προφητείες που κυκλοφορούσαν στις γειτονιές, ότι θα χαθεί ο κόσμος, και το « πέντε και πεντήκοντα» το θυμάστε;

Θα είναι λέει το καταληκτικό έτος για την επί Γης ανθρώπινη παρουσία.  Λοιπόν σας βεβαιώνω ότι το πέντε και πεντήκοντα δηλαδή το 1955 πέρασε, κι’ εμείς πήραμε απολυτήριο από το τότε Γυμνάσιο (οχτατάξιο είπαμε) Αρναίας, μερικοί πήγαμε και παραπάνω, άλλοι δεν πήγαν πουθενά, άλλοι βρήκαν δουλειές χωρίς να κοπιάσουν γιατί είχαν μπαρμπάδες, άλλοι «αρατίσκιαν» (πήραν των ομματιών τους και έφυγαν μακριά) και τέλος πάντων αρκετοί κάπου « φύγαμε» και χωρίς να θεωρούμαστε ότι είμαστε «φευγάτοι», απορούμε πώς μετά από τόσες προφητειακές καταστροφές είμαστε εν ζωή και μάλιστα εισπράττουμε  κάθε μήνα και  . . .σύνταξη και ζωή νάχουμε προς κακοφανισμό των υπουργών οικονομικών που κάθε μήνα δίνουν την εντολή στις τράπεζες για να μας πληρώσουν . . . Έτσι λοιπόν φτάσαμε και σήμερα στην αποφράδα ημέρα, στην τελευταία μέρα που βρισκόμαστε σ’ αυτήν την ωραία ζωή, και μετά . . .  .μετά;;;; Και ας μού πει κάποιος γι’ αυτό  το «μετά», αλλά, να μού το πει αν είναι σίγουρος, ή . . .αμφιταλαντεύεται για το πώς , το γιατί και το πότε και ιδίως για το «ΑΝ». Και αν μπορεί κάποιος να μού πει γιατί τέτοιος και τόσος θόρυβος και από ποιους για την πιθανότητα να επέλθει η συντέλεια του κόσμου κι’ εδώ που τα λέμε δηλαδή γιατί να επέλθει συντέλεια; Γιατί αν επέλθει συντέλεια τι θα γίνει; Με ποιους θα δουλέψουν οι Τράπεζες; Από πού θα πάρουν τις μίζες οι διάφοροι Άκηδες; Αν δε θα υπάρχει ο  λαός , εμείς το «πόπολο» ποιος θα ψηφίζει τους Σαμαραίους , τους Τσιπραίους και τους άλλους που όλοι σηκώνουν «μπόι» και προσδοκούν   και μιστό;  Γιατί κακά τα ψέματα, χωρίς κρατικό μιστό κανείς δεν πολιτεύεται . . .

Τι θα κάνουν και με τι θα απασχοληθούν οι διάφοροι μεγαλόσχημοι και μεγαλοσχήματοι μεσάζοντες  μεταξύ των ορατών και αγνώστων αοράτων, αυτοί οι « ένστολοι» με το «σχήμα» και ιδίως οι άλλοι οι «ασχημάτιστοι» αλλά  που με έβαζαν βαθμό μόνο 10  χαρακτηρίζοντάς με «αιρετικό» επειδή κάποτε  εκεί κοντά στο πέντε και πεντήκοντα, έκανα  ερωτήσεις  αιρετικές; Ήρθε λοιπόν η ώρα σήμερα,  και λίγα λεπτά πριν από την 21η  του μηνός Δεκεμβρίου  του έτους 2012, να «σχωρεθουμε» να πούμε το τελευταίο αντίο και να μαζέψουμε τα συν και τα πλην, να δούμε πως θα παρουσιαστούμε  στον «Κατή» ο οποίος θα μας κρίνει  ανάλογα με τις πράξεις μας, και σκεφτείτε τι σόι υπολογιστή θα πρέπει να έχει ο υπέρτατος «Κατής»  κι’ αν  δεν έχει υπολογιστή, πόσους  δικούς του θα πρέπει να έχει ανάμεσά μας  . . .για να μην πούμε τίποτα άλλο . . 
Σχωρεμένοι λοιπόν όλοι, αλλά για κάθε ενδεχόμενο και με την απορία ότι  μπορεί να κάνουν και λάθος οι  . . .ειδικοί, τα τέλη κυκλοφορίας τα άφησα απλήρωτα, τα άφησα για. .  .μετά.  Γιατί ποτέ  . . .δεν ξέρεις τι γίνεται. .  .
Κι  γινικώς κρατάτι κι μιν ακούτι . .  Κι θάπριπι να πούμι κι’ άλλα αλλά του τέλους έρχιτι κι’ η ώρα δε μας παίρν.  . . Σχουριθίτι . .  .Σχουριθίτι μι τ’ ικνοί  που μάλουσίτι,  μι όσνοι σας χρουστούν και δε σας τάδουκαν ακόμα, αλλά κι  μι όσις αγάπσιτι και πέταξαν αλλού . . . .και άρε καυμοί ..  . κι πού να τα λιές. .  . μα κι’ αν τα πεις ποιος σι καταλαβαίν . . .  μο όποιους θμάτι . . .αλλά στου παραπέντι τι να του κάν’ς . . . Θμάσει δε θμάσει Παντιλή  του τρένου φεύγ. . 
Σι λίγα λιπτά χάνουμέστι . . .
Με καυμό  για το . .  .άδοξο τέλος
Βαγγέλης Μαυροδής,

Αλλά και με χαιρετίσματα (σε όσους επιζήσουν) γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται, δεν μπορεί, εκεί προς τα ψηλά, προς τη Λόκοβη, εκεί στα «ψηλά»  της Χαλκιδικής εκεί στο Χολομώντα μπορεί  κι’ αλλού, μπορεί και να μην φτάσει το κακό,    κάποιος θ’ απουμείν΄ έτσι για να μη χαθεί η ράτσα. .  .κι του πιργιέλιου . . .Και κακώς έκαναν οι Λουκοβίτες οι κάτοικοι εκεί, κι’ αλλού   στα ψηλά  που δεν φρόντισαν να κηρύξουν τα χωριά τους  «ασφαλείς  Ζώνες» όπως εδώ σε μας εδώ στο Λειβαδίτη ας πούμε που έχουμε και . . . ορειβατικόν. .  .   να μάσουν κόσμο  που θέλει ακόμα να σωθεί, γιατί,  «Τ’ς λουλοί μι d’gουσά να τ’ς κόβ’ς, δε dιλειών’. .  .» Αλλά και όποιοι Λωλοί  ..  .προσέλθετε, γιατί .για έκτακτες ανάγκες.. . διανυκτερεύουμε, ,  , όπως τα φαρμακεία. .  . . .  .

Να δλιέψ’ ν κι’ οι καφιτέριις κι τα ιστιατόρια. .  . .  Να μασ’ ν κι νεα μέλη οι συλλόγ’ . .  . Αυτά κι’ άμα γλιτώσουμι να δγιούμι πως θα πληρώσουμι τα χαράτσια. . .