Αν ζούσε ο Μπόρις Μπερεζόφσκι, ο Ρώσος ολιγάρχης που αυτοκτόνησε λίγες μέρες πριν στο Λονδίνο, είναι πολύ πιθανό ότι το Κρεμλίνο θα τον κατονόμαζε ως τον υποκινητή της διαμαρτυρίας των γυμνών ακτιβιστριών της ομάδας Femen στο Ανόβερο. Η σχέση των δύο ήταν πάθους-μίσους. Ο Πούτιν τον κατηγορούσε για κάθε “δεινό” της Ρωσίας και ο Μπερεζόφσκι, αυτοεξόριστος στη βρετανική πρωτεύουσα, δολοπλοκούσε για την ανατροπή του.

Ο Ρώσος ολιγάρχης ανήλθε στην εξουσία και απέκτησε αμύθητη περιουσία όταν το 1980 η περεστρόικα άνοιξε τις πύλες της στον κόσμο των επιχειρήσεων. Λέγεται ότι γνώρισε τον Γιέλτσιν στα αποδυτήρια ενός αθλητικού κλαμπ. Διεκδίκησε να γίνει φίλος του. Εξέδωσε την αυτοβιογραφία του και απέκτησε επιρροή στην κόρη του, Τατιάνα. Με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης χρησιμοποίησε τις πολιτικές του επαφές για να αποκτήσει τον έλεγχο κρατικών επιχειρήσεων. Είναι η εποχή που οι Ρώσοι ήταν απελπισμένοι για να αποκτήσουν το δικό τους αυτοκίνητο. Ο Μπερεζόφσκι δημιούργησε ένα λογισμικό για να αυξήσει την παραγωγή της αυτοκινητοβιομηχανίας. Η συμφωνία της εταιρείας του Logovaz -με τη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία της Ρωσίας, την Antovaz- ήταν μόνο η αρχή. Στη συνέχεια ο Γιέλτσιν του έδωσε τον έλεγχο του ρωσικού τηλεοπτικού σταθμού ORT, μέσω του οποίου διοχέτευε την προπαγάνδα υπέρ του πρώην προέδρου της Ρωσίας. Το 1996 ο Μπόρις Μπερεζόφσκι ορκίστηκε αντιπρόεδρος (Deputy Secretary) του Συμβουλίου Ασφαλείας και το 1998 Εκτελεστικός Γραμματέας της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών.

Όταν οι Ρώσοι ολιγάρχες αναζητούσαν τον διάδοχο του Γιέλτσιν, ο Μπερεζόφσκι τάχθηκε υπέρ της υποψηφιότητας του τότε Διοικητή της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν. Όμως ο νέος πρόεδρος της χώρας δεν μπορούσε να ελεχθεί από τους ολιγάρχες όπως ο προκάτοχός του. Φέρεται δε να τους απαγόρευσε στο εξής να αναμειγνύονται με την πολιτική με αντάλλαγμα να μην πειράξει τις περιουσίες τους, που τόσο σκοτεινά είχαν αποκτήσει. Ο Μπερεζόφσκι όμως ζούσε για να ασκεί πολιτική επιρροή και να σχεδιάζει πολιτικά παιχνίδια. Αυτό ήταν το πάθος του. Η δολοπλοκία. Η σχέση των δύο επλήγη ανεπανόρθωτα. Ο Μπερεζόφσκι κατέφυγε στο Λονδίνο, μόνος και προδομένος όχι μόνο από τον Πούτιν αλλά και από τον μεγιστάνα πια Ρόμαν Αμπράμοβιτς, τον οποίο είχε βοηθήσει να αποκτήσει αμύθητη περιουσία.

Για τον Πούτιν, ο Μπόρις Μπερεζόφσκι ήταν ο υπέρτατος εχθρός του έθνους. Εκείνος ευθυνόταν για τις επιθέσεις των Τσετσένων σε σχολείο στον Καύκασο, εκείνος και ήταν υπεύθυνος ακόμα και για τις Pussy Riot. Τώρα, η απώλεια ενός εχθρού, στον οποίο το Κρεμλίνο θα μπορούσε να χρεώσει κάθε αστοχία, εικάζεται ότι θα αναπληρωθεί από έναν νέο εχθρό, ο οποίος μάλιστα κατάγεται από τις ΗΠΑ. Ο Μπιλ Μπράουντερ (Bill Browder) είναι ένας Αμερικανός τραπεζίτης επενδύσεων που τη δεκαετία του ‘90 και του ‘00 έβγαλε μια περιουσία στη Ρωσία. Αρχικά είχε στενές επαφές με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Το σκάνδαλο με την επενδυτική εταιρεία, στην οποία ήταν συνιδρυτής, τη Hermitage Capital, ήταν αρκετό για να διαλυθούν οι σχέσεις τους.

Ο Σεργκέι Μαγκνίτσκι, που παρείχε συμβουλευτικές υπηρεσίες στην εταιρεία, κατήγγειλε τεράστια χρηματοοικονομική απάτη εις βάρος της Hermitage ύψους 130 εκατ. ευρώ, στην οποία συμμετείχαν αξιωματούχοι της αστυνομίας και εφοριακοί. Το 2008, σχεδόν αμέσως μετά την καταγγελία, ο Μαγκνίτσκι συνελήφθη για φορολογική απάτη από τους ανθρώπους τους οποίους κατηγορούσε. Έναν χρόνο αργότερα πέθανε στη φυλακή λόγω της βίαιης μεταχείρισής στη φυλακή και τη στέρηση ιατρικής φροντίδας εκ προθέσεως.

Ο Μπράουντερ πίεσε κυβερνήσεις της Δύσης ώστε οι διεφθαρμένοι Ρώσοι αξιωματούχοι να μην μπορούν να εισέρχονται στη χώρα, ούτε να αποκτούν περιουσία. Οι ΗΠΑ υπέγραψαν τον νόμο που έμεινε γνωστός ως «Magnitsky law», ενώ η Μόσχα ως απάντηση απαγόρευσε την υιοθεσία παιδιών από τη Ρωσία σε Αμερικανούς πολίτες.

Ήδη πολλοί εκτιμούν ότι ο Μπράουντερ είναι ο νέος Μπερεζόσφκι του Πούτιν.
πηγή: www.protagon.gr

Θανάσης Τρομπούκης
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980 και από νωρίς κατάλαβε πως όταν μεγαλώσει δεν θέλει να τον χαρακτηρίζει μία λέξη αλλά πολλά νοήματα. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Εργαστήρι και τον τελευταίο χρόνο σπουδάζει φωτογραφία στο New York Institute of Photography. Επί 10 χρόνια ανήκε στο δυναμικό της ΝΕΤ. Εκεί, μεταξύ άλλων, εργάστηκε ως ρεπόρτερ και μέλος της ομάδας αρχισυνταξίας επιστημονικής εκπομπής η οποία διακρίθηκε σε παγκόσμιο επίπεδο με το βραβείο Media Prize 2007. Έπειτα μπήκε στη ζωή του το MEGA όπου έκανε την επιμέλεια της ιατρικής εκπομπής του καναλιού. Ταυτόχρονα, η αγάπη του για τα περιοδικά τον οδήγησε στη θέση του αρχισυντάκτη ενός μηνιαίου επιστημονικού εντύπου και σε συνεργασίες με αρκετά άλλα.
Σήμερα, με το στυλό και τον φακό του χαράσσει νέες πορείες.