Οι Ευρωπαίοι καταναλώνουν όλο και περισσότερα ψάρια την ώρα που οι θάλασσές τους «αδειάζουν», σύμφωνα με μελέτη του Ιδρύματος New Economics Foundation (NEF).

Στη μελέτη, με τίτλο «Αλιεία: η αυξανόμενη εξάρτηση της ΕΕ για αλιεύματα από άλλες θαλάσσιες περιοχές», επισημαίνεται ότι στις 9 Ιουλίου η ΕΕ ξεκίνησε «να ζει σε βάρος» του υπόλοιπου κόσμου.

Αυτό σημαίνει ότι ήρθε η μέρα που η ΕΕ κατανάλωσε τα δικά της αλιεύματα και καλύπτει τις ανάγκες της με εισαγωγές.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι αν η Ευρωπαίοι κατανάλωναν ψάρια αποκλειστικά από τις δικές τους θάλασσες, χωρίς να εισάγουν, τα αποθέματα θα τέλειωναν σε 189 ημέρες του χρόνου.

Για να υπολογίσουν την «ημέρα εξάρτησης από ξένα αλιεύματα», οι ερευνητές χαρτογραφούν τους θαλάσσιους πόρους σε κάθε ημερολογιακό έτος.

Το συγκεκριμένο υπολογιστικό μοντέλο χρησιμοποιείται τα τελευταία δέκα χρόνια και οι συντάκτες της έκθεσης τονίζουν ότι η «ημέρα εξάρτησης» τώρα ξεκινά τουλάχιστον ένα μήνα νωρίτερα συγκριτικά με τα περασμένα έτη.

Πιο συγκεκριμένα, κάθε χρόνο έρχεται μια μέρα που τα αποθέματα της Ευρώπης τελειώνουν. Φέτος αυτή η μέρα ήρθε ένα μήνα νωρίτερα.

Σε δηλώσεις του ο Aniol Esteban, ειδικός σε θέματα περιβαλλοντικής οικονομίας στο NEF, τόνισε ότι «η διαφύλαξη του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι ζωτικής σημασίας αν θέλουμε να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε τους θαλάσσιους πόρους και να προστατέψουμε τις οικονομίες μας και τα εισοδήματά μας».

«Η Ευρώπη είναι εξαιρετικά πλούσια σε αλιεύματα ωστόσο δεν κάνουμε σωστή διαχείριση των θαλάσσιων πόρων. Η επερχόμενη αναθεώρηση της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής είναι μοναδική ευκαιρία για να διασφαλίσουμε ότι τα οικοσυστήματα θα προστατευτούν και για τις μελλοντικές γενιές», προσέθεσε ο κ. Esteban.

Μεταξύ άλλων στην έκθεση επισημαίνεται ότι «η ευρωπαϊκή αλιευτική πολιτική δεν είναι βιώσιμη, με την έννοια ότι οι πόροι συνεχώς περιορίζονται και ο πληθυσμός αυξάνεται. Η αυξανόμενη εξάρτηση της Ευρώπης από ξένα αλιεύματα έχει αρνητικές επιπτώσεις για τα θαλάσσια οικοσυστήματα σε άλλες περιοχές που βασίζονται στην αλιεία καθώς προχωρούν στην υπεραλίευση».

«Το βασικό μήνυμα αυτής της έκθεσης είναι ότι η αυξανόμενη κατανάλωση αλιευμάτων την ώρα που οι πληθυσμοί των ψαριών αποδεκατίζονται, δε συνιστά βιώσιμο μοντέλο και οδηγεί σε κοινωνικές ανισότητες», καταλήγουν οι συντάκτες της έκθεσης.

Πηγή: econews.gr