Με ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι της ΣΕΚΑΠ, τοποθετούνται για την κατάσταση στην εταιρία μετά τη δικαστική δικαίωση για την υπόθεση της διαθεσιμότητας των 11 συναδέλφων τους. Όπως σημειώνουν, «δεν πανηγυρίζουν» γιατί η κατάσταση δεν έχει αλλάξει, επιρρίπτοντας ευθύνες στη στάση της εργοδοσίας.

“Ευχαριστούμε πολύ την Ελληνική Δικαιοσύνη που με την πρόσφατη απόφασή της, αυτή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ξάνθης ΔΙΚΑΙΩΣΕ τους έντεκα συναδέλφους μας, που είχαν προσφύγει σε αυτήν, αναφέροντας ότι είναι εργαζόμενοι της ΣΕΚΑΠ, και όχι της ΒΙΟ και ότι τέθηκαν σε καθεστώς διαθεσιμότητας επειδή αρνήθηκαν να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Επιτέλους τόσο οι συνάδελφοί μας αυτοί όσο και οι οικογένειές τους που δοκιμάστηκαν με άδικο τρόπο ψυχικά, οικονομικά και κοινωνικά δικαιώθηκαν όπως και όλοι οι συνάδελφοί τους που όλο αυτό το χρονικό διάστημα (ανεξάρτητα εάν υπέγραψαν ή όχι ατομικές συμβάσεις) υποστήριζαν τις θέσεις τους και αυτούς αλλά και τους απολυμένους.

Το ερώτημα όμως που τίθεται άμεσα είναι εάν πανηγυρίζουν οι εργαζόμενοι;

Η απάντηση είναι φυσικά πως ΟΧΙ!!

Οι εργαζόμενοι δεν πανηγυρίζουν :

– Γιατί η διοίκηση της ΣΕΚΑΠ τους επαναφέρει πίσω με δικαστική απόφαση και όχι με δική της πρωτοβουλία. Αντίθετα η δική της θέληση ήταν να φύγουν με ένα άκομψο και επιθετικό τρόπο.

– Γιατί πρέπει συνεχώς να είμαστε σε εγρήγορση, αφού μπορεί να επαναληφθούν νέες απολύσεις και νέες διαθεσιμότητες

–  Γιατί είναι αναγκασμένοι να καταφεύγουν στην Δικαιοσύνη για να προστατευθούν οι ίδιοι και οι οικογένειες τους, από την άδικη επίθεση που δέχονται από την σημερινή διοίκηση της ΣΕΚΑΠ.

– Γιατί τελικά προσπάθησε η Διοίκηση να διώξει αυτούς που ήταν πολύ καλοί στη δουλειά τους και να κατηγοριοποιήσει όλους τους εργαζόμενους με σκοπό να τους διασπάσει.

– Γιατί η διοίκηση της ΣΕΚΑΠ δεν κατάλαβε την αξία τους, την εργατικότητα τους, την εφευρετικότητα τους.

– Γιατί αυτό που δεν έγινε κατανοητό από τη νέα διοίκηση είναι το ομαδικό πνεύμα που υπάρχει στη ΣΕΚΑΠ εξαιτίας του οποίου υπάρχουν πάντοτε καλύτερα αποτελέσματα στην εργασία, και το οποίο σιγά-σιγά θα παύσει να υπάρχει.

– Γιατί κυρίως η Διοίκηση της ΣΕΚΑΠ δεν κατάλαβε την  περίσσια αγάπη που έχουν όλοι οι εργαζόμενοι της ΣΕΚΑΠ για την εταιρία αυτή.

– Γιατί η διοίκηση δεν κατάλαβε ότι ο Έλληνας εργαζόμενος μεγαλουργεί με το φιλότιμο και υπολειτουργεί με το φόβο.

–  Γιατί από την αρχή δεν ήθελε ουσιαστικό διάλογο.

–  Γιατί ενώ είναι διατεθειμένοι να συμβιβαστούν στις οικονομικές τους απαιτήσεις μέσω μίας δίκαιης συλλογικής λύσης, η διοίκηση επιμένει αδιάλλακτη, στην αβεβαιότητα των ατομικών συμβάσεων.

–  Γιατί κυρίως αρνείται πεισματικά να άρει όλες τις άδικες απολύσεις και να επαναφέρει όλους τους τίμιους, επιδέξιους και σκληρά εργαζόμενους που είχε και αρέσκεται στο να προσλαμβάνει ανθρώπους που τους έχει αποζημιώσει λόγω συνταξιοδότησης και να ψάχνει με αγγελίες άλλους που δεν τους ξέρει και θα πρέπει να εκπαιδεύσει από την αρχή.

Εμείς πιστεύουμε ότι η επιχείρηση μπορεί να αναπτυχθεί αλματωδώς εάν διαπιστώσει επιτέλους η διοίκηση, ότι δεν είμαστε εχθροί της, αλλά αντίθετα αρωγοί στην προσπάθειά της. Για μια ακόμη πλέον φορά καλούμε τη διοίκηση να μας καλέσει για να συζητήσουμε για όλα τα θέματα.»