Βρέθηκαν από συνοριοφύλακες στο ελληνοτουρκικό σύνορο στον Έβρο, μόνα, ταλαιπωρημένα και φοβισμένα. Μετά από την διαδικασία σύλληψης -που έγινε βάσει νόμου- από το Αστυνομικό Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Τυχερού, τα δυο ανήλικα ασυνόδευτα αδερφάκια μεταφέρθηκαν στο Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης στο Φυλάκιο, όπου και παρέμειναν τρεις ημέρες.

Με τη βοήθεια διερμηνέα, οι αστυνομικοί έμαθαν πως η Maria και ο Mohammad είναι από το Ιράκ και οι ηλικίες τους είναι 5 και 12 ετών, αντίστοιχα. Κοινωνική λειτουργός και ψυχολόγος βοήθησαν τα παιδιά να διαχειριστούν σε κάποιο βαθμό την σκληρή εμπειρία της -ασυνόδευτης, μάλιστα- μετανάστευσης και να νιώσουν ασφάλεια στο περιβάλλον όπου βρέθηκαν τις τελευταίες ημέρες. Πληροφορίες για το πού είναι οι γονείς ή οποιοιδήποτε συγγενείς των παιδιών δεν υπάρχουν. 

Με τις διαδικασίες που προβλέπονται από τα ευρωπαϊκά και διεθνή νομικά πλαίσια, ολοκληρώθηκε υπηρεσιακά η μεταγωγή τους σε δομή φιλοξενίας ασυνόδευτων ανήλικων στην Χαλκιδική. Νωρίτερα, μια ομάδα συνοριακών φυλάκων από τον Έβρο τους έδωσε την αποχαιρετιστήρια αγκαλιά, λίγα ρούχα και κάποια τρόφιμα που θα “χορτάσουν” την ψυχή των μικρών με αγάπη αλλά και την ελπίδα ότι έως ότου κάποια στιγμή επιστρέψουν στην πατρίδα τους, μια άλλη χώρα θα έχει φροντίσει να μην χάσουν πολλά από την παιδική ψυχή τους. 

Κι αυτό μάλλον η τετράχρονη Maria ήδη το ένιωσε αφού δεν άφηνε λεπτό το χέρι μιας γυναίκας συνοριοφύλακα, ούτε έβγαινε από την αγκαλιά της, προφανώς νιώθοντας έντονα την μητρική απουσία.

Μιλώντας στο Xanthipress.gr ο Πρόεδρος του Συνοριακών Φυλάκων Έβρου, Χρυσοβαλάντης Γιαλαμάς, δήλωσε εμφανώς συγκινημένος : “Δεν είναι πολύ συχνό το φαινόμενο των ασυνόδευτων ανήλικων παιδιών που βρίσκουμε στα ελληνικά εδάφη αλλά κάθε φορά θυμόμαστε ότι αποτελεί μια “αγιάτρευτη πληγή” του προσφυγικού φαινομένου. Ο Mohammad και η μικρή του αδερφή Maria δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού και αυτό έχουμε υποχρέωση να το θυμόμαστε ως άνθρωποι προς άνθρωπο. Η Ελληνική Αστυνομία, το Σωματείο της Ένωσης Συνοριακων Φυλακων Ν.Έβρου καθώς και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνοριακών Φυλάκων δείχνουν καθημερινά τι σημαίνει ανθρωπιά, ευαισθησία, αγάπη σε αυτά τα παιδιά. Άλλωστε το έχει αποδείξει και στο παρελθόν η ίδια η παράδοσή μας. Χωρίς κανέναν δίπλα τους και χωρίς ελπίδα μπροστά τους. Τα λιγοστά ρούχα και τρόφιμα που τους προσφεραμε δεν μετρώνται με την αγκαλιά και τα χαμόγελα που μας έδωσαν. Η Ελληνική Αστυνομία δείχνει για μια ακόμη φορά το ανθρώπινο πρόσωπο της κι εγώ χαίρομαι για όλους τους συναδέλφους. Είμαι περήφανος για τα αισθήματα ανθρωπιάς κι αλληλεγγύης που επιδεικνύει το σύνολο των συναδέλφων.”