Στη Θράκη, στα πλαίσια του Προγράμματος για τη Εκπαίδευση των Παιδιών της Μουσουλμανικής Μειονότητας, γίνεται κάθε χρόνο ημερήσια κατασκήνωση στις όχθες του Νέστου. Στην κατασκήνωση μετέχουν παιδιά και έφηβοι της μειονότητας και της πλειονότητας που είναι μέλη των Δημιουργικών Εργαστηρίων Νέων, των Δ.Ε.Ν. όπως τα αποκαλούν τα ίδια τα παιδιά. Τα παιδιά της Σχολής Χιλλ κάνουν τη δική τους ημερήσια κατασκήνωση στη Σαλαμίνα. Έτσι οι δύο ομάδες συνεννοήθηκαν να κάνουν κοινό πρόγραμμα για μια εβδομάδα και με τη βοήθεια της τεχνολογίας να ανταλλάσσουν εμπειρίες, δημιουργικές ιδέες και δραστηριότητες
Αυτή ήταν μόνο η αρχή. Συνεργάτες των Δ.Ε.Ν., μέλη της μειονότητας και της πλειονότητας, κατέβηκαν στην Αθήνα να γνωρίσουν από κοντά τους εκπαιδευτικούς της Σχολής Χιλλ και στη συνέχεια μια ομάδα 18 παιδιών και εμψυχωτών από την Ξάνθη, την Κομοτηνή, τα Φίλια και το Άκαρπο επισκέφθηκε για τέσσερις μέρες, από τις 20 μέχρι τις 24 Μαρτίου, την Αθήνα.
Οι οικοδεσπότες, τα παιδιά της Σχολής Χιλλ περίμεναν με ενθουσιασμό τα παιδιά Γ’, Δ’, Ε΄ και Στ΄ Δημοτικού από τη Θράκη. Το πρόγραμμα των πέντε ημερών ήταν γεμάτο περιπέτεια, παιχνίδια, νέα ερεθίσματα, ευκαιρία για καινούργιες φιλίες και για την ανάπτυξη δημιουργικότητας. Οι δράσεις εμψύχωσης δημιούργησαν το πλαίσιο μέσα στο οποίο παιδιά, εκπαιδευτικοί, εμψυχωτές / συνεργάτες του Προγράμματος για την Εκπαίδευση των Παιδιών της Μουσουλμανικής Μειονότητας, είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν, να ανταλλάξουν σκέψεις, συναισθήματα, όνειρα. Ένας άλλος προκλητικός κόσμος άνοιξε και για τις δυο ομάδες.
Το σύμβολο που είχε τον κεντρικό ρόλο ήταν οι «Γέφυρες» που εξάλλου έδωσαν και το όνομά τους στη δράση. Γεφυρώθηκε το άγνωστο με το γνώριμο, τα Δημιουργικά Εργαστήρια Νέων της Θράκης με τη Σχολή Χιλλ οι διαφορετικές γλώσσες και η διαφορετική θρησκεία, οι διαφορετικοί πολιτισμοί.
Με τη ματιά των συνεργατών της Σχολής Χιλλ
Η δουλειά που αναλάβαμε -το χτίσιμο μιας γέφυρας- κάθε άλλο από απλή και εύκολη ήταν. Τις λίγες αυτές ημέρες μικροί και μεγάλοι νιώσαμε πολλά και διαφορετικά συναισθήματα, συχνά αντίθετα μεταξύ τους. Τον ενθουσιασμό μιας καινούργιας γνωριμίας αλλά και την αμηχανία που αυτή φέρει, τη χαρά του μοιράσματος αλλά και την πίεση που δημιουργεί η υποχρέωση, την προσδοκία της πρωτόγνωρης εμπειρίας αλλά και την απογοήτευση όταν αυτή βιωθεί με διαφορετικό από τον αναμενόμενο τρόπο.
Έχοντας ως βάση τις οργανωμένες δράσεις των ημερών, προσπαθήσαμε με τα παιδιά να εντοπίσουμε και να επεξεργαστούμε πολλά από τα παραπάνω. Τα παιχνίδια, οι περιηγήσεις στην πόλη, οι εξερευνήσεις, το φαγητό γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι, οι συζητήσεις, οι ανταλλαγές, οι ιστορίες, τα δώρα, το μοίρασμα του θρανίου στην τάξη, η εμπειρία του ύπνου σε κοινό χώρο, η υποδοχή και ο αποχαιρετισμός στάθηκαν σημαντικές εμπειρίες γνωριμίας, κατανόησης και αλληλοεκτίμησης. Γνωρίζαμε εξαρχής ότι πολλά από τα χαρακτηριστικά των δύο ομάδων μας ήταν διαφορετικά, ωστόσο, όπως διαπιστώσαμε, πάρα πολλά άλλα είναι κοινά. Μιλήσαμε για τη σημασία μιας στάσης ανοιχτής και θετικής στις διαφορές. Αποχαιρετώντας τους φίλους μας στο αεροδρόμιο συμφωνήσαμε όλοι ότι η γέφυρά μας χτίστηκε, ο στόχος μας μοιάζει να πέτυχε!
Θράκη καλεί Αθήνα!
Από τις 4 μέχρι τις 7 Απριλίου πραγματοποιήθηκε το δεύτερο μέρος της ανταλλαγής νέων ΔΕΝ-ΧΙΛΛ. Αυτή τη φορά, οι νέοι αντάλλαξαν ρόλους – καθώς 12 παιδιά των ΔΕΝ ανέλαβαν το ρόλο του «οικοδεσπότη», φιλοξενώντας και ξεναγώντας 12 παιδιά Ε’ Δημοτικού απ’ την Αθήνα στον δικό τους τόπο. Τα παιδιά της Σχολής Χιλλ έφεραν μαζί τους τη φρέσκια ματιά του ταξιδευτή.
Το πρόγραμμα της ανταλλαγής ξεκίνησε με τη «συνάντηση-γέφυρα του αλμυρού με του γλυκού». Δοκιμάσαμε αλμυρές γεύσεις που είχαν ετοιμάσει οι γονείς των παιδιών των ΔΕΝ που συναντήθηκαν με τις γλύκες γεύσεις που έφεραν μαζί τους από την Αθήνα οι ταξιδιώτες μας. Ο σοφράς αυτός έγινε η αφορμή να γευτούμε νέες εμπειρίες, διαφορετικές κουλτούρες, φιλίες, συναισθήματα.
Με τη ματιά των συνεργατών των ΔΕΝ
Βολτάροντας στα σοκάκια της πόλης και στις όχθες του Νέστου ανακαλύψαμε κοινά βιώματα και ρίζες και όλοι μαζί πλέξαμε διαπολιτισμικά μονοπάτια. Η ονομασία της ανταλλαγής «Γέφυρες» συμβολίζει το γεφύρωμα της διαφορετικής κουλτούρας, γλώσσας, θρησκείας και πολιτισμού.
Όπως ήταν καθισμένα όλα τα παιδιά στο πάτωμα στο αεροδρόμιο την ώρα του αποχαιρετισμού στο Ελ. Βενιζέλος, με τα χέρια δεμένα σε κύκλο, είχαν δώσει μια υπόσχεση να ξαναβρεθούν. Η επιθυμία τους αυτή πραγματοποιήθηκε και η Θράκη κάλεσε την Αθήνα. Και η γέφυρα αυτή έγινε η αφορμή για μια καινούρια αρχή!
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies, για την συλλογή στατιστικών στοιχείων και την διασφάλιση της καλύτερης εμπειρίας σας.
Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τη χρήση των cookies. Tι είναι τα Cookies;