Αν η λέξη δίαιτα σημαίνει για σένα στέρηση τότε είσαι βαθιά γελασμένος. Η παραπληροφόρηση ολόκληρων δεκαετιών που σκόρπισαν δεξιά κι αριστερά προς πάσα κατεύθυνση οι περιφερόμενοι και ανυπόστατοι μάγοι της δίαιτας, από τις αρχές της δεκαετίας του 80, αμαύρωσαν και ντρόπιασαν το ουσιαστικό νόημα της λέξης.

Στις αρχές του 1900 δυο φιλέλληνες μελετητές της Ελληνικής γλώσσας οι Henry G Liddel και Robert Scott αποφάσισαν να δημιουργήσουν το Μέγα Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας. Πριν ολοκληρώσουν το έργο τους ανάρτησαν όλες τις σελίδες του βιβλίου σε τυπωμένες αφίσες σε ολόκληρο το Λονδίνο με την παρατήρηση ότι όποιος γνωρίζει έστω και μια λέξη που δεν υπάρχει στο υπό έκδοση λεξικό θα γραφόταν το όνομά του στους συντελεστές αυτής της παγκόσμιας εκδοτική καινοτομίας. Όταν ολοκληρώθηκε η πλήρης απογραφή όλων των λυμάτων το έργο εκδόθηκε στη Μεγάλη Βρετανία το 1904.

Στον 1ο τόμο στη σελίδα 587 αναφέρεται το λήμμα «δίαιτα» όπως το περιέγραψε ο Ιπποκράτης όπως αναφέρεται στις Αρχές Ιατρικής:

Δίαιτα (ζάω) τρόπος ζωής ιδίως εν σχέση προς την τροφή, τον ιματισμό και την οίκηση.

Σύμφωνα με τον Ιπποκράτη η λέξη δίαιτα είχε πολλαπλή ερμηνεία με ιδιαίτερη σημειολογική σημασία ως ιατρικός όρος προς τον προδιαγεγραμμένο τρόπο ζωής. Ο Ιπποκράτης θεωρούσε ότι πέραν της τροφής, οι παράμετροι της κατοικίας και της ένδυσης αποτελούσαν αποφασιστικής σημασίας πληροφορίες για τη ζωή και την εικόνα κάθε πολίτη.

Σύμφωνα πάντα με την οπτική γωνία κάθε διαφορετικού παρατηρητή, ο τρόπος ένδυσης ενός ανθρώπου ακόμα και σήμερα μπορεί να δώσει πληροφορίες όπως για την οικονομική του επιφάνεια, για την εξωτερική αρμονία και τελικά για την κοινωνική αποδοχή του ομοίου ή η την αποστροφή του διαφορετικού.

Ο τόπος κατοικίας επίσης μπορεί να δώσει πληροφορίες για την οικονομική επιφάνεια του κάθε ανθρώπου ή του οικογενειακού δέντρου κάτω από το οποίο γαλουχείται. Επίσης και σε ατομικό επίπεδο ο προσωπικός χώρος διαμονής αντικατοπτρίζει την ψυχική τάξη ή την συναισθηματική ακαταστασία, που αφορά το πρόσφατο παρελθόν και το άμεσο παρών του κάθε ατόμου, ανεξάρτητα της οικονομικής του επιφάνειας.

Ο τρόπος που τρέφεται κάθε άνθρωπος υποδεικνύει απόλυτα την ικανότητα του να φροντίζει τον ίδιο του τον εαυτό. Οι τροφές που επιλέγει να προσφέρει στο σώμα του είναι αντάξιες της συναισθηματικής τροφής που επιλέγει να αποδέχεται από το περιβάλλον του καθώς και της λειτουργικής ή μη ακεραιότητας με την οποία επιλέγει να συμπεριφερθεί προς τους γύρω του. Η σχέση με την τροφή κάθε ανθρώπου αφορά τη σχέση του με την ίδια τη ζωή. Η σωστά επιλεγμένη ποιότητα και η ορθή διαχείριση της τροφής αποτελεί το σημαντικότερο θεραπευτικό και προληπτικό μέσο που μπορεί να διαθέσει ο καθένας απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό και προς όσους επηρεάζονται άμεσα από αυτόν.

Τελικά αυτό που στην ουσία περιέγραψε ο Ιπποκράτης με το λήμμα «δίαιτα» δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό που πολύ ατυχώς αναφέρονται ως “Life Style” Οι επιλογές που υιοθετούμε είναι ταυτόχρονα και ο καθρέφτης της ψυχής μας προς τους άλλους.

Henry G Liddel – Robert Scott Μέγα Λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας, εκδόσεις Ιωάννης Σιδέρης Αθήναι

Ζουμπανέας Βαγγέλης ,Διαιτολόγος Διατροφολόγος, από το diatrofi.gr