Σε ναυάγιο φαίνεται ότι θα οδηγηθεί η υπόθεση της επιλογής του «Συμπαραστάτη του Δημότη» στο Δήμο της Ξάνθης.  

Η ειδική συνεδρίαση, το βράδυ της Δευτέρας, κατά την εκπνοή της προθεσμίας που δίνει ο «Καλλικράτης» για την εκλογή Συμπαραστάτη αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Είναι η πρώτη φορά που αυτή η διαδικασία ακολουθείται στην περιοχή και έχει συγκεντρώσει τα βλέμματα, κυρίως, επειδή η εκλογή απαιτεί αυξημένη πλειοψηφία και, άρα, συναίνεση μεταξύ των παρατάξεων (τουλάχιστον των δύο μεγαλύτερων).

Όμως, αν δεν υπάρξει κάποια εντυπωσιακή ανατροπή πριν τη συνεδρίαση, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οδηγείται σε ναυάγιο, συνεπικουρούμενου του γεγονότος ότι η διαδικασία, ηθελημένα ή όχι, οδηγήθηκε στην εκπνοή της προθεσμίας. Άλλωστε έχει δημιουργηθεί και ένα ζήτημα από κάποιους που παρατήρησαν ότι η παράταση  που έδωσε ο Δήμος για την υποβολή αιτήσεων δημοσιεύτηκε  στην ιστοσελίδα του Δήμου  αλλά , σύμφωνα με τις ενδείξεις, αφού είχε εκπνεύσει η πρώτη προθεσμία. (εικόνα 2) Δηλαδή εμφανίζει ημερομηνία 9 Φεβρουαρίου αλλά αναρτήθηκε μεταξύ της 18^ης και της 24^ης Φεβρουαρίου . (ενδεχομένως αυτό να είναι επουσιώδες αλλά είναι αξιοσημείωτο)

Με βάση τη λογική και τις υποψηφιότητες που υπάρχουν αλλά και με βάση τις προθέσεις που έχουν εκδηλωθεί οι δύο μεγάλοι συνδυασμοί θα προωθήσουν, επίσημα ή ανεπίσημα (θα φανεί από την ψηφοφορία) κάποιον λιγότερο ή περισσότερο στενά παραταξιακό υποψηφίο που δεν θα είναι δυνατόν να αποσπάσει τη συναίνεση των υπολοίπων.  Αυτό πρακτικά θα οδηγήσει σε τέλμα και δεν θα επιτευχθεί εκλογή. Ο μοναδικός υποψήφιος που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ευρύτερης κοινωνικής και πολίτικής αποδοχής είναι ο συγγραφέας Θανάσης Μουσόπουλος αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και οι παρατάξεις έχουν προθυμία να συγκλίνουν κάπου.

Παράλληλα η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι οι δύο παρατάξεις, ενδεχομένως, να έχουν συμβιβαστεί με αυτή την πιθανότητα, καθώς ο Καλλικράτης προβλέπει ότι στην περίπτωση που δεν προκύψει σύγκλιση για την εκλογή υποψηφίου με αυξημένη πλειοψηφία , η θέση θα παραμείνει κενή. Ίσως η επιλογή του αδιεξόδου να έχει το μικρότερο δυνατό κόστος και για τις δύο πλευρές και αυτό είναι μια εκτίμηση πολιτική.  Πολιτικό είναι όμως και το συμπέρασμα ότι η συμπεριφορά απέναντι στο πνεύμα του «Καλλικράτη» καθορίζει και το βαθμό που κάποιος πιστεύει εμπράκτως αυτή τη διοικητική μεταρρύθμιση.

Άρα δύο παρατάξεις που θα επιμείνουν σε μια παραταξιακή επιλογή ενώ η εκλογή μπορεί να επιτευχθεί μόνο με σύγκλιση, είναι προφανές που οδηγούν τη διαδικασία, παρόλο που την πρωτοβουλία, εκ των πραγμάτων, έχει η παράταξη της δημοτικής αρχής. Η αρχική εκτίμηση ότι η κάθε πλευρά θα προσπαθούσε να φέρει την άλλη σε δύσκολη θέση επιλέγοντας πρόσωπα κοινής αποδοχής, μάλλον εγκαταλείφθηκε και η λογική είναι πλέον από στενά παραταξιακή εώς αδιάφορη.

Αυτό θα μπορούσε να ερνημευτεί ως πολιτική ακαμψία, αδιαφορία και εμμονή στις κομματικές αγκυλώσεις αφού ο μη κομματικός, φαίνεται να είναι μη επιθυμητός. Οι παρατάξεις όμως θα στερήσουν από την πόλη, το προνόμιο που της δίνει ο Καλλικράτης και -αν επαληθευτούν τα παραπάνω σενάρια- θα πρέπει να λογοδοτήσουν απέναντι στους πολίτες και τους ψηφοφόρους τους. Η εποχή έχει αλλάξει και ο κομματισμός στα ζητήματα της πόλης δεν είναι καλός σύμβουλος.

Σε περίπτωση αδιεξόδου η ευθύνη θα βαραίνει τις παρατάξεις αναλογικά, με βάση τη δύναμή τους και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να ωραιοποιηθεί.

XanthiPress.gr