Την Πέμπτη συζητείται στη Βουλή η επίκαιρη ερώτηση της Ηρώς Διώτη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ,  για την ΕΒΖ και την τευτλοκαλλιέργεια

Τη Δευτέρα η νεαρή βουλευτής Λάρισας επανακατέθεσε προς τους Υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομικών την επίκαιρη ερώτησή της με θέμα την πλήρη απαξίωσης της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης αλλά και της τευτλοκαλλιέργειας.

Υπενθυμίζεται ότι η ερώτηση επρόκειτο να συζητηθεί στις 29/9/2011 αλλά αναβλήθηκε λόγω υπουργικού κωλύματος και τώρα, αναμένεται να συζητηθεί, εκτός απροόπτου, αυτή την Πέμπτη 13 Οκτωβρίου το πρωί.

Στην ερώτηση αναφέρονται τα εξής:

«Η έλλειψη πολιτικής βούλησης και η απουσία στρατηγικού σχεδιασμού –σε όλο το φάσμα της αγροτικής παραγωγής- από τις κυβερνήσεις που διαχρονικά εναλλάσσονται στην εξουσία, οδήγησε σήμερα την άλλοτε κραταιά Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης σε παρακμή, με αποτέλεσμα να πωλείται, μέσω αποκρατικοποίησης, για ένα κομμάτι ψωμί.

Ήδη, η Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδας έδωσε στη δημοσιότητα τη λίστα με τις δέκα εταιρείες που προκρίθηκαν για να συμμετάσχουν στη β’ φάση του διαγωνισμού που έχει προκηρύξει για την πώληση του ποσοστού συμμετοχής της (82,33%) στην Ε.Β.Ζ.

Μόλις πριν ένα μήνα περίπου, ξεκίνησε η καμπάνια σε ένα από τα τρία εναπομείναντα εργοστάσια, σε αυτό της Ορεστιάδας, που θα επεξεργαστεί τεύτλα 15000 μόλις στρεμμάτων που καλλιεργήθηκαν φέτος, τα οποία αναμένεται να δώσουν 10 έως 11.000 τόνους ζάχαρη, σε μία χρονιά που ο στόχος της διοίκησης για τη σπορά ήταν 150.000 στρέμματα, ενώ η έκταση που καλλιεργήθηκε συνολικά (περί τα 52.000 στρέμματα) αποδίδει οριακά το ένα πέμπτο της εθνικής ποσόστωσης των 158.000 τόνων, όταν η ετήσια ζήτηση στη χώρα μας υπολογίζεται σε 320.000 τόνους.

Παρά τις επανειλημμένες πιέσεις των τευτλοπαραγωγών για στήριξή τους, κανένα κίνητρο δε δόθηκε για την παραγωγή τεύτλων, ενώ το επιτρέπουν οι ιστορικά υψηλές τιμές του προϊόντος, ενώ η καθυστέρηση στην ένταξη της καλλιέργειας στο πρόγραμμα ολοκληρωμένης διαχείρισης και η επικείμενη παύση της καταβολής της ενίσχυσης, περιορίζουν σημαντικά την τευτλοκαλλιέργεια, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο και των εναπομεινάντων εργοστασίων.

Επειδή ουδεμία δέσμευση υπάρχει για τη διασφάλιση λειτουργίας των εργοστασίων και το μέλλον των εργαζομένων, μόνιμων και εποχικών, αλλά ούτε και εχέγγυα για τη συνέχεια της τευτλοκαλλιέργειας στην χώρα. Βάσει των παραπάνω, ερωτώνται οι κκ. Υπουργοί: Με ποιον τρόπο σκοπεύουν να διασφαλίσουν τη λειτουργία των εργοστασίων και τις υφιστάμενες θέσεις εργασίας, μόνιμου και εποχικού προσωπικού στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης; Τι μέτρα προβλέπεται να λάβει η κυβέρνηση για την στήριξη της τευτλοκαλλιέργειας στην χώρα, την επίτευξη της εθνικής ποσόστωσης και την κάλυψη των εγχώριων αναγκών σε ζάχαρη;».