Η απόλυτη απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας . Μια “χωματερή” εξαθλιωμένων ψυχών . Η μόνη αξία για τους εκάστοτε υποψηφίους η χειραγωγημένη ψήφος τους αλλά και ποτέ μια φυλή δεν εκμεταλλεύτηκε τόσο πολύ την περιστασιακή και καιροσκοπική διαβίωση της σε βάρος των πολιτών αυτής της πόλης . Οι Δροσερίτες και ο τρόπος ζωής τους αποτελούσε κόκκινο πανί για τους “καθώς πρέπει” Ξανθιώτες που ποτέ δεν έσκαψαν σε αυτό το κοινωνικό πρόβλημα δεν αναζητήθηκε ποτέ λύση δεν δόθηκε ποτέ κάποια πρόταση αν εξαιρέσουμε τις φιλότιμες προσπάθειες ορισμένων κοινωνικών λειτουργών και δασκάλων να οργανώσουν την κοινωνία τους χωρίς την υποστήριξη της επίσημης πολιτείας. Με γνώμονα την φράση “τον ζητιάνο μη τον δίνεις ψάρι άλλα μάθε τον να ψαρεύει “ τολμώ να προτείνω τα αυτονόητα :

Χρίση των νόμων :

Η πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για όλα τα Ελληνόπουλα . Αλλά αυτό που αντικρίζουμε στους δρόμους της Ξάνθης είναι εξαθλιωμένα παιδάκια να επαιτούν , να πωλούν χαρτομάντιλα η να πλένουν παρμπρίζ στα φανάρια των διασταυρώσεων με κίνδυνο της ζωής τους ενω εκείνη την ώρα θα έπρεπε να βρίσκονται στο σχολείο. Σε αυτό το σημείο θα έπρεπε να παρέμβει ο εισαγγελέας ανηλίκων όχι για να τα συλλάβει αλλά να πιέσει την πολιτεία να σκύψει στο πρόβλημα . Πως όμως ; πιστεύω με την ανταμοιβή σε αρχικά στάδια και με την παιδεία αργότερα , δηλαδή τα παιδάκια θα πρέπει αφού οδηγηθούν στο σχολείο ευπρεπώς ενδεδυμένα να τους χορηγηθεί πρωινό και μετά το πέρας των μαθημάτων κάθε εβδομάδα χορήγηση τροφίμων και ενδύματα αναλόγως την εποχή για αυτούς και τις οικογένειες τους . Κάτι άλλο που θα μπορούσε να γίνει είναι τα παιδάκια να διασπείρονται σε διάφορα σχολεία της πόλης με αυτοκίνητα του δήμου και κατόπιν να τα επιστρέφουν στον οικισμό τους . Αυτό ίσως βοηθήσει την ενσωμάτωση τους στην κοινωνία και θα βοηθήσει και τα παιδιά της πόλης να δουν και ενστερνιστούν την διαφορετικότητα . Παράλληλα εθελοντές κοινωνικοί λειτουργοί θα ενημερώνουν τους γονείς τις απογευματινές ώρες στον οικισμό τους για την σύγχρονη οικογενειακή δομή , την αντισύλληψη , τα ναρκωτικά ,την κοινωνική αντίληψη , την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης τους γιατί θα πρέπει να καταλάβουν οτι τα πάντα στην ζωή με κόπους αποκτώνται, και δεν θα μπορούν στο μέλλον να ζουν περιστασιακά και σε βάρος των συμπολιτών τους βάζοντας τα παιδιά τους να επαιτούν , διότι τα παιδιά πρέπει να ζουν σαν παιδιά διότι και αυτά με την σειρά τους όταν θα γίνουν γονείς αν έχουν τα βιώματα των γονιών τους τα ίδια θα κάνουν και αυτά στα παιδιά τους.

Όσο για του ενήλικες του οικισμού το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ανεργία άλλωστε το πρόβλημα αυτό μαστίζει και την πόλη μας . Για αυτό το θέμα θα μπορούσε ο δήμος να να παραχωρήσει δημοτικές εκτάσεις πέριξ του οικισμού και να βοηθήσει όποιους από του κατοίκους επιθυμεί να γίνει καλλιεργητής λαχανικών και να δημιουργήσει ένα εβδομαδιαίο παζάρι στην είσοδο του οικισμού έξω από το κτίριο του ΟΑΕΔ όπου οι παραγωγοί θα μπορούν να διαθέτουν τα προϊόντα τους στους κατοίκους της πόλης και παράλληλα οι Ξανθιώτες θα έχουν την ευκαιρία να δουν και από κοντά τον τόπο που ζουν οι κάτοικοι του Δροσερού που πιθανόν πολλοί από αυτούς να αγνοούν και την ύπαρξη οικισμού .

Μια άλλη πρόταση για τον βιοπορισμό των κατοίκων του οικισμού είναι η αναβίωση της τέχνης της καλαθοπλεκτικής κατεξοχήν ενασχόληση των Ρομά . Σε αυτό το σημείο μπορεί και πρέπει ο δήμος να βοηθήσει διαφημίζοντας αυτό το οικολογικό προϊόν και να πιέσει και τα μεγάλα μάρκετ να το ενσωματώσουν μέσα στα προϊόντα που εμπορεύονται και παράλληλα να ενημερώσει και τους πολίτες της Ξάνθης να προμηθεύονται αυτά τα προϊόντα απομακρύνοντας σταδιακά από τα νοικοκυριά τους πάσης φύσεως πλαστικά καλάθια , πανεριά , κοφίνια που χρησιμοποιούν στα σπίτια.

Βιοποριστική ενασχόληση είναι συλλογή αχρήστων μετάλλων προς ανακύκλωση που ήδη δραστηριοποιούνται αρκετοί του οικισμού , αλλά και εδώ πρέπει να ενημερωθούν η παράνομη αφαίρεση μετάλλων που είναι μέρος κατασκευών εκτός οτι είναι ποινικό αδίκημα κινδυνεύει και η ίδια τους η ζωή.

Σταδιακά οι κάτοικοι του Δροσερού θα αποκτήσουν εμπορική αντίληψη και θα μπορούν και μόνοι του να δημιουργήσουν διάφορες οικοτεχνίες βελτιώνοντας την οικιακή τους οικονομία.

Σοβαρό πρόβλημα είναι η έκθεση βρεφών σε αντίξοες καιρικές συνθήκες από τις ίδιες της μητέρες τους στους δρόμους της πόλης και ειδικά στα φανάρια των διασταυρώσεων εκεί πρέπει να παρέμβει η πολιτεία και να απαγορεύσει αυτήν την δραστηριότητα.

Η δημιουργία υποδομών στον οικισμό του Δροσερού όπως δρόμοι ,πεζοδρόμια , ύδρευση , αποχέτευση ακάθαρτων και ομβρίων , δημοτικός φωτισμός είναι αυτονόητη υποχρέωση της πολιτείας και δεν αποτελεί πρόταση.

Τάσος Τεφρωνίδης