Για την ανάγκη τήρησης των μέτρων από όλους ώστε από τις 11 Μαίου να λειτουργήσει κατά τον σχεδιασμό του κράτους η τοπική και η εθνική οικονομία, μίλησε σήμερα στο Xanthipress ο Πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Ξάνθης, Ευθύμιος Μίλκογλου. “Είναι πρωτόγνωρη η κατάσταση που βιώνουμε, τόσο οι καταναλωτές όσο και οι επιχειρηματίες. Χρήση μάσκας, ερμηνεία τετραγωνικών και πόσες άλλες προβλέψεις αλλά κανείς δεν ξέρει ακόμη τί μέλλει γενέσθαι με τις επιδόσεις των επιχειρήσεων. Η αγωνία όλων μας είναι μήπως και με την επανεκκίνηση βρεθούμε αντιμέτωποι με την αναγκαιότητα να κλείσουμε οριστικά μετά από 3-4 μήνες.” αναφέρει ο κ. Μίλκογλου.

Από συζητήσεις που κάνουν μεταξύ τους οι επαγγελματίες, από χθες που ξεκίνησε η χαλάρωση των μέτρων, κατανοούν την διστακτική στάση των Ξανθιωτών καταναλωτών με τον Πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου να εστιάζει στην αντικειμενική αδυναμία να καλύψουν το σύνολο των υποχρεώσεών τους με τα € 800 που έλαβαν οι δικαιούχοι για 1,5 μήνα. “Είμαστε ντόμινο. Οι πράξεις του ενός επηρεάζουν τις πράξεις του άλλου. Ομοίως η απραξία. Μετά από την πολυετή κρίση πρέπει όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν. Και η δημοτική αρχή θα πρέπει να κατανοήσει την δεινή θέση στην οποία όλοι έχουμε περιέλθει οι επιχειρήσεις και να σκύψει με ενδιαφέρον πάνω μας με μόνη πρόθεση να στηρίξει την τοπική μικρομεσαία επιχείρηση.”

Αναφερόμενος στην επιτακτική ανάγκη να δοθούν ενισχυμένα κίνητρα στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, ο κ. Μίλκογλου σημειώνει: “Οι πολίτες αλλά και ο επιχειρηματικός κόσμος έκανε ό,τι έγινε απαιτητό. Μείναμε στο σπίτι, η συντριπτική πλειονότητα ακολουθεί πιστά τα μέτρα και τις οδηγίες και αυτό που περιμένουμε τώρα είναι να δούμε κίνητρα που θα αποτελέσουν ουσιαστική βοήθεια για την κοινωνία και την οικονομία. Δύσκολα θα αντέξει η ευαίσθητη ελληνική κοινωνία περισσότερους ανέργους να προέρχονται από κάθε “μετερίζι” της οικονομίας: εργαζόμενοι που θα έχουν χάσει την δουλειά τους, εργοδότες που θ’ αδυνατούν ν’ ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους από τις ασφυκτικές πιέσεις που θα προκαλέσουν έστω και οι ετεροχρονισμένες καταβολές των απαιτήσεων.”