Την ιστορία της επιστολής του γιου του αντιδημάρχου Πολιτισμού, αθλητικών δραστηριοτήτων και Παιδείας του Δήμου Νάουσας, που οδήγησε σε παραίτηση τον πατέρα του από την θέση του, την ανάρτησαν πολλοί συμπολίτες μας και τόνισαν-σωστά-τα σημεία εκείνα που το παιδί εντόπιζε στο γράμμα του.Οτι ζει σε μια πόλη που δεν του αρέσει, που καταστρέφεται το φυσικό της περιβάλλον, στην οποία οι άνθρωποι που αξίζουν περιθωριοποιούνται και απομονώνονται, ότι είναι (η πόλη) αλαζονική και αυταρχική,ότι δεν μπορεί κανείς να ονειρευτεί σ αυτήν. Σε μια πόλη γεμάτη αποτσίγαρα, βρώμικη. Που οι άνθρωποι της συνδέουν την πολιτική με τους πολιτικούς.

Οι συμπολίτες μας που ανάρτησαν το εν λόγω θέμα, παρέλειψαν να μας πουν ότι ο πατέρας-αντιδήμαρχος, εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση, γιατί εναντίον του δήμου Νάουσας εκτοξεύθηκαν  έντονες διαμαρτυρίες από κατοίκους της πόλης και ότι στην επιστολή παραίτησης του έπλεξε το εγκώμιο του θάρρους του παιδιού του και της ειλικρίνειας τέτοιων αναφορών από νέους ανθρώπους..

Μοιραίο είναι να κάνει κανείς σκέψεις και να προσπαθήσει να μεταφέρει αυτό το “παράδειγμα” στην πόλη του. Στην πόλη μας. Πολλά-ίσως και περισσότερα-απ αυτά που αναφέρει το παιδί ισχύουν και σε μας εδώ.

Δεν είναι η καθαρότερη πόλη η Ξάνθη. Δεν ήταν η ευτυχέστερη σε επιλογή ανθρώπων που άξιζαν και μπορούσαν να την διοικήσουν καλύτερα και με περισσότερη φαντασία. Δεν υπήρχαν όλα αυτά τα χρόνια, που ο δήμος μας διοικείται από ανθρώπους μιας συγκεκριμένης νοοτροπίας και έστησαν γύρω ένα σύστημα πολιτικών εξυπηρετήσεων, πετυχαίνοντας έτσι να είναι το απαραίτητο ποσοστό ψηφοφόρων που τους στέλνει κάθε φορά στην διοίκηση του δήμου. Η έλλειψη φαντασίας, αλλά και ενδιαφέροντος για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πόλη, ήταν πάντοτε ένα χαρακτηριστικό τους.

Κυκλοφοριακό, διαχείριση απορριμάτων, δημοτικές επιχειρήσεις με αμφίβολο περιεχόμενο που χρησιμοποιήθηκαν κυρίως ως ψηφοθηρικοί μηχανισμοί και περιορισμός των δραστηριοτήτων του δήμου σε γιορτές αμφιλεγόμενης ποιότητας (κυρίως με τον τρόπο που τις διαχειρίζεται), όπως είναι αυτές της “παλιάς πόλης” και του “καρναβαλιού”.

Ειδικά στις σημερινές συνθήκες που θα έπρεπε να ανασκουμπωθεί και παρά τις οικονομικές δυσκολίες, να πρωτοστατήσει σε κινήσεις πρωτοβουλίας και αλληλεγγύης προς τους πολίτες που βρίσκονται σε δύσκολη θέση, αυτό το το κενό πάλι από ιδιωτικά χέρια εθελοντών καλύφθηκε. Για το φιλοζωϊκό προφίλ του δήμου δεν θα πω τίποτα, γιατί θα είναι τραγικά.

Ο Δήμος Ξάνθης πρέπει να ξεφύγει, επί τέλους , από αυτό το τέλμα. Δυστυχώς οι ομάδες πολιτών που ενδιαφέρονται (δεν αναφέρομαι σε κόμματα-πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει η ανάμειξη τους με τον τρόπο που γίνεται, δεκαετίες τώρα, στην τοπική αυτοδιοίκηση), δεν ανταποκρίνονται με θετικό και , κυρίως, ενωτικό τρόπο, απέναντι σ αυτά τα χρόνια προβλήματα της πόλης. Δεν βλέπω -προς το παρόν- υπευθυνότητα που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του καιρού. Οι κινήσεις και προσπάθειες “διαδοχής” που γίνονται από την ¨πλειοψηφούσα λογική” που διοίκησε τόσα χρόνια τον δήμο, αλλά και ο πολυκερματισμός των “άλλων”, οι οποίοι , επί πλέον, αδυνατούν να αναφερθούν στο πως πρέπει να εξελιχθούν τα πράγματα στο μέλλον, είναι κινήσεις “επί τα αυτά”.

Είναι λάθος και κενό περιεχομένου να γίνει η προσπάθεια ανάμειξης στα δημοτικά πράγματα, ευκαιρία για “αντιμνημονιακή διακήρυξη” και ξετύλιγμα αντιευρωπαϊκών σημαιών,για να καταγραφεί η “αγανάκτηση” και πέραν αυτού “γαία πυρί μιχθήτω”.

Αν κινηθούμε και πάλι στα συνήθη “μονοπάτια” ενός άνευρου , ατελούς και μη αναγνώσιμου προγραμματισμού, που θα αφήνει αδιάφορους τους πολίτες, και θα κινηθεί μόνο στα αίτημα της “αλλαγής”   στο επίπεδο των προσώπων, το παιχνίδι θα χαθεί πολύ γρήγορα.

Είναι μια ευκαιρία, τώρα,που δεν πρέπει να πάει χαμένη.

Σ.Σαρακενίδης