Με επιστολή του στο XanthiPress.gr ο Παναγιώτης Πλουμής τοποθετείται απένανει σε όσους εξέφρασαν ενόχληση για όσα υποστήριξε στο άρθρο του με τίτλο «Όχι άλλους γάμους του Καραγκιόζη», που αναφερόταν στην υπόθεση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας και όσων τη συνοδεύουν. Στην επιστολή του αναφέρει:

Διάβασα σήμερα 30-11-13 την απέλπιδα, κενού δυστυχώς περιεχομένου προσπάθεια «αντίκρουσης» της επιστολής μου, που δημοσιεύτηκε στον παρόντα ηλ. τύπο, σχετικά με την πρόθεση υποβολής πρότασης, εκ μέρους του Δήμου Ξάνθης, για την ανάληψη ευθύνης διοργάνωσης, του θεσμού της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2021».

  Τόσο το γεγονός αυτό καθ εαυτό ως δημοσίευμα, όσο και κυρίως, το επίπεδο, το ύφος, η και επιχειρηματολογία του, δε μου προξένησε καμία έκπληξη, μια που η προσπάθεια αυτή βρήκε πρόσφορο έδαφος εκεί που πάντα έβρισκε κάθε άλλη αντίστοιχη, όταν ήθελε να συσκοτίσει και να θολώσει τα πράγματα για να εξυπηρετηθούν επώνυμα πρόσωπα στις θέσεις τους, καθεστηκυίες καταστάσεις και ιδιοτελή αλληλοεξυπηρετούμενα συμφέροντα. Τι είχες Γιάννη …

 Η όλη «επιχειρηματολογία» του  δημοσιεύματος αυτού συνοψίζεται στη «λογική» του ότι δεν έχω δικαίωμα λόγου. επειδή δεν μένω στη Ξάνθη. Με θυμάται όμως ο αρθογράφος,όπως ο ίδιος γράφει, από τον προσκοπισμό.

Από τότε όμως, και καθ’ όλο το διάστημα που ακολούθησε:

• κατά την απουσία μου για σπουδές σε κεντροευρωπαϊκή χώρα
• της στρατιωτικής θητείας στο στρατόπεδο Τοξοτών
• της επαγγελματικής μου ενασχόλησης, ως διπλωματούχος ορυκτολόγος στο Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), στη Ξάνθη αλλά και με παράλληλη ενεργή συμμετοχή σε όσα αφορούσαν την ποιότητα ζωής της πόλης μου (βλέπε τη σωρεία παρεμβάσεων και δράσεων με την Οικολογική Ομάδα και μετέπειτα Οικολογική Εταιρεία Ξάνθης  καθώς και με τα πολιτιστικά)
• της μετοίκησης μου  λόγω μετάθεσης στην Αθήνα, εργαζόμενος στο ίδιο Ινστιτούτο
• της μετοίκησης μου τέλος, λόγω οικογενειακής κατάστασης στη Θεσσαλονίκη και την ουσιαστική, με άποψη και θέση συμμετοχή μου σε ότι αφορά την ιστορία και τον πολιτισμό της πόλης (πχ με την Ομάδα «Παλιές Φωτογραφίες Ξάνθης»)

εξακολουθώ να είμαι ΔΗΜΟΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ όπως κι ο αρθογράφος, να βρίσκομαι συχνά στη πόλη μου, να διατηρώ τις φιλικές μου σχέσεις (ακόμη και με τους συμμαθητές του νηπιαγωγείου μου) και ΔΕΝ παραχωρώ το δικαίωμα σε κανέναν να κρίνει, ΑΝ ΕΧΩ ή ΔΕΝ ΕΧΩ γνώμη για την πατρίδα και ότι σχετίζεται μ’ αυτή.

  Τόσο με την άτυπη (λόγω φόρτου της κύριας φοίτησης μου στην Ορυκτολογία) παρακολούθηση της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιό μου, όσο με τα ανεξάρτητα ταξίδια μου (όχι ως τουρίστας!) στους περισσότερους και κυριότερους ανά την υφήλιο χώρους, όπου δημιουργήθηκαν αρχαίοι πολιτισμοί αλλά και κυρίως, με τη ενασχόλησή μου με τη δημιουργική, καλλιτεχνική φωτογραφία, με πολλές και εκτός συνόρων συμμετοχές μου σε διεθνείς πολιτιστικές διοργανώσεις, έχω το «ΔΙΚΑΙΩΜΑ λόγου για τα πολιτιστικά της, μια που την τίμησα με τον καλύτερό μου τρόπο και με ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ !

  Δε γνωρίζω τις περγαμηνές του αρθογράφου στη δημοσιογραφία αλλά φαντάζομαι να μην αμφισβητει τις δικές μου στα πολιτιστικά …

  Θα τον παρακαλούσα λοιπόν φιλικά, την επόμενη φορά που θ’ αναφερθεί σε μένα, να είσαι στο θέμα και στην ουσία και όχι άλλες άσφαιρες βολές «στο γάμο του Καραγκιόζη» για να υπάρξει και ουσιαστικός προβληματισμός, ζήμωση και αποτέλεσμα προς όφελος της κοινής μας πατρίδας και του «κοινού» μας συμφέροντος. Υποτίθεται.

…και επί του θέματος και της ουσίας λοιπόν …

  Ας βοηθήσει κι αυτός όσο μπορεί πιο δυνατά, ν’ απαλλαγούμε το συντομότερο δυνατό από την άκρως απαράδεκτη, νοσηρή  και ζημιογόνο για την πατρίδα μας κατάσταση, που επικρατεί εδώ και δεκαετίες στη δημοτική μας αρχή, αυτή που μας καταδίκασε όλους στη μιζέρια, στο τέλμα και στην αναγκαστική φυγή.

  Ας βοηθήσει να γίνει η πόλη μας μια σύγχρονη πόλη αξιοποιώντας όλα τα δημιουργικά μυαλά των συμπατριωτών μας ατενίζοντας το μέλλον με σύγχρονες αντιλήψεις και πρακτικές προς όφελος των πολιτών της και όχι έρμαιο των «αδελφών», των «κολλητών», των «εξαδέλφων» και των «ψηφοφόρων» με κεράσματα στο Δροσερό.

  Ας βοηθήσει η πόλη αυτή να γίνει αντίστοιχη της ιστορίας και της παράδοσής της, για να μπορούμε ΜΑΖΙ (!!!), να διεκδικήσουμε, όχι μόνο τον στόχο του «21» αλλά και όλων των επερχόμενων της γενιάς των παιδιών μας, γιατί τότε θα το δικαιούμαστε !

Πλουμής Παναγιώτης