Eπισκέπτες πολλοί τις επόμενες μέρες στην πόλη μας.
Ολοκληρώνονται οι εορταστικές εκδηλώσεις των Θρακικών Λαογραφικών
Εορτών και του Καρναβαλιού.
Πολλοί και διάφοροι απο κάθε γωνιά της πατρίδας μας, τις γειτονικές
χώρες, συρρέουν στην πόλη των εθελοντών, των δημιουργών.
Το τελευταίο διήμερο, το αδιαχώρητο.

Πανδαιμόνιο.
Κάποιοι απο τους επισκέπτες χαρακτηρίζονται ΄΄ υψηλοί ΄΄.
Έχουν ίσως το ίδιο ύψος με μένα – 1.66 – πλην όμως είναι διακεκριμένοι
στο αντικείμενο, την επιστήμη τους.
Ενας του είδους βρέθηκε χωρίς να το γνωρίζουν πολλοί κοντά μας λίγες
μέρες μπροστά. Στις 21 του προηγούμενου μήνα, που γιορτάζεται η
παγκόσμια μέρα του ξαναγού.
Μπροστά απο το ρολόϊ, λίγο μετά τις 11 ξεναγοί απο τη Θεσσαλονίκη στα
πλαίσια του εορτασμού, ξεναγήσαν αφιλοκερδώς στην παλιά μας πόλη,
όσους ενδιαφέρθηκαν.
Ο ΄΄ υψηλός ΄΄ επισκέπτης ήταν απο την Αμφίπολη.
Απεικονίζεται στο ψηφιδωτό που βρέθηκε στο λόφο Καστά και αναπαριστά
την αρπαγή της Περσεφόνης απο τον Πλούτωνα, παρουσία του ψυχοπομπού
Ερμή.
Ήταν ο Πλούτωνας.

Άφησε για λίγο το ψηφιδωτό για να έρθει να του φύγουν κάποιες απορίες.
Τώρα, τι να ήθελε ο Θεός του κάτω κόσμου στον πάνω κόσμο και μάλιστα
απο ενα καραβίσιο μπακλαβατζή που βγήκε στη στεριά ρίχνοντας άγκυρα
στην Ξάνθη; Το αποκαλύπτω στη στιχομυθία μας.
– Γειά σου άνθρωπε της θάλασσας και της ζάχαρης.
– Γειά σου Πλούτωνα. Τι κάνεις; έβαλες πάλι στο μάτι κάποιαν άλλη Περσεφόνη;
– Οχι. Άκουσα πολλά για την πόλη σας, τους κατοίκους της. Ήρθα να τα
διασταυρώσω.
– Τι άκουσες δηλαδή;
– Γέμισε η πόλη λέει γλυπτά, μνημεία, λαξευμένες ολοζώντανες
κατασκευές, πράματα και θάματα. Απο τα σκουπίδια, τις λαμαρίνες, τα
κονσερβοκούτια, τα χαρτονοκιβώτια δυο συμπατριώτες σας με τις
δημιουργίες τους αναβιώνουν τον Πραξιτέλη, το Φειδία. Θέλω να δω το
αμβλυγώνιο βλέμμα, τον ζεϊμπέκη να χωρεύει τον πανάρχαιο μοναδικό στον
κόσμο χωρό των Θρακών, να απολαύσω, να χαρώ. Τι νομίζεις χαίρομαι
διαφεντεύοντας τις ψυχές σε ατέλειωτα σκοτάδια;
– Που να ξέρω. Χούλιγκανς να ρίχνουν φωτοβολίδες, να βάζουν φωτιές
λαμπρύνοντας την αθλητική ιδέα κατα κει δεν έχετε;
– Τίποτα. Άκρα του τάφου σιωπή. Πήγαινέ με να δω ολα αυτά τα υπέροχα
πράγματα που κοσμούν την πόλη σας. Ποτέ μου δεν μπόρεσα να καταλάβω
πως γίνεται να γίνονται ΕΜΨΥΧΑ τα ΑΨΥΧΑ.
– Αν ρωτήσεις τον Θάνο Μαυροδή και τον Τριαντάφυλλο Βαΐτση θα μάθεις.
– Πως γίνεται να δίνουν πνοή, ροή, κίνηση, πνεύμα;

– Ελα ντε. Εδω σε θέλω. Βρες το να σου στείλω για το καρναβάλι
καριόκες, κρασιά, καφέ, ξηρούς καρπούς, καβουρμά, παστουρμά, να
στανιάρεις. Μόνο πρόσεχε. Με τα έργα, τις δημιουργίες, τα προϊόντα
τους οι συμπατριώτες μου ΄΄ ξυπνάνε ΄΄ πεθαμένους.
– Άνθρωπε της θάλασσας και της ζάχαρης νάσαι καλά. Φεύγω γεμάτος
ΞΑΝΘΗ. Θα το διαλαλώ παντού. Άαααχ, άδικε ντουνιά. Θεός σου λέει.
Αλλού τα κακκαρίσματα κι αλλού
γεννούν…διαπρέπουν…μηνυματοδοτούν…αδιάκοπα δημιουργούν.