Άλλο έναν ρόλο πρόκληση καλείται να φέρει εις πέρας, ο ανερχόμενος και πολλά υποσχόμενος Έντι Ρεντμέιν. Ο πολύς κόσμος τον γνώρισε και αναγνώρισε με διθυραμβικά σχόλια ως μεγάλο ηθοποιό, στο ρόλο του Χόκινς, που έμελλε να του δώσει το πρώτο του Όσκαρ. Τώρα, υποψήφιος για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στα μεγάλα κινηματογραφικά βραβεία, αποδεικνύει ότι τα δύσκολα του πάνε πολύ. Οι πραγματικές ιστορίες πρωτοπόρων ανθρώπων επίσης. Ανθρώπων που ξεπέρασαν την εποχή τους, τον εαυτό τους και τόλμησαν εκεί που οι πολλοί θα είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά, αντιμέτωποι με ένα φαινομενικά αδιέξοδο. Η ιστορία του κοριτσιού από τη Δανία είναι ένα μάθημα ζωής που θα γοητεύσει και θα προβληματίσει.

Πρόκειται για την κινηματογραφική διασκευή του μυθιστορήματος του Ντέιβιντ Έμπερσχοφ «Το Κορίτσι από τη Δανία» (κυκλοφόρησε το 2000 και μεταφράστηκε σε 20 γλώσσες, κεντρίζοντας εξαρχής το ενδιαφέρον του παραγωγού Γκάιλ Μούτρουξ), που εμπνέεται από τη ζωή της Λίλι Έλμπε, μία εκ των πρώτων τρανσέξουαλ γυναικών με καταγεγραμμένο ιστορικό χειρουργικών επεμβάσεων αλλαγής φύλου. Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο ζωγράφος Έιναρ Μόγκενς Βέγκενερ, σε ηλικία 22 χρονών παντρεύεται την 19χρονη ζωγράφο Γκέρτα Γκότλιμπ. Και οι δύο, έμελλε να γίνουν γνωστοί, με τον πρώτο να μεταμορφώνεται σε μούσα της γυναίκας του, όταν αρχικά χρειάστηκε να ποζάρει ως αντικαταστάτης για ένα γυναικείο πορτραίτο. Αυτό, θα ήταν η αρχή μιας περιπέτειας που θα σφράγιζε για πάντα την προσωπική και καλλιτεχνική τους πορεία. Ο γάμος τους, μια σχέση βαθιάς αγάπης, θα δοκιμαστεί αλλά τελικά θα γίνει ένας ύμνος στην ανιδιοτέλεια, στην απίστευτη γενναιοδωρία με μια παράλληλη πραγματική και ουσιαστική υποστήριξη. Γιατί πόσο εύκολο αλήθεια είναι μια γυναίκα, όχι μόνο να αντέξει αλλά και να υποστηρίξει την επιλογή του άνδρα της να ζει σαν γυναίκα; Πόσο εύκολο είναι να αντέξει την αλλαγή ζωής του συντρόφου της με την αναμενόμενη κοινωνική κατακραυγή που τη συνοδεύει; Μια επιλογή που τους εξανάγκασε σε φυγή και μετεγκατάσταση σε άλλη χώρα, συγκεκριμένα στο διαλλακτικό Παρίσι, προκειμένου να μπορούν να ζήσουν ελεύθεροι. Αυτός ως τρανσέξουαλ και αυτή ως λεσβία. Και αν όλα αυτά δείχνουν παράτολμα τώρα, φανταστείτε το 1930… Η αληθινή ιστορία αγάπης, μέσα από την ματιά του συγγραφέα, μεταξύ της πρωτοπόρου διεμφυλικής Λίλι Έλμπε και της Γκέρντα Βέγκενερ. (Διαβάζετε με δική σας ευθύνη -reality spoiler-: Χωρίς να επιθυμώ να μειώσω την ένταση της ταινίας, ψάχνοντας την πραγματική ιστορία, η Γκέρντα ήταν αμφισεξουαλική, που δεν ενοχλήθηκε τόσο από την αλλαγή φύλλου του ανδρός της, με την σχέση τους, περισσότερο αδελφική, να χαλαρώνει μετά και την ακύρωση του γάμου τους.)

Ο πρωταγωνιστικός ρόλος, ήταν αρχικά να δοθεί σε γυναίκα, με υποψήφια πρώτη, την Νικόλ Κίντμαν που θα έκανε και την παραγωγή. Όσο δε για τον ρόλο της Γκέρντα, πέρασαν ως υποψήφια ονόματα το πάνθεον των σταρ, ξεκινώντας με τις Σαρλίζ Θέρον, Γουίνεθ Παλτρόου, Ούμα Θέρμαν, Μαριόν Κοτιγιάρ και Ρέιτσελ Βάις. Αντίστοιχα είχαμε και διάφορους υποψήφιους σκηνοθέτες όπως οι Τόμας Άλφρεντσον και Λάσε Χάλστρομ.Τελικά όμως, μετά από χρόνια συζητήσεων και αλλαγών των συντελεστών, η ταινία δόθηκε στον βραβευμένο Βρετανό Τομ Χούπερ που τον γνωρίσαμε στο «Ο Λόγος του Βασιλιά» (King’s Speech). Για την ιστορία, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής είχαν συνεργαστεί και παλαιότερα, στην κινηματογραφική διασκευή του μιούζικαλ «Οι Άθλιοι» (Les Miserables) και παλαιότερα στην τηλεοπτική σειρά «Ελίζαμπεθ Ι» (Elizabeth I).

Στην ταινία, πέρα από τον Έντι Ρεντμέιν, εμφανίζονται η Αλίσια Βικάντερ, ο Ματίας Σένερτς, ο Μπεν Γουίσο και η Άμπερ Χερντ. Και επειδή όπως λέει και ο σοφός λαός «όλα του γάμου δύσκολα», ο Έντι Ρέντμεϊν και η Αλίσια Βικάντερ, αν και άσχετοι με την ζωγραφική τέχνη, υποχρεώθηκαν σε μαθήματα για τις ανάγκες του ρόλου. Έχει ενδιαφέρον, ότι η ταινία που εξιστορεί τη ζωή των δύο αυτών ζωγράφων, έριξε φως σε αυτήν την περίοδο και ειδικότερα σε αυτούς τους δύο δημιουργούς για τους οποίους θα γίνει μεγάλη έκθεση στην γενέτειρά τους Κοπεγχάγη.

Πηγή: lifo.gr