Από τα ορατά συμπτώματα, στη διάγνωση. Από τη διάγνωση, στον φόβο. Από τον φόβο, στην αποδοχή. Από την αποδοχή στην απόφαση και από εκεί το ταξίδι της ζωής, της νέας ζωής ξεκινά. 

Οι χημειοθεραπείες, οι ακτινοβολίες, οι βιοψίες, η μεταμόσχευση μυελού των οστών, το χειρουργείο… η υποστήριξη της Άννας, τα συναισθήματα του Σίμου γι αυτήν και τον δικό της αγώνα, αγγίζουν κάθε συναισθηματική χορδή και γίνονται μάθημα. Ένα μάθημα ζωής. 

Στο συγκλονιστικό βίντεο που θα δείτε, με αφηγητές τον Σίμο Χατζηλίδη από την Αλεξανδρούπολη αλλά και τη σύντροφό του Άννα , θα συγκινηθείτε, θα μάθετε, θα ενημερωθείτε και θα κατανοήσετε πόσο σημαντική είναι η πίστη. Η πίστη στον εαυτό μας, η πίστη στη δύναμη που κρύβουμε, η πίστη σε αυτόν ή αυτή που αγαπάμε, η πίστη στο θείο αυτό δώρο, στη ΖΩΗ!

Ο Σίμος, διαγνώστηκε στο παρελθόν με Λέμφωμα Hodgkin και σήμερα, δε διστάζει να μιλήσει για αυτό. Για την περιπέτειά του, τα συναισθήματά του,για όλα όσα ακούμε αλλά διστάζουμε να μιλήσουμε, λες και αφορούν μόνο τους άλλους και όχι εμάς.

Σήμερα, ο Σίμος και η Άννα είναι νικητές, νικητές της ζωής και τώρα πια την ορίζουν αλλιώς. Τη ζουν, την απολαμβάνουν, κυριολεκτικά γεύονται την κάθε στιγμή κάνοντας αυτά που ζητάει η ψυχή τους, σεβόμενοι πάντα αυτό το σπουδαίο δώρο.

Το λέμφωμα είναι ένας καρκίνος που ξεκινά από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, τα λεμφοκύτταρα. Τα λεμφοκύτταρα βρίσκονται στους λεμφαδένες, στον σπλήνα, στο θύμο αδένα, στο μυελό των οστών και σε άλλα σημεία του σώματος. Τα κύτταρα του ασθενούς με λέμφωμα αλλάζουν συμπεριφορά και αναπαράγονται ανεξέλεγκτα.

Τα λεμφώματα είναι μεγάλη ετερογενής ομάδα κακοήθων νεοπλασιών του λεμφικού συστήματος. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι λεμφωμάτων:

• Λέμφωμα Hodgkin
• Λέμφωμα Non- Hodgkin

Τα λεμφώματα Hodgkin είναι πιο συχνά σε νεαρούς ασθενείς 15-35 ετών και σε άτομα άνω των 50 ετών. Είναι συχνότερα σε άνδρες. Η πρόγνωση και διάρκεια ζωής ενός ασθενή με λέμφωμα Hodgkin είναι πολύ υψηλή λόγω των νέων θεραπειών που εφαρμόζονται. Θεωρείται ιάσιμη μορφή στα αρχικά στάδια.

Η ιστορία της Αναστασίας Σπυρίδου, προέδρου του Συλλόγου Φίλων Καρκίνου της Αλεξανδρούπολης, ΣυνεχίΖΩ, ξεκινά το 2002, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού. Η Αναστασία, μητέρα τριών κοριτσιών διηγείται τη δική της περιπέτεια, όπως για τη δική της περιπέτεια μιλά και η Σοφία Δαίκα, η οποία αντιμετώπισε τον ίδιο καρκίνο.

Τα συναισθήματα των μητέρων που έχουν νοσήσει, το χάος που επικρατεί στο μυαλό του ανθρώπου που έρχεται αντιμέτωπος με τον καρκίνο, η διαχείριση, είναι τόσο μεγάλα μπροστά σε όλα αυτά τα μικρά που βασανίζουν την καθημερινότητά μας. 

Ο Σίμος και η Άννα βγήκαν νικητές και όχι μόνο κατάφεραν όλα αυτά που φαντάζουν ακατόρθωτα, αλλά κατάφεραν κάτι πολύ πιο σημαντικό.

Να γίνουν παράδειγμα προς μίμηση. 

Να αλλάξουν τη ζωή τους, να επαναπροσδιορίσουν τα ¨θέλω” τους και να τα κάνουν πράξη.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι μόνο μερικοί από αυτούς που για όλους εμάς αποτελούν παράδειγμα.

Παράδειγμα ΖΩΗΣ.