Πλέον το καλοκαίρι οριστικά έφθασε στο τέλος του άσχετα αν κάνει κάποιες μέρες ακόμα «καλές ζέστες», και αφού μας έλιωσε, με τη θερμοκρασία να ανεβαίνει σε μερικές περιοχές μέχρι τους 42^οC, με την οικονομική κρίση και τα κυβερνητικά μέτρα για συρρίκνωση των εισοδημάτων , την κατάργηση κάθε κοινωνικής παροχής, με την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια που συνεπάγονται τα μέτρα που ελήφθησαν, στα μέτρα που ακολουθούν ξανά και ξανά να την ανεβάζει στους 50^οC.

           Έτυχε να μας «συναντήσει» πλέον και το κουνούπι στην Ξάνθη, ο επονομαζόμενος Ιός του Δυτικού Νείλου, μετά από δύο έτη σθεναρή αντίσταση που κρατούσαμε καλά στην περιοχή μας. Μέσα στην ατυχία μας όμως σταθήκαμε και τυχεροί αφοί η λεγόμενη αιμοδοτική καραντίνα ίσχυσε μόνο για τρεις εβδομάδες στην περιοχή μας! Αν και για πολλούς «κακεντρεχείς» η λύση δόθηκε μόλις «πέσανε» τα παραπανίσια χρήματα για να αγοραστούν από το εξωτερικό τα ειδικά αντιδραστήρια που ανιχνεύουν τον ιο στο αίμα… Τυχαίο; Νομίζετε;

           Πάντως για την ιστορία, “από την αρχή της περιόδου 2012 μέχρι και τις 20/09/2012 (ώρα 16.00), έχουν διαγνωστεί 147 κρούσματα λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου και έχουν καταγραφεί δέκα θάνατοι. Από τα 147 κρούσματα, τα 98 εμφάνισαν εκδηλώσεις από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα όπως εγκεφαλίτιδα ή/και μηνιγγίτιδα ή/και οξεία χαλαρή παράλυση και 49 κρούσματα ήπιες εκδηλώσεις-εμπύρετο νόσημα” (επίσημα στοιχεία από την ηλεκτρονική σελίδα του ΚΕΕΛΠΝΟ-keelpno.gr). Τέλος ενημερωτικά για τους Ξανθιώτες από τα 147 κρούσματα τα 23 σημειώθηκαν στην περιοχή μας (Ξάνθη 2, Άβδηρα 10, Τόπειρος 11) έχοντας την πρωτιά σε ολόκληρη τη χώρα ως η πιο μεγάλη πληγείσα περιοχή! Με τις υγείες μας…

         Κατά τα άλλα καθηλωμένοι μπροστά στο «χαζοκούτι» περιμένουμε να ακούσουμε κάτι καινούριο, κάτι που θα μας δώσει ελπίδα. Αυτά που συνεχίζουμε να ακούμε όμως μας γυρίζουν πίσω στα ακούσματα των παραμυθιών τη παιδικής μας ηλικίας με τους καλούς και κακούς, βασιλιάδες-άρχοντες και τον ευτυχισμένο ή δυστυχισμένο λαό τους. Και καλά η μοναρχία είναι πολίτευμα κληρονομικό που δεν υφίσταται πλέον άσχετα αν οι ίδιες οικογένειες τόσο σε εθνικό αλλά και σε παρά πολλά τοπικά επίπεδα κυριαρχούν στην πολιτική ζωή τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα.

           Σήμερα στην εποχή της ευνοούμενης δημοκρατίας που εμείς ο λαός εκλέγει τις κυβερνήσεις του, τις οποίες καθιστά διαχειριστές της τύχης, της ζωής, του μέλλοντος των παιδιών του, των εισοδημάτων του, της ευημερίας του εν γένει, επιτρέπεται να γυρίζουμε πίσω; Εμείς ο λαός να πληρώνουμε το μάρμαρο; Να μας επιβάλλουν να σφίγγουμε συνεχώς τα ζωνάρια μας περιμένοντας με απελπισία τον παγερό χειμώνα που οι απανωτές αυξήσεις όλων των αγαθών, η έμμεση και άμεση φορολόγηση, τα κάθε είδους χαράτσια, η συρρίκνωση κάθε οικονομικής παροχής και η συνεχόμενη αύξηση της ανεργίας προδιαγράφουν; Και αν πρέπει να αρκούμαστε στο να αποταμιεύουμε ήλιο και αέρα και να ονειρευόμαστε καλύτερες ημέρες; Μα έτσι και αλλιώς ο ήλιος, ο αέρας που αναπνέουμε και τα όνειρα είναι τα μόνα αφορολόγητα και χωρίς περικοπές είδη που απέμειναν. Αν και για τίποτα πλέον δεν πρέπει να είμαστε σίγουροι…

           Άλλωστε τώρα που ακούμε ότι θα πληρώσουν όλοι οι μεγαλοοφειλέτες και εισφοροδιαφεύγοντες και θα κληθούν όλοι αυτοί που κακοδιαχειρίστηκαν το δημόσιο χρήμα αποκτώντας «ΣΠΙΤΑΚΙΑ» και «ΒΑΡΚΟΥΛΕΣ» να το επιστρέψουν πρέπει όλοι να είμαστε πιο αναπαυμένοι…. Έτσι θα καλυφθούν τα ελλείμματα, θα ανακάμψει η οικονομία, θα δικαιωθούμε και όλα θα γίνουν καλύτερα.. Λες και η οικονομία θα ανακάμψει μόνο με τις κάθε είδους εισπράξεις και τις κάθε είδους περικοπές στις μισθοδοσίες και τα επιδόματα….Μας λένε και από πάνω ας μην απελπιζόμαστε…και ότι όλα είναι υπό έλεγχο!

           Το μόνο που μπορώ να κάνω για την ώρα είναι να εύχομαι έναν ήπιο χειμώνα, ανθεκτικό στην αύξηση και του πετρελαίου και των νέων μέτρων που ακολουθούν. Ας κάνουμε υπομονή. Πού θα πάει , κρίση είναι και θα περάσει. Μόνο που περνάει πλέον πάνω και από πτώματα αφού πολλοί συμπολίτες μας επιλέγουν την αυτοκτονία ως λύση για τα αδιέξοδα που έχουν φτάσει.

Ιωάννης Χαρ. Παπαχρόνης

Πρόεδρος Δ.Σ. Συλλόγου Εθελοντών Αιμοδοτών Ν. Ξάνθης «Η ΑΓΑΠΗ»