Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης

Γιορτάζουμε σήμερα τη νίκη της ζωής πάνω στον θάνατο, την έξοδο από το σκοτάδι προς το φως, την ψυχική μετατόπιση από τον φόβο και την απόγνωση προς την ελπίδα.
Εύχομαι ολόψυχα η φετινή Ανάσταση να σημάνει το τέλος της πανδημίας, την επούλωση των πληγών στο σώμα της ανθρωπότητας και τον τελικό θρίαμβο του καλού, μέσα στο φως της αγάπης και της αλληλεγγύης.
Χριστός Ανέστη !

ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Ο Διάβολος συνετρίβη, ο Χριστός νίκησε τον θάνατο κι έδειξε τον δρόμο μας σε εμάς τους θνητούς για την δική μας Ανάσταση! Για τον Ορθόδοξο Χριστιανό δεν υπάρχει η σκοτεινή οθόνη του εωσφορικού matrix, καθώς η Ανάσταση του Κυρίου έχτισε την γέφυρα της αιωνιότητας που διασφάλισε για τους θνητούς την διαφάνεια, την διαπερότητα του σκότους και την ελπίδα για την αιώνια ζωή.

Ο Θεάνθρωπος έδωσε την δική του μάχη με το τότε κατεστημένο σύστημα, συγκρότησε τα δικά του “τμήματα μάχης” και αντιμετώπισε τους επίγειους εχθρούς του στο δικό τους θέατρο επιχειρήσεων, με τους δικούς τους όρους πάντα υπό την καθοδήγηση του Πατρός Θεού και την συνδρομή των Επουρανίων Δυνάμεων.

Με λίγα λόγια μαζί με την ανάγκη για Θεολογική Ενότητα ο Αδελφός και Σωτήρας μας κατανόησε τις τότε τοπικές ιστορικές συνθήκες, έδειξε ευελιξία και δυνατότητα προσαρμογής σε αυτές και έδειξε τον δρόμο προς την τελική νίκη, εξασφαλίζοντας την πολύτιμη βοήθεια των στρατολογηθέντων ακολούθων και μαθητών του αλλά και όσων βρέθηκαν δίπλα του μέχρι την τελευταία στιγμή του Μαρτυρίου του όπως λ.χ. ο Σίμων ο Κυρηναίος!

Η διδασκαλία του Χριστού, με καινοτόμο πνεύμα και διάθεση αλληλεγγύης και φιλαλληλίας, με την χωρίς διακρίσεις Αγάπη προς όλους τους Ανθρώπους, ενέπνευσε στο πέρασμα του ιστορικού χρόνου τους επιστήμονες και εφόσον είναι επίκαιρο, ας μην ξεχνάμε ότι τα νοσοκομεία και οι ιατρικές σχολές έχουν τις ρίζες τους στο Βυζάντιο και αυτό αποδεικνύει την πολύχρονη σχέση μεταξύ εκκλησίας και επιστήμης, πίστης και επιστήμης. Τα θαύματα του Χριστού μέχρι και σήμερα δίνουν δύναμη στους σύγχρονους επιστήμονες κι αυτο δείχνει διαχρονικά την πλούσια ιστορία στην οποία η Εκκλησία ήταν πηγή, συνεργάτης και προστάτιδα της επιστήμης.

Θα πρέπει να μας προβληματίσει ο φαρισαϊσμός κάποιων που αποπειρώνται να μετατρέψουν τον χώρο της Εκκλησίας από κοιτίδα πνεύματος σε χώρο εκκοσμικευμένης πολιτικής ιδεολογίας εξισώνοντας την Πίστη με πρακτικές και αντιλήψεις ξένες προς το Πλήρωμα της Εκκλησίας αλλά και την Διδασκαλία του Κυρίου. Κατέστη σαφές ότι η έλλειψη επιστημονικής γνώσης όχι μόνον έθεσε σε υγειονομικό κίνδυνο το Εκκλησίασμα αλλά και διεύρυνε την αίσθηση της πνευματικής μοναξιάς που αισθάνεται ο κόσμος.

Επιπροσθέτως, η πανδημική απειλή και τα παρεπόμενα αυτής μπορούν να δημιουργήσουν γόνιμο έδαφος για κριτικό προβληματισμό για το τι σημαίνει να είμαστε Εκκλησία και πώς βιώνουμε αυτό που ονομάζουμε Εκκλησία και να μπουν οι βάσεις για αναγέννηση του τρόπου που μεταφέρει το μήνυμα του Χριστού στο ποίμνιο.

Ακόμη κι αυτή η πρόσκαιρη ψηφιακή-εκκλησιαστική σχέση που επιβάλλει η κοινωνική αποστασιοποίηση μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για το ποίμνιο την στιγμή που θα κλονισθεί συθέμελα το μέχρι σήμερα γνωστό εκκλησιαστικό οικονομικό μοντέλο που θα οδηγήσει σε κλείσιμο ή ενοποίηση Ενοριών και σίγουρα θα έχει επιπτώσεις σε όλο το κοσμικό εκκλησιαστικό οικοδόμημα.

Οι ιεράρχες και προκαθήμενοι της Εκκλησίας μας θα πρέπει να αντιληφθούν ότι υποφέρουμε οικονομικά, χάνουμε τις δουλειές μας, αντιμετωπίζουμε ιατρικά έξοδα και δαπάνες και για αυτό μειώνουμε ακόμη και τις πενιχρές χρηματικές συνεισφορές μας.Μεγαλεπήβολα σχέδια για ανεγέρσεις ναών, πνευματικών κέντρων και (άσκοπες) ανακαινίσεις εξωραϊσμού και επίδειξης δεν θα έχουν πλέον θέση στην πραγματικότητα που έρχεται.

Ο Covid19 προσβάλλει το ίδιο και τους Χριστιανούς (αλλά και όσους ακολουθούν άλλα δόγματα) με ισχυρή πίστη όσο και εκείνους με εξασθενημένη πίστη. Η ανωριμότητα κι ανευθυνότητα που έδειξαν Ιεράρχες αλλά και στελέχη της Εκκλησίας αποκρύπτοντας τη νόσησή τους (κάποιοι εξ’αυτών απεδήμησαν) ας αποτελέσει την αφορμή για έναν βαθύ και συνειδητό πνευματικό αγώνα αυτοκριτικής και απολογισμού.

Η δεύτερη Ανάσταση του Κυρίου σε συνθήκες Covid19 βρίσκει τους Έλληνες κουρασμένους και φοβισμένους αλλά με την βαθιά ελπίδα για την πραγματική Πνευματική και Εθνική Ανάταση. Η Εκκλησία οφείλει να σηκώσει μαζί με το ποίμνιο της τον Σταυρό στην διαφαινόμενη αναμέτρηση με το πολυκέφαλο Τέρας της Αποκαλύψεως!

Το ερώτημα παραμένει:

Ετοιμάζονται οι Ιεράρχες της Θράκης για την μετά-Covid19 εποχή;

Πηγή : Komotinipress.gr