Η χώρα μας, με τη στρατηγική θέση που κατέχει, καθώς αποτελεί το σταυροδρόμι Ανατολής –Δύσης και έχοντας ένα υπέδαφος γεμάτο από πλουτοπαραγωγικές πηγές, παραμένει ένας απλός θεατής των διεθνών εξελίξεων..

και έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο πεδίο πειραματισμών, με στόχο την πλήρη υποταγή της στα σχέδια ελέγχου των ξένων κέντρων εξουσίας και τη δημιουργία ενός νέου καθεστώτος κατοχής.

Σήμερα επιχειρείται, με κάθε τρόπο και μέσο, η πλήρης οικονομική εξαθλίωση του λαού, η διάλυση των κοινωνικών δομών του κράτους, το ξεπούλημα δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και το σύνολο του εθνικού πλούτου, η απεμπόληση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Λαϊκής Κυριαρχίας, η διάρρηξη της Εθνικής Λαϊκής Ενότητας, η ισοπέδωση της Κοινωνικής Αλληλεγγύης και της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

Όλα τα κοινωνικά στρώματα βρέθηκαν στο στόχαστρο. Υποβιβάστηκε ο Ελληνικός λαός σε απλό υπηρέτη μιας μικρής ομάδας ξένων και ντόπιων  τοκογλύφων-τραπεζιτών. Η τακτική του διαίρει και βασίλευε κατάφερε να δημιουργήσει μόνο φτώχεια και εξαθλίωση. Ο περήφανος Ελληνικός λαός κατάντησε να γίνει αυτόχειρας για να μην σέρνεται στις ουρές ως επαίτης. Η υγεία μετατρέπεται σε αγαθό που απευθύνεται σε όλο πιο λίγους, μετά την κατάρρευση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.), ενώ η εγκληματικότητα αυξάνεται δραματικά, καθώς βρίσκει πρόσφορο έδαφος.

Σήμερα, και μετά από τις πολιτικές υποταγής των τελευταίων κυβερνήσεων, ο λαός μας βιώνει τη δική του μελαγχολία. Οι πολίτες δεν ελπίζουν στο μέλλον, οι επενδυτές δεν επενδύουν σε μια χώρα χωρίς προοπτική, ενώ οι εργαζόμενοι-άνεργοι ψάχνουν να βρουν ποιά χώρα στον κόσμο θα τους φιλοξενήσει.

Γινόμαστε, πλέον, μάρτυρες ενός εθνικού εγκλήματος, μιας γενοκτονίας και οφείλουμε να αντιδράσουμε. Η δημιουργία ενός νέου ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, που θα δώσει προοπτική στη δημιουργία και στην ανάπτυξη, είναι η μόνη διέξοδος. Άλλη λύση δε βλέπω.  Οι παραγωγικές δυνάμεις θα πρέπει να ξαναβρούν το δρόμο της απελευθέρωσης, όποια μορφή και εάν θα έχει αυτός. Κρατική, συνεταιριστική ή ιδιωτική, μέσα σ’ ένα πλαίσιο ελπίδας και σιγουριάς. Ο εργαζόμενος πρέπει να αισθανθεί ότι ζει στον 21ο αιώνα και όχι στο Μεσαίωνα. Χωρίς το δικαίωμα στη ζωή η εργασία γίνεται απάνθρωπη. Η εργασία πρέπει να είναι το μέσο για την ολοκλήρωσή του και όχι ο τρόπος για την εξαθλίωσή του. Πρέπει να σπάσουν τα δεσμά της απαξίωσής του.

Ο Ελληνικός λαός μέσα σε αυτό το οικονομικό-παραγωγικό περιβάλλον, καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να ελπίζει σε μια αειφόρα ανάπτυξη που θα έχει ως κέντρο της τον άνθρωπο.

Η αναγκαιότητα για την χάραξη μιας πορείας εθνικής αποτίναξης των δεσμών που μεθοδικά μας μετέτρεψαν σε παρατηρητές των επιλογών των δήμιων της ελληνικής οικονομίας, αλλά και της κατάρρευσης του ελληνικού πολιτισμού, περνά μέσα από την ανάδειξη του ελληνικού λαού ως κυρίαρχου παράγοντα των εξελίξεων. Εθνική Αξιοπρέπεια, Εθνική Λαϊκή Ενότητα και Λαϊκή Κυριαρχία, είναι έννοιες αλληλένδετες.

Οι ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων, ξεπερνούν τα όρια των λανθασμένων χειρισμών, κάνοντας κατανοητό σε όλους τους Έλληνες πολίτες ότι σήμερα θα πρέπει να συγκροτηθεί ένα κίνημα ανατροπής, αντικατάστασης και κάθαρσης. Δεν μπορούν να βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης, αυτοί που οδήγησαν την Ελλάδα στην σημερινή εθνική συμφορά.

Σήμερα γίνεται αναγκαίο να συγκροτηθεί ένα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, το οποίο θα αναδείξει τις λαϊκές δυνάμεις ξανά σε κυρίαρχες.

Η χώρα μας βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Έχει να επιλέξει ανάμεσα στην απελευθέρωση και την υποταγή. Η κατάρρευση της οικονομίας, συνοδευόμενη από επιλογές που διέρρηξαν τον κοινωνικό ιστό, δεν αφήνουν περιθώρια ελιγμών. Χρειάζεται ανασυγκρότηση των θεσμών, με παράλληλη κάθαρση και παραπομπή στη δικαιοσύνη όλων αυτών που υπηρέτησαν, με τον πλέον υποτακτικό τρόπο, τις εντολές των ξένων σύγχρονων κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους. Η πατρίδα μας δεν έχει άλλες επιλογές.

Επιβάλλεται η  αντικατάσταση του Συντάγματος με νέο, καθώς και η ίδρυση Συνταγματικού δικαστηρίου.

Σήμερα η Ελλάδα θα πρέπει να βρει το δικό της δρόμο. Βασικός στόχος θα πρέπει να είναι η ανάδειξη των συγκριτικών πλεονεκτημάτων στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας. Η σύγχρονη Ελλάδα έχει ένα τεράστιο επενδυμένο δυναμικό σε γνώσεις και επιστήμονες, που αντί όμως να αξιοποιείται για την οικονομική εκτίναξή της, εξάγεται για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες ξένων χωρών. Χώροι παραδοσιακοί, οι οποίοι συνέβαλαν πάντοτε στο ξεπέρασμα των κρίσεων, όπως η αγροτική παραγωγή, ο πολιτισμός και ο τουρισμός, θα πρέπει να ενταχθούν και πάλι σε ένα νέο σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης.

Σήμερα η ελληνική οικονομία βρίσκεται στο τέλος μιας εποχής και θα  χρειαστεί μια νέα ώθηση. Θα πρέπει να απελευθερώσουμε τις δυνάμεις της παραγωγής και δημιουργίας. Προϋπόθεση για κάθε είδους αναπτυξιακή επιλογή είναι η καταγγελία του μνημονίου και όλων των συμβάσεων που έχουν δεσμεύσει τη χώρα στο άρμα των τραπεζιτών και η απελευθέρωση από το χρέος.

Οι πολίτες βρίσκονται σε αδιέξοδο είτε ως παραγωγοί είτε ως καταναλωτές. Είναι η ώρα να διαβούμε το δρόμο που άνοιξε ένας άλλος πρόγονός μας, ο Σόλωνας. Η Σεισάχθεια είναι μονόδρομος. Η πλήρης παραγραφή δηλαδή όλων των οφειλών προς το κράτος και τις τράπεζες, που θα σπάσει το καρκίνωμα που πνίγει τη χώρα και την οδηγεί σε οικονομική και κοινωνική διάλυση.

Το σύνθημα: «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες», είναι επίκαιρο σήμερα, όσο ποτέ. Στο χέρι όλων μας είναι να γίνει και ΠΡΑΞΗ!