Το παζάρι, το πανδοχείο Αβέρωφ και η Παλιά Πόλη της Ξάνθης αποτέλεσαν το σκηνικό σε ορισμένες από τις πιο σημαντικές σκηνές μιας έξοχης ταινίας που άφησε το στίγμα της στην ελληνική και την παγκόσμια Τέχνη. Πρόκειται για το Θίασο του Θόδωρου Αγγελόπουλου που γυρίστηκε το 1974 σε διάφορα μέρη της χώρας και στην Ξάνθη και αναδεικνύεται σε μια από τις 100 πιο σημαντικές ταινίες στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Η κορυφαία ελληνική ταινία είναι μία από τις 100 καλύτερες ταινίες του κόσμου, σύμφωνα με τους 900 κριτικούς, που συνεργάζονται με το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. Μια πολυβραβευμένη ταινία που συνδέει τις ταραγμένες ιστορικά περιόδους του τελευταίου αιώνα, που άφησε άφωνους τους κριτικούς και το κοινό παγκοσμίως για τις καινοτομίες  στην αφήγηση, την πλοκή και την υπόσταση των ηρώων , συνδυάζοντας τον αρχαίο μύθο των Ατρειδών με τη Γκόλφω της Λαϊκής παράδοσης.

Έτσι η πόλη της Ξάνθης, όπως ήταν μετά την πτώση της Χούντας, όταν και γυρίστηκαν οι σκηνές αλλά και όπως διασώζεται σε μεγάλο βαθμό και σήμερα, είναι παρούσα σε αυτή την ταινία ορόσημο του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη.

Τι πραγματεύεται η ταινία.

Τα ιστορικά γεγονότα που πραγματεύεται η ταινία συνέβησαν στα φοβερά χρόνια από το 1939 μέχρι το 1952: η τετράχρονη δικτατορία του Μεταξά, η γερμανική κατοχή του 1941, η δράση του Ε.Α.Μ. και του ΕΛ.Α.Σ., η κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, η Βρετανική Κατοχή, τα «Δεκεμβριανά» και η «Συμφωνία της Βάρκιζας», η αντίδραση των ανταρτών, η αιματοχυσία και η αμερικανική παρέμβαση, που έδωσε την εκλογική νίκη στο στρατηγό Παπάγο το 1952.

Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας γυρίστηκε κατά τη διάρκεια της δικτατορίας γι αυτό και ο Αγγελόπουλος ήταν υποχρεωμένος να υπονοεί παρά να κάνει ευθείες αναφορές στα πολιτικά γεγονότα που πραγματεύεται. Για να προστατέψει τους συντελεστές της ταινίας, είχε κρατήσει μυστικό το πλήρες σενάριο, ενώ στις «αρχές» έλεγε ότι γυρίζει μία μοντέρνα εκδοχή της τριλογίας του Αισχύλου με φόντο της δημοφιλή «Γκόλφω». Αρκετές σημαντικές σκηνές, με πιο σαφές πολιτικό περιεχόμενο, προστέθηκαν μετά την πτώση της δικτατορίας, όπως και τα επαναστατικά (απαγορευμένα) τραγούδια που επέλεξε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης.

Διαβάστε περισσότερα στο πληρέστατο  αφιέρωμα του lifebook από τον Δημήτρη Νικολάου