Παρά την καλή γειτονία σχεδόν ενός αιώνα, η Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας πηγαίνει στα δικαστήρια την οικογένεια Κοσμά διεκδικώντας ενάμισι στρέμμα γης.Η σκληρή αντιπαράθεση μεταξύ των δύο πλευρών ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα, καθώς η σκοπελίτικη οικογένεια, η οποία στην παραλία του Γλυστερίου έχει στήσει την αγαπημένη ψαροταβέρνα παραθεριστών αλλά και jet setters και Χολιγουντιανών σταρ, κάνει λόγο για παραποίηση στοιχείων και πηγαίνει την υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Όπως μεταδίδει το Πρώτο Θέμα, η οικογένεια Κοσμά είναι γέννημα-θρέμμα Σκοπελίτες. Διαθέτει μια μεγάλη έκταση στο Γλυστέρι Σκοπέλου, στην οποία έχουν μεγαλώσει περίπου πέντε γενιές της. «Εδώ γεννηθήκαμε και γαλουχηθήκαμε, πράγμα που συμβαίνει σήμερα και με τα παιδιά μας», αναφέρει ο κ. Βαγγέλης Κοσμάς, γιος της οικογένειας, και συμπληρώνει: «Για εμάς το Γλυστέρι είναι ο τόπος μας. Κατοικούμε και οι ίδιοι στην περιοχή, ασχολούμαστε με την κτηνοτροφία και εκτρέφουμε κοπάδια». Επί πολλά χρόνια (πάνω από έναν αιώνα, όπως μαρτυρούν τα συμβόλαιά τους), η οικογένεια διατηρούσε σχέσεις καλής γειτονίας με μοναστήρι της περιοχής, το οποίο ως περιουσιακό στοιχείο ανήκει στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Ορους. «Με τους καλόγερους είχαμε σχεδόν συγγενικές σχέσεις», εξομολογείται στο «ΘΕΜΑ» ο κ. Κοσμάς.«Γνωρίζω από διηγήσεις του πατέρα μου ότι οι παππούδες μου ζούσαν μαζί με τους μοναχούς. Μια φέτα ψωμί να είχαν, τη μοιραζόντουσαν».

Αυτά μέχρι πριν από 10 χρόνια, οπότε οι ιθύνοντες της Ιεράς Μονής Αγίας Λαύρας αποφασίζουν ότι τα κτήματά τους που βλέπουν θάλασσα και γειτονεύουν με την έκταση της οικογένειας Κοσμά μπορούν να αξιοποιηθούν και επομένως να ενοικιαστούν, προκειμένου να δημιουργηθεί μια τουριστικά αξιοποιήσιμη παραλία. Οπως καταγγέλλει η οικογένεια Κοσμά, στα σχέδια της συγκεκριμένης μονής ήταν μέχρι και η αλλαγή δρόμων, κάτι φυσικά που τους βρήκε αντίθετους, αφού μια τέτοια ενέργεια θα μετέτρεπε την παραλία σε ιδιωτική προς όφελος του μοναστηριού και επομένως θα είχε επιβλαβείς συνέπειες τόσο για τη Σκόπελο όσο και για την επιτυχημένη επιχείρηση που διατηρούσαν. Στο πλευρό τους, μάλιστα, τάχθηκε πλήθος Σκοπελιτών. Η εταιρεία, που είχε ενοικιάσει την περιοχή από το μοναστήρι προς αξιοποίηση, βλέποντας τη σωρεία προβλημάτων, αποχώρησε, και ο πόλεμος είχε μόλις ξεκινήσει…

Ανακοπή κατά της εκτέλεσης της απόφασης

Aνακοπή της οικογένειας Κοσμά, με την οποία αυτή δεν στρέφεται κατά του δεδικασμένου και αμετακλήτου της αποφάσεως την οποία επιχειρεί να εκτελέσει η Αγία Μονή, αλλά κατά της ίδιας της δυνατότητας εκτελέσεως αυτής της απόφασης εξαιτίας ακριβώς του αντιφατικού και αόριστου περιεχομένου της στο διατακτικό της, που δεν επιτρέπει τον εντοπισμό στην πραγματικότητα των ακινήτων, τα οποία η δικαστική απόφαση επιδικάζει στη μονή.

«Η ασφάλεια δικαίου, σε μια ευνομούμενη πολιτεία, τονίζει η οικογένεια Κοσμά, επιτάσσει όχι μόνον να υλοποιείται το δίκαιο βάσει προηγουμένης δικαστικής αποφάσεως και έγκυρου εκτελεστού τίτλου, αλλά και να προκύπτει σαφώς και αποκλειστικά η επιδικασθείσα έκταση από αυτή την ίδια την δικαστική απόφαση, διαφορετικά σύμφωνα με το νόμο η αναγκαστική εκτέλεση απαγορεύεται, πράγμα που συμβαίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση με την προσπάθεια της Μονής να αποβάλλει την οικογένεια από την ιδιοκτησία της και την επιχείρησή της, με βάση μια αντιφατική και αόριστη δικαστική απόφαση.

Οι δικαστικές αποφάσεις και μάλιστα οι τελεσίδικες και αμετάκλητες δεν επιτρέπεται ούτε να ερμηνεύονται ούτε να διορθώνονται ούτε από τους διαδίκους, όπως επιχειρεί η Μονή, ούτε και από άλλα Δικαστήρια, όπως έκανε πρόσφατα το Δικαστήριο Ασφαλιστικών Μέτρων του Βόλου, που ενώ αποδέχονται στην ουσία τα παράπονα της οικογένειας Κοσμά για τα σφάλματα και την αοριστία της δικαστικής απόφασης, προσπαθούν να τα αποδώσουν δήθεν σε… “παραδρομή η οποία έλαβε χώρα” και να ερμηνεύσουν και διορθώσουν παρά το νόμο την επίμαχη απόφαση εις όφελος της Μονής. Μόνον αρμόδιο να διορθώσει και ερμηνεύσει μιαν δικαστική απόφαση είναι σύμφωνα με το νόμο το ίδιο το δικαστήριο που την εξέδωσε. Ας εγκαταλείψει λοιπόν η Ιερά Μονή και όσοι υιοθετούν τις απόψεις της», τονίζει ο Ευ. Κοσμάς, «τις προσπάθειες να παρακάμψει και “διορθώσει” το αόριστο και αντιφατικό τελεσίδικο και αμετάκλητο διατακτικό της ανωτέρω αποφάσεως και ας αποδεχθεί το αυτονόητο, ότι η δικαστική αυτή απόφαση με αυτό το διατακτικό δεν μπορεί να εκτελεστεί έτσι όπως η ίδια η Μονή περιέγραψε το διεκδικούμενο από αυτή ακίνητο στην αγωγή της, με άλλα όρια και άλλους συνορίτες από τους πραγματικούς, έτσι όπως το απεικόνισε σε διάφορα διαγράμματα τα οποία προσκόμιζε στα Δικαστήρια επί μια δεκαετία, με εξαφανισμένους τους ασφαλτοστρωμένους δημόσιους και δημοτικούς δρόμους, οι οποίοι διαχωρίζουν την ιδιοκτησία της από εκείνη της οικογένειας Κοσμά την οποία διεκδικεί, πράγμα για το οποίο θα έπρεπε ήδη η υπόθεση να είχε διαβιβαστεί στην Εισαγγελία».