- Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου
Μουσική Πανδαισία. Του Σ. Αρσενίου
Με πολύμορφες, ενελλασσόμενες εκδηλώσεις.
Τελευταία αυτή της περασμένης Παρασκευής 11 – 12 – 2015 στο Πι των καπναποθηκών όπου έγινε η παρουσίαση της τελευταίας μουσικής δημιουργίας του ΜΠΑΜΠΗ ΚΟΥΚΟΥ με τίτλο ΄΄ Κάνε τη ζωή…να τρέμει ΄΄.
Συνηθίζω να κάθομαι στα πίσω τελευταία καθίσματα όπου και να παραβρεθώ.
Έτσι έγινε και αντιπροχθές.
Έβλεπα, άκουγα, στοχαζόμουν και έφερνα στο νου τον αείμνηστο Στράτο Διονυσίου τον οποίο ευτύχησα να απολαύσω πάμπολλες φορές μεταξύ 1976 – 1982 που έζησα στην Αθήνα. Ο Στράτος στις έντεκα απο τις δέκα φορές που τον ρώταγαν δημοσιογράφοι, φίλοι, γνωστοί για το ελληνικό τραγούδι, το δικό του τραγούδι, έλεγε λακωνικά: Γνήσια έκφραση – γνήσια έκφραση – γνήσια έκφραση.
Γνήσια, αυθεντική έκφραση απο κάθε πλευρά η βραδυά για τον ΜΠΑΜΠΗ.
Στιχουργός ο ίδιος.
Μουσική επένδυση απο τον ίδιο.
Παραγωγή του CD, του μεγάλου δίσκου όπως θα λέγαμε παλαιότερα απο το Μιχάλη Σπανίδη, οι εκδόσεις του οποίου είναι πολύ δύσκολο να προσδιοριστεί αν, λέω αν, κάπου, κάπως, κάποτε… οριοθετηθούν.
Η Πηνελόπη Καμπάκη Βουγιουκλή καθηγήτρια γλωσσολογίας του Δ. Π. Θ. , ο Θανάσης Μουσόπουλος φιλόλογος, συγγραφέας, ποιητής, ο Τάσος Συμεωνίδης μικροβιολόγος, συνθέτης, ποιητής αναφέρθηκαν στο έργο, τον δημιουργό.
Ερμηνευτές οι : Μπάμπης Κούκος, Δημήτρης Πετρόπουλος, Μιχαέλα Χαλκιά, Όλγα Τσακαλίδου, Ηλίας Καραχριστοδούλου, Βασίλης Χρήστου.
Έπαιξαν οι: Ηλίας Καραχριστοδούλου (μπουζούκι), Βασίλης Χρήστου (μπουζούκι), Δημήτρης Πετρόπουλος (κιθάρα), Τριαντάφυλλος Μπαμπατζής (τουμπερλέκι), Γιάννης Μπαρούτης (πνευστά).
Απο τα πίσω τελευταία καθίσματα πάντα, όπου η απόλαυση είναι πάντα κάτι παραπάνω, πιστέψτε με, υποκλίθηκα σε όλους, κάνοντας μια βαθιά υπόκλιση κι ενα χειροφίλημα – ερμηνεία Γρηγόρη Μπιθικώτση 1972 – στη Μιχαέλα Χαλκιά, μέλος της Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων Ελλάδας, κοντά σε πολλά άλλα, απο τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Με τον κατασυγκινιμένο μεγάλο πρωταγωνιστή της βραδυάς δεν έτυχε να βρεθούμε απο κοντά να τα πούμε.
Πάραυτα σπεύδω να του σφίξω θερμότατα το χέρι, όπως και της συζύγου και να του πω απο τα πίσω τελευταία καθίσματα πως το: ΄΄ Κάνε τη ζωή… να τρέμει ΄΄ είναι κατά πολύ περισσότερο περιεκτικό σε βιώματα, εμπειρίες, ταξίδια, απο το μεγάλο δίσκο: ΄΄ Α – Ω ΄΄ των Γρηγόρη Μπιθικώτση – Κώστα Βίρβου ( 1971 ).
Απο μένα ο τίτλος του ΣΕΡ με όλη την καρδιά, όπως και η αποκάλυψη για κάποιο απο τα πρότυπά του.
Και σε άλλα με υγεία, έμπνευση, φωνητική καλλιτεχνία.
Αρθρογράφος
