Δεν υπάρχει κανείς που, αναφερόμενος στο Δήμο Ξάνθης, να μη μιλά για «Αλλαγή», από τον πρώτο πολίτη ως τον έσχατο. Όλες οι πλευρές, νιώθοντας βέβαια με το δικό τους τρόπο τα αποτελέσματα των εκλογών και λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος της αποχής την πρώτη Κυριακή, κυρίως όμως τη δεύτερη, φαίνεται ότι αγωνιούν για το μήνυμα των εκλογών. Πολύ προβληματίζομαι με τα περίεργα ‘μηνύματα’, που συνήθως λειτουργούν ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για ευθύνες και δυσλειτουργίες.

Πέρα από τα ‘μηνύματα’ υπάρχουν τα προβλήματα. Και η έννοια της αλλαγής πρέπει να εδράζεται σε πραγματικά προβλήματα, τα οποία  μεγαλώνουν επικίνδυνα μέσα στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία και στα νεοελληνικά αδιέξοδα.

Ο Δήμος οφείλει να λειτουργεί  για το καλό όλων των κατοίκων, όλων των περιοχών, όλων των επιπέδων. Τώρα που εκτός από τους ‘αστούς’ περιλαμβάνονται ημιαστικοί και αγροτικοί οικισμοί, βαθύτερη αίσθηση δικαιοσύνης και ισότητας.

Ο Δήμος οφείλει να ακούει όλους, να δημιουργήσει διόδους επικοινωνίας με τους πολίτες. Ο Δήμος πρέπει να περπατά δρόμους, σοκάκια και μονοπάτια – δεν μπορεί να διευθύνει αφ’ υψηλού και εξ αποστάσεως.

Ο Δήμος έχει επιτελικό χαρακτήρα, δεν αποτελεί επαγγελματική αποκατάσταση. Θα ήταν μάλλον λαϊκιστικό να πω ότι, εκτός του Δημάρχου όλοι οι άλλοι να μην κατέχουν έμμισθες θέσεις. Θέλω να τονίσω ότι οι έμμισθες θέσεις να περιορίζονται στις εντελώς απαραίτητες. Το Δημοτικό συμβούλιο είναι δυνατό να αποφασίσει ποιες θα είναι οι έμμισθες θέσεις και να καθορίσει το ύψος της αντιμισθίας. Όσο για τους αντιδημάρχους, να είναι λιγότεροι και να έχουν  επιτελικό, αναπτυξιακό και ουσιαστικό ρόλο.

Όλες οι πλευρές θέλουν το καλό της πόλης, όλοι κατοικούμε την ίδια πόλη και τα ίδια χωριά, όλοι βιώνουμε τα ίδια προβλήματα. Πότε ό Δήμος θα μας ρωτήσει και θα μας ακούσει ; Αυτό θα είναι Αλλαγή. Νέα πλαίσια προγραμματισμού και δράσης, έτσι και τα άτομα να βαδίσουν σε νέους δρόμους.

Αλλιώς, μια από τα ίδια., και χειρότερα…

(Από την εφημερίδα ΕΜΠΡΟΣ της Ξάνθης)