Αναπτύχθηκε νέο scanner εγκεφάλου για να βοηθήσει εντελώς παράλυτους να μιλούν, επιτρέποντάς τους να προφέρουν λέξεις χρησιμοποιώντας τις σκέψεις τους.

Χρησιμοποιεί λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) για να βοηθήσει ασθενείς να επιλέξουν μεταξύ 27 χαρακτήρων, όπως αναφέρει το iatronet.gr

Κάθε γράμμα παράγει διαφορετική εικόνα ροής αίματος στον εγκέφαλο και η συσκευή ερμηνεύει αυτές τις εικόνες.

Το fMRI συνήθως χρησιμοποιείται για να ακολουθεί την εγκεφαλική δραστηριότητα μετρώντας τη ροή του αίματος.

Η νέα τεχνολογία βασίζεται σε προηγούμενες εφαρμογές της τεχνικής που χρησιμοποιεί συλλαβισμό ελευθέρων γραμμάτων για να επιτρέπει στους ανθρώπους να απαντούν το ισοδύναμο ερωτήσεων πολλαπλών επιλογών με λίγες πιθανές απαντήσεις.

Ο νευροεπιστήμονας Adrian Owen, για παράδειγμα χρησιμοποίησε fMRI για να βοηθήσει έναν άντρα που ήταν σε κατάσταση φυτού για 5 χρόνια να απαντήσει σε ερωτήσεις ‘ναι’ και ‘όχι’, ερμηνεύοντας την εγκεφαλική του δραστηριότητα.

Ωστόσο το νέο scanner χρησιμοποιεί ολόκληρη την αγγλική αλφάβητο και το κενό διάστημα.

Η ερευνήτρια Bettina Sorger, του Maastricht University, δήλωσε ότι η νέα συσκευή συλλάβισης αποτελεί εναλλακτική λύση για επικοινωνία ανεξάρτητης κινητικότητας.

Όπως δήλωσε, η εργασία του Adrian Owen την οδήγησε να αναρωτηθεί αν μπορούσε να καταστεί δυνατή η χρήση του fMRI, των πνευματικών εργασιών και των κατάλληλων σχεδίων για πειράματα για να κωδικοποιηθούν ελεύθερα σκέψεις, γράμμα -γράμμα και να καταστεί δυνατή η επικοινωνία.

Η ομάδα σημειώνει ότι επειδή η συσκευή απαιτεί μικρή προσπάθεια και λίγη εκπαίδευση, είναι άμεσα λειτουργική και κατέχει υψηλή δυνατότητα για κλινική εφαρμογή όσον αφορά τη διάγνωση και τη βραχυπρόθεσμη επικοινωνία με ανθρώπους που δεν επικοινωνούν ή έχουν σοβαρή κινητική βλάβη.

Η Elaine Snell του British Neuroscience Association, δήλωσε ότι η τεχνολογία θα μπορούσε να γίνει γραμμή ζωής για ασθενείς σε κώμα ή που υποφέρουν από νευρολογικές διαταραχές.

Αυτό το μέσο επικοινωνίας θα κάνει σημαντική διαφορά στην ποιότητα ζωής ασθενών και των οικογενειών τους.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό ‘Current Biology’.