Τρεις μικρές πρόσφατες ιστορίες από τη Βουλή.1.     ΙΕΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ

Στα τέλη Δεκεμβρίου του 2012 15 βουλευτές (13 της Νέας Δημοκρατίας και 2 του ΠΑΣΟΚ) κατέθεσαν τροπολογία σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας για την τροποποίηση του Ν.3536/2007 σχετικά με το διορισμό ιεροδιδασκάλων. Με την τροπολογία αυτή προβλέπεται ο διορισμός    240  ιεροδιδασκάλων ισλαμικής θρησκείας στη Θράκη, οι οποίοι θα αμείβονται από το Δημόσιο, προκειμένου να διδάξουν το Κοράνιο τόσο  στα τεμένη της Θράκης, όσο και  στα δημόσια σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Θράκης  σε μειονοτικούς μουσουλμάνους μαθητές.   Στις σχετικές ρυθμίσεις δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τον τρόπο που θα γίνουν οι προσλήψεις,  δεν υπάρχει καμία αναφορά για διορισμούς με κριτήρια ΑΣΕΠ, δεν υπάρχει καμία πρόνοια για την αξιοκρατική διαδικασία που θα ακολουθηθεί για τις προσλήψεις, παρά μόνο υπάρχει πρόβλεψη ότι οι ιεροδιδάσκαλοι θα επιλέγονται από μία πενταμελή  Επιτροπή, που  αποτελείται από πρόσωπα που  διορίζονται από την Πολιτεία και η οποία παντοδύναμη και ανεξέλεγκτη θα προσλαμβάνει  χωρίς συγκεκριμένα και αντικειμενικά κριτήρια.     Και αυτό μάλιστα σε μία χρονική περίοδο, όπου εργαζόμενοι για 20 και 30 χρόνια στο Δημόσιο, κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους, επειδή δεν προσλήφθηκαν με κριτήρια ΑΣΕΠ ακόμα και την περίοδο που αυτό δεν υπήρχε. Οι διατάξεις αυτές ψηφίστηκαν από τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής, ενώ και οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, παρά τις άκρως επιφυλακτικές τοποθετήσεις τους κατά τη συνεδρίαση της Βουλής, έδωσαν τελικά θετική ψήφο.

2.     ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ  ΑΝΘΡΩΠΟΥ

 Σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης που κατατέθηκε στη Βουλή στις 24 Ιανουαρίου 2013 και υπογράφεται από το σύνολο σχεδόν των υπουργών της κυβέρνησης προβλέπονταν μεταξύ των άλλων στο άρθρο 62  η εναρμόνιση  των αποφάσεων των  αστικών  δικαστηρίων και στο άρθρο 83 η εναρμόνιση  των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας με τις  αποφάσεις  του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου  (ΕΔΔΑ), που εδρεύει στο Στρασβούργο.

Με δεδομένο ότι ήδη από το 2000 (άρθρο 11 Ν.2865/2000) προβλέφθηκε η εναρμόνιση  των αποφάσεων των  ποινικών δικαστηρίων και  από το 2010 (άρθρο 23  Ν.3900/2010) προβλέφθηκε  η εναρμόνιση  των αποφάσεων των  διοικητικών  δικαστηρίων με τις  αποφάσεις  του ΕΔΔΑ, είναι αυτονόητο ότι με τις δύο αυτές νομοθετικές παρεμβάσεις θα ολοκληρωνόταν  το νομικό πλαίσιο συμμόρφωσης των αποφάσεων των ελληνικών   δικαστηρίων  με τις  αποφάσεις  του ΕΔΔΑ.  Τελικά τα αυτονόητα δεν είναι και τόσο αυτονόητα σ’ αυτή τη χώρα. Κατά τη σχετική συζήτηση του νομοσχεδίου στη Βουλή σύσσωμη η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας – επιδοκιμαζόμενη και συνεπικουρούμενη  και από τους βουλευτές των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής – καταψήφισε  τα δύο αυτά επίμαχα άρθρα, επειδή κατά τη γνώμη τους οδηγούσαν σε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας,   «αδειάζοντας» το σύνολο των Υπουργών της Κυβέρνησης, που ανήκουν στη Νέα Δημοκρατία.

Το επιχείρημα του Υπουργού Δικαιοσύνης  ότι το άρθρο 46 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την  προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ), την οποία έχει κυρώσει η Ελλάδα ήδη από το 1974 (με το Ν.Δ.53/1974, ένα από  τα πρώτα νομοθετήματα της κυβέρνησης εθνικής  ενότητας του Κ.Καραμανλή), προβλέπει την υποχρέωση του κράτους-μέλους να συμμορφώνεται με τις  αποφάσεις του ΕΔΔΑ, δεν στάθηκε ικανό να κάμψει τις ενστάσεις των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας.

3. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ/ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ  ΣΧΟΛΕΣ

          Στις 22 Φεβρουαρίου 2013 84 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (δηλαδή σύσσωμη σχεδόν η κοινοβουλευτική της ομάδα πλην των Υπουργών και Υφυπουργών) κατέθεσαν τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο  στη Βουλή, σύμφωνα με την οποία στις στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές μπορούν να εισάγονται μόνο «Έλληνες κατά το γένος και την ιθαγένεια», αποκλείονται δηλαδή όσοι απέκτησαν την ελληνική ιθαγένεια μετά τη γέννησή τους.  Πρόκειται για πρωτοφανή ρύθμιση, γιατί τέτοιου είδους περιορισμός δεν υπάρχει για κανένα πολιτικό ή δημόσιο αξίωμα, παρά μόνο για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δηλαδή όποιος απέκτησε μετά τη γέννησή του την ελληνική ιθαγένεια μπορεί να γίνει Πρωθυπουργός, Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ανώτατος διπλωμάτης, αρχηγός της ΕΥΠ κλπ, δεν μπορεί όμως κατά την τροπολογία να γίνει λοχίας, ανθυπολοχαγός, αστυνομικός ή λιμενικός.  Η τροπολογία αυτή συνάντησε τη θετική αποδοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων και τον ενθουσιασμό της Χρυσής Αυγής, οι βουλευτές της οποίας διεκδίκησαν – δικαίως – την ιδεολογική της πατρότητα.  Τελικά για λόγους διαδικαστικούς, που σχετίζονται με τον κανονισμό της Βουλής, η τροπολογία αποσύρθηκε προσωρινά, προκειμένου να επανακατατεθεί, όπως απειλούν οι υπογράψαντες βουλευτές,  σε επόμενο  νομοσχέδιο.

Οι τρεις αυτές άσχετες κατ΄αρχήν μεταξύ τους περιπτώσεις έχουν μερικά  κοινά χαρακτηριστικά.

–  η νομοθετική πρωτοβουλία εκδηλώνεται  όχι από την Κυβέρνηση ή τον αρμόδιο Υπουργό αλλά από βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.

–    πίσω από αυτές τις νομοθετικές πρωτοβουλίες των βουλευτών  της Νέας Δημοκρατίας αθροίζονται και οι βουλευτές  των Ανεξάρτητων Ελλήνων και της Χρυσής Αυγής δημιουργώντας έτσι κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

–   οι παραπάνω βουλευτές επικαλούνται πάντοτε   εθνικούς λόγους, με ιδιαίτερες αναφορές στη Θράκη.

Το πολιτικό συμπέρασμα είναι σαφές. Ενώ σε ζητήματα που σχετίζονται με την εφαρμογή της δύσκολης και πολλές φορές σκληρής  κυβερνητικής πολιτικής η Νέα Δημοκρατία αναζητεί στη Βουλή την εξ αριστερών συναίνεση των δύο άλλων κυβερνητικών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), σε άλλα  θέματα με έντονα ιδεολογικά χαρακτηριστικά η Νέα Δημοκρατία για τη δημιουργία κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας  λοξοκοιτάει  δεξιά (Ανεξάρτητοι Έλληνες)  και ακροδεξιά (Χρυσή Αυγή). Αυτό όμως δεν αποτελεί νομοθετική λειτουργία κατά τη συνταγματική και πολιτική τάξη, αλλά νομοθετικό δίπορτο.