Την Τρίτη 24/3 δημοσιεύτηκε ανακοίνωση του μειονοτικού κόμματος ΚΙΕΦ με το οποίο καταγγέλλεται αφενός η εφημερίδα Καθημερινή για ένα σκίτσο που «δήθεν στόχευσε Μουσουλμάνους και Τούρκους» καθώς κρίνουν ότι προσπαθεί να δημιουργηθεί η αντίληψη ότι «ο κορωνοϊός προέκυψε από Μουσουλμάνους και Τούρκους» ενώ ψέγεται η Διοίκηση του Γ.Ν.Ξάνθης επειδή ανακοίνωσε τα κρούσματα κορωνοϊού κάνοντας ειδική αναφορά στο όνομα του χωριού Εχίνος.

Αμφότερες οι πράξεις στηλιτεύονται ως ρατσιστικές ενώ καλούν την Διοίκηση του Νοσοκομείου να κάνει επίσημη δήλωση καλών προθέσεων. Λόγω των συνθηκών αρχικά θέλησα να προσπεράσω την ανακοίνωση, διότι ακολούθησε η επιβολή περιοριστικών μέτρων στο χωρίο Εχίνος εξ αιτίας των αυξημένων κρουσμάτων.

Το γεγονός αυτό από μόνο του, ήρθε και απάντησε στην ανακοίνωση, που τώρα μου φαίνεται εξόχως θρασεία και προκλητική. Μπορεί κάποιος να πει ότι προβλέψιμοι είναι οι άνθρωποι, με την καραμέλα του μειονοτικού ρατσισμού επιβιώνουν, ανίκανοι είναι να αρθρώσουν ουσιαστικό πολιτικό λόγο και να βοηθήσουν πραγματικά την μουσουλμανική μειονότητα, οπότε ας τους αγνοήσουμε.

Όμως αξίζει τον κόπο να δώσουμε και μια άλλη διάσταση που αναδεικνύεται. Η ανακοίνωση εκδόθηκε σε συνέχεια ανάρτησης του εγχώριου «παρατηρητή» ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ. Δημητρά που πρώτος ανακάλυψε το συγκεκριμένο ζήτημα και έδωσε το σύνθημα. Αμέσως το συγκεκριμένο «κώμα» κινητοποιήθηκε. Τόσες μήνες και μέρες σιωπής πέρασαν με τα γεγονότα στον Εβρο, με την εργαλειοποίηση των μουσουλμάνων μεταναστών από την Τουρκία, με  τις βίαιες πράξεις εισβολής στην Ελλάδα από άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με πρόσφυγες.

Αλλά πώς να μιλήσουν ενάντια στον «χρηματοδότη» τους, έχουν τέτοιο θάρρος; Όχι βέβαια. Θα περίμενε κανείς να κινητοποιηθούν στην προσπάθεια ενημέρωσης των ομοθρήσκων τους, καθώς γνωρίζουν τις συνθήκες που επικρατούν στην ορεινή περιοχή της Ξάνθης αλλά και στην Ροδόπη. Γνωρίζουν για το σύγχρονο «δουλεμπόριο-σκλαβοπάζαρο» που βιώνουν οι άξιοι και εργατικοί μουσουλμάνοι της περιοχής που εργάζονται σε συνθήκες απάνθρωπες σε χώρες της Ευρώπης, εξαρτημένοι από συγκεκριμένους ομόθρησκους εργολάβους της περιοχής που πλουτίζουν με το ιδρώτα των συμπατριωτών τους.

Θα περίμενα να ζητήσουν την διερεύνηση των συνθηκών εύρεσης εργασίας στα ναυπηγεία του εξωτερικού, πόσο ημερομίσθιο πληρώνουν οι ξένες χώρες στους εργολάβους και πόσο φθάνει τελικά στα χέρια του δύσμοιρου εργάτη, σε ποιες συνθήκες διαμένουν, πώς τρώνε, αν λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.

Αλλά τι περιμένω τώρα; Μήπως δεν είναι οι ίδιοι οι συγκεκριμένοι εργοδότες-εργολάβοι που χρηματοδοτούν τέτοιες δράσεις όπως το συγκεκριμένο κόμμα; Μήπως οι ίδιοι οι εργολάβοι δεν καθορίζουν ποιος θα γίνει δήμαρχος, βουλευτής στην μειονότητα και στον Δήμο Μύκης από κοινού με τις παράλληλες δομές των παραμουφτήδων και του Τουρκικού προξενείου; Γι ‘ αυτά σιωπούν, και εύλογα. Μιλούν για ρατσιστικές πράξεις, όταν οι ίδιοι επιλέγουν να περιθωριοποιούνται ως δήθεν «θύματα» για να μπορούν με κάθε ευκαιρία να καταφέρονται κατά της ίδιας της πατρίδας τους της Ελλάδας. Αυτής της χώρας που τους παρέχει την ασφάλεια του ευρωπαϊκού διαβατηρίου, μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατικής χώρας στην οποία τρέχουν στα δύσκολα αλλά όταν χαλαρώσουν ή όταν δώσει το σύνθημα ο «μαέστρος» από την γείτονα, σπεύδουν να την καταγγείλουν χωρίς ντροπή.

Πόσο προβλέψιμοι, πλέον είναι;

Πόσο συνειδητά πρακτορεύουν συμφέροντα άλλης χώρας;

Ηρθαν όμως τα γεγονότα με τον αποκλεισμό του Εχίνου, την αποκάλυψη ότι 1000 και πλέον άτομα – εργάτες από ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και φοιτητές από την Τουρκία, όλοι κάτοικοι της συγκεκριμένης περιοχής που επέστρεψαν στην πλέον ασφαλή χώρα τους, την Ελλάδα, για να καταπιούν για μια ακόμη φορά την γλώσσα τους.

Ολοι εμείς, όπως και οι ίδιοι ο κομματάρχες του ΚΙΕΦ, επί τόσες μέρες γνωρίζαμε για το πιθανό ενδεχόμενο να επαναπατρισθούν μαζικά τόσο οι εργαζόμενοι στο εξωτερικό, όσο και οι φοιτητές από την Τουρκία  που θα δημιουργούσαν μια υγειονομική βόμβα στην Θράκη. Όπως και έγινε. Αντί λοιπόν να γελοιοποιούνται με τις συμπλεγματικές «κορώνες» τους εκδηλώνοντας την ανθελληνική τους διάθεση, ας καθίσουν στην άκρη και ας αφήσουν την Διοίκηση του Νοσοκομείου και τις ελληνικές αρχές να προστατεύσουν υπεύθυνα την υγεία των κατοίκων της περιοχής, αφού οι ίδιοι δεν ενδιαφέρονται ειλικρινά.

Αυτοί ας μείνουν στον θλιβερό, αφόρητα ηττοπαθή, μικρόκοσμο τους, ας στρέψουν τα βλέμματα και την προσοχή τους στην μητέρα πατρίδα Τουρκία, να την βλέπουν να εξελίσσεται σε νέα Ιταλία, όταν θα ανοίξουν τα στόματα των εκεί επιστημόνων για να ενημερώσουν για τα πραγματικά νούμερα των κρουσμάτων.

Τότε θα ήθελα να τους ρωτήσω: Σε ποια χώρα θα ήθελαν να βρίσκονται άραγε;

Θα πρότεινα μάλιστα αν θέλουν να φανούν σε κάτι χρήσιμοι, ας μεσολαβήσουν για την αποστολή στην Ελλάδα μεγάλων ποσοτήτων κολόνιας λεμονιού για να αντιμετωπίσουμε τον κορωνοϊό, όπως γίνεται με επιτυχία στην γείτονα.