Στέλιος δεν είναι άνθρωπος της σώου μπιζ.
Δεν είναι πρωταγωνιστής σε ριάλιτι.
Ούτε κομματικό στέλεχος, απο εκείνα των τηλεοπτικών παράθυρων.
Είναι σκίουρος.
Με μεγάλη φουντωτή ουρά – η γοητεία του, – φίλη στο διπλανό δένδρο, κινητό τελευταίου τύπου, τάμπλετ, γρήγορο ίντερνετ, γκαρσονιέρα κάτω απο κλαδί, γραμματοθυρίδα στη βάση του πεύκου που κατοικοεδρεύει.
Ζει στο περιαστικό άλσος της Ξάνθης, την πόλη που αγάπησε όσο και τα καρύδια, το αγαπημένο του φαγητό, πάνω απο τον συνοικισμό του Σαμακώβ.
Αγαπημένο του άθλημα οι αναριχήσεις, οι κατακτήσεις κορυφογραμμών.
Με τα μέλη του Ορειβατικού Ομίλου Ξάνθης, τον είδαμε πολλές φορές, σε διάφορες εξορμήσεις.
Οι φίλοι του είναι όλοι σελέμπριτις ( διάσημοι ) όπως ο Ρούντολφ το ελαφάκι, η Πέππα το γουρουνάκι, ο Νιλς Χόλγκερσον, η Χιονάτη και οι εφτά νάνοι, η Μπάρμπη, τα ξωτικά, οι νεράϊδες, άλλα ζωάκια του δάσους.
Ο Στέλιος, φέτος τελειώνει το Λύκειο.
Ετοιμάζεται για τις πανελλήνιες, μελετόντας εντατικά, μακριά απο τράπεζες θεμάτων.
Μύχιος πόθος του να γίνει δασολόγος, να συμβάλλει όσο του είναι δυνατόν σε αναδασώσεις, δενδροφυτεύσεις.
Τέτοιες μέρες, κάθε χρόνο, έχει μεγάλο όγκο αλληλογραφίας με τον Άη – Βασίλη, τον οποίο βοηθά όσο μπορεί, μιας και ο αγαπημένος Άγιος των παιδιών όλου του κόσμου, φροντίζει να ανθεί το χαμόγελο σε όλα τα παιδικά χείλη, προσωπάκια.
Την περασμένη Τρίτη, αργά το βράδυ, μετά τη λήξη του φιλικού ποδοσφαιρικού αγώνα Ελλάδας – Σερβίας, κάθισε μπροστά στον υπολογιστή του, για να επικοινωνήσει μέσω Skype με τον Άγιο, σχετικά με τις μέρες που έρχονται.
Για να ξεπεράσει το διπλό των Σέρβων, έβαλε κι εκείνος ενα διπλό Bacardi.
– Στέλιο γειά σου. Τι κάνεις;
– Tάχω πάρει με την Εθνική μας.
– Είδα κι εγώ τον αγώνα, αλλά τι να κάνουμε; Τάχει αυτά η ζωή. Σε πήρα για άλλο λόγο. Έρχονται Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά. Τα παιδιά, περιμένουν δώρα. Οι άστεγοι, ενα πιάτο ζεστό φαγητό. Οι άνεργοι το ίδιο.
– Κι εμείς οι σκίουροι, λίγα παραπάνω καρύδια. Να κάνουμε για τις Γιορτές μπακλαβά, καρυδόπιττες.
– Για να γίνουν όλα αυτά, όλες οι καρδιές, απο αύριο πιάνεις δουλειά. Θα μαζέψεις όλα τα ζωάκια του δάσους, όλα τα πουλιά απο τους βιότοπους της Βιστωνίδας, του Νέστου. Τις νεράϊδες, τα ξωτικά, τα πάντα όλα. Όλοι κάτι μπορούν να κάνουν, κάτι έχουν να δώσουν, απο τα πολύ λίγα που τους απέμειναν. Θέλω πέπλο αγάπης να σκεπάσει όλους και όλα. Οι ερωδιοί, τα φλαμίνγκος, οι πελεκάνοι, οι χήνες, κάτι θα σου δώσουν, απο το περίσσευμα της αγάπης τους, τη γοητεία τους, την παρουσία τους. Στην επόμενη επικοινωνία μας, θα μεθοδεύσουμε τον τρόπο που θα διανεμηθούν.
– Άγιε, μεγάλη η χάρη σου, αλλά για την Εθνική μας δεν έχεις τίποτα; Εδώ ακόμα και ο Μητροπολίτης Θεσσαλονικέων, ο Άνθιμος τοποθετήθηκε. Δώσε κάτι. Μέρες που έρχονται. Έστω ενα προπονητή της προκοπής.
– Άστα αυτά για αργότερα. Προέχουν τα βασικά. Αυτά που στερείται ο κόσμος. Έγινα κατανοητός;
– Έγινες Άγιε. Απο αύριο κι εγώ και η ουρά μου, που είναι διπλάσια απο μένα, παίρνουμε τους δρόμους.
Στέλιος Αρσενίου
