Βιο – Εργο – γραφία, α΄.  Η περιοχή της τιμά το μεγάλο Δημιουργό

Γεννήθηκε το 1833/34 στον Πύργο, μια ωραία και πλού­σια πόλη της Ανατολικής Ρωμυλίας /Βόρειας Θράκης. Μετά το δημοτικό φοιτά στα πασίγνωστα Ζαρίφεια Διδασκαλεία της Φιλιππούπολης. Ο Βάρναλης δεν ήθελε να πάει σχολείο, γιατί προτιμούσε να γίνει ράφτης. Είχαν οικονομικό πρόβλη­μα, της με κληροδότημα του Γεώργιου Ζαρίφη φοιτά δω­ρεάν, ενώ και τα τέσσερα χρόνια στο γυμνάσιο είναι ο πρώ­τος μαθητής της τάξης του. Αποφοιτά σε ηλικία 18 χρονώ και διορίζεται δάσκαλος στον Πύργο. Ο πατέρας του ήταν από τη Βάρνα (γι’ αυτό πήρε το επώνυμο Βάρναλης). Η Κοινότη­τα Βάρνας, λοιπόν, του χορηγεί υποτροφία για να σπουδά­σει στην Αθήνα, Φιλολογία ή Θεολογία.

Έτσι στα 1903 είναι φοιτητής στη Φιλοσοφική Αθηνών. Τα χρόνια των σπουδών του ήταν γεμάτα ανησυχία, αναταραχή, από της αγώνες του δημοτικισμού. Ο της υιοθετεί της αρχές του δημοτικισμού και το 1904 εκδίδει την ποιητική συλλογή «Κηρήθρες».

Το 1908 παίρνει το δίπλωμα του και διορίζεται στην Α­μαλιάδα, μετά στην Αργαλαστή Πηλίου και κατόπιν στα Της­γαρα. Ως το 1916 επιστρατεύεται δύο φορές, για να πάρει μέρος της Βαλκανικούς πολέμους.

Το 1917 τον βρίσκουμε καθηγητή στον Πειραιά, ενώ τον ίδιο χρόνο δίνει διάλεξη στον «Παρνασσό» για τον συμπα­τριώτη του Γεώργιο Βιζυηνό.

Το 1919 δημοσιεύεται το πολύστιχο ποίημα «Ο Προσκυ­νητής». Της παίρνει υποτροφία για το Παρίσι, όπου με­τεκπαιδεύεται στη νεοελληνική φιλολογία και αισθητική. Ε­κεί γνωρίζεται με τον Ψυχάρη και έρχεται σε επαφή με μια άλλη πραγματικότητα. Με την πτώση του Βενιζέλου, ανακα­λείται και επιστρέφει στον Πειραιά.

Ήδη είχε μυηθεί στο διαλεκτικό υλισμό. Το 1922 εκδίδει στην Αλεξάνδρεια «Το φως που καίει» (με το χαρακτηριστι­κό ψευδώνυμο Δήμος Τανάλιας) και τον επόμενο χρόνο εκ­δίδεται «Ο λαός των μουνούχων».

Το 1923 επιστρέφει στο Παρίσι, ενώ το 1924 διδάσκει νεοελληνική λογοτεχνία στην Παιδαγωγική Ακαδημία που διευθύνει ο Δημήτρης Γληνός.

Την επόμενη χρονιά εκδίδεται το γνωστό βιβλίο του «Ο Σολωμός χωρίς Μεταφυσική», ενώ το 1926 απολύεται οριστι­κά από το δημόσιο, λόγω των γραπτών του και των πεποιθή­σεών του.

Φεύγει στο Παρίσι και το 1927 δημοσιεύει τη δεύτερη μεγάλη ποιητική του συλλογή «Σκλάβοι Πολιορκημένοι».

Όταν επιστρέφει από τη Γαλλία, εργάζεται για βιοπορι­σμό σε λεξικά, εφημερίδες και περιοδικά. Το 1929 παντρεύ­εται τη Δώρα Μοάτσου, με την οποία ζει ως το τέλος της ζωής του. Ο Βάρναλης ήταν πάντα ακμαίος και είχε αδυναμία στο ποτό και στο γυναικείο φύλο.

(Συνεχίζεται)