«Ξυπνήστε αυτούς που κοιμούνται,

αφήστε αυτούς που ονειρεύονται»

Είναι αυτές οι καθημερινές στιγμές στη ζωή,

που η ίδια η ύπαρξή σου λειτουργεί ως εργαλείο καταβύθισης,

στην αναζήτηση νοήματος κατά την εποχή

της συνεχιζόμενης εξάπλωσης της παράνοιας ως ανίατης νόσου.

Και μάλιστα,

όταν αυτή η καθημερινή σχιζοφρένια θέτει σε κίνδυνο

όχι τόσο την σωματική σου ακεραιότητα,

αλλά κυρίως την ίδια σου την σκέψη.

Ψυχοπαθολογικές θεσμικές κατασκευαστικές παρεμβάσεις,

εκατό μέτρα από την ιστορική

Κεντρική Πλατεία της Πόλης-Αγοράς της Ξάνθης,

κατορθώνουν να σε κάνουν να συνειδητοποιήσεις τι μέρος του λόγου είναι όλοι αυτοί οι κατά καιρό προτείνοντες και πράττοντες.

Πώς να αφήσεις στην άκρη την δύναμη του πάθους σου,

τον ορθολογισμό σου, την αγάπη σου για την Πόλη Σου;

Γιατί να ζεις καθημερινά με την έλλειψη βάθους στον σχεδιασμό του αύριο;

Μπροστά στο απέραντο γαλάζιο,

γιατί θα πρέπει να αντικρίζω το σκληρό γκρι;

Θέλω με έναν τρόπο νηφάλιο και γαλήνιο,

χωρίς την υπερβολή και τον ευδαιμονισμό των προηγούμενων,

να ανοίξω μιαν αυλαία προς το κάδρο της ζωής του αθέατου δρόμου,

από γενιά σε γενιά,

για μια αποφασιστική στροφή,

που θα επαναφέρει την ισορροπία

και το Ανακουφιστικό Τρίγωνο.

Οι μαρτυρίες πολλές, αδημοσίευτες και αταξινόμητες.

Αναμένω εδώ και δεκαετίες,

τον Πρώτο δημότη,

Πολίτη-Οπλίτη,

Της Πόλης-Αγοράς Της Ξάνθης,

να κάνουμε μαζί τον πρώτο ιστορικό περίπατο

της οδού Θερμοπυλών.

Ίσως να ανοίξουμε μαζί νέους ορίζοντες

για ένα μονοπάτι σκέψης,

για ένα μανιφέστο πολιτισμικό και ολιστικό,

στην βάση ενός ουσιαστικού αναστοχασμού.

Με εκτίμηση

Μιχάλης Σπανίδης