Στη διάρκεια του 4ήμερου της Κοινωνικής Παιδιατρικής με τον Δημήτρη Αβούρη πραγματοποιήθηκαν παραστάσεις παραδοσιακών ελληνικών παραμυθιών, με ενεργό συμμετοχή των παιδιών, σε 3 Δημοτικά Σχολεία, 3 Γυμνάσια, 1 νηπιαγωγείο και στο νοσοκομείο

. Οι εκπαιδευτικοί ανακάλυψαν ένα διαφορετικό πρόσωπο των μαθητών τους, που η συμμετοχή τους στο παραμύθι βοήθησε να έρθει στο φώς. Παρουσιάστηκαν αποτελεσματικοί εναλλακτικοί τρόποι εκπαίδευσης και διαπαιδαγώγησης. Οι εκδηλώσεις ολοκληρώθηκαν με 3ωρο σεμινάριο για εκπαιδευτικούς και γονείς στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και παράδοσης: «Τα παραμύθια τα φτιάχνουν οι ηττημένοι για να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, να διηγηθούν τις περιπέτειές τους, να σκιαγραφήσουν τα όνειρά τους, να διδάξουν τις επόμενες γενιές να μην κάνουν τα ίδια λάθη. Οι νικητές δεν γράφουν παραμύθια, αλλά την επίσημη ιστορία κατά πώς τους βολεύει…Τα παραμύθια έχουν ήρωες, ήρωες της καθημερινότητάς μας δοσμένους με ποιητικό τρόπο…

Οι κατέχοντες την εξουσία μέσα από την τηλεόραση προσπαθούν να σβήσουν το παραμύθι από τη ζωή μας, να σβήσουν το γέλιο και τη χαρά, θέλουν να φέρουν τον φόβο και τον πανικό μέσα από τα δελτία τρομοκράτησης των 8…Το παραμύθι μας διδάσκει να συ-ζητάμε(δηλαδή να αναζητούμε από κοινού λύση στο πρόβλημα), να συν-εργαζόμαστε, να συν-μαχόμαστε, να συν-πορευόμαστε…Σε κάποιο σχολείο υπήρχε ένα χαρτόνι στον τοίχο και κάθε παιδί έγραφε λίγες λέξεις. Τοίχο των τευχών τον λένε, κάποιος μαθητής είχε γράψει: Η ζωή είναι όνειρο, γιατί δεν κάνουμε το όνειρο ζωή; Ας το πράξουμε λοιπόν!… Φεύγοντας μας σταμάτησαν κάποια παιδιά Γυμνασίου: Να ξανάρθετε κύριε, θα σας καλέσουμε και πάλι, από τώρα αναλαμβάνουμε εμείς τα παιδιά!!»