Έχετε ακούσει , έχετε διαβάσει και έχετε δει δεκάδες post στα Social να σας παροτρύνουν να ζήσετε το “Τώρα”, το “Σήμερα”, και εσείς με τα δεκάδες καθημερινά προβλήματα σε μια στιγμή αδυναμίας ασπάζεστε σε αυτό που σας προτρέπει κάποιος ο οποίος απλά είναι ανίκανος. Και γιατί;

Ουσιαστικά πρόκειται για μια φυλή ανθρώπων οι οποίοι είναι ανίκανοι να δώσουν, όλα περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό του, από την προσωρινή επιβίωση και αναποθέτουν όλες στις ελπίδες στο “έχει ο θεός” και στο ποιος “ζει ποιος πεθαίνει”.

Το παρακάτω κείμενο είναι ενός ανθρώπου μιας τέτοιας φυλής όπου αναφέρει:

“Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να του προσφέρεις ταξίδια, από αυτά που κάνεις με κλειστά μάτια. Να τον αφήνεις να ταξιδεύει με όλες του τις αισθήσεις. Να μυρίζει μυρωδιές, να γεύεται γεύσεις, να βλέπει εικόνες, να αγγίζει σώματα και να ακούει μελωδίες που κανείς δεν μύρισε, δεν γεύτηκε, δεν είδε, δεν άγγιξε και δεν άκουσε… γιατί είναι ο μόνος που κατάφερε να ταξιδέψει ως εκεί.
Να αγαπάς τον εαυτό σου. Να μην τον σκορπίζεις στα χθες και τα αύριο. Να τον αφήνεις να απολαμβάνει το τώρα. Μην δίνεις χώρο σε κανένα νοσταλγικό παρελθόν και σε κανένα φοβισμένο μέλλον. Να τον αγαπάς για το «εδώ» του και το «τώρα»”

Φανταστείτε λοιπόν μια σχέση όπου ο ένας λέει στον εαυτό του, “ποιος ζει ποιος πεθαίνει” και ο άλλος ανοίγει το δρόμο για να δημιουργήσει τις συνθήκες για το μέλλον, το αύριο το οποίο είναι πάντα αβέβαιο. Ο ¨έχει ο θεός” λοιπόν αφού δεν μπορεί καν να σκεφτεί τον εαυτό του στο μέλλον  – πόσο μάλλον με αυτόν που είναι – αρχίζει να φαντασιώνεται καταστάσεις, καταστάσεις που θέλει να τις ζήσει για τον  εαυτό του χωρίς ποτέ να σκέφτεται τι μπορεί να κάνει ώστε να υπάρξει ένα καλύτερο μέλλον όχι μόνο για τον εαυτό του αλλά και τον σύντροφο του. 

Αφού λοιπόν είναι λίγος και ανίκανος για την πραγματικότητα, βολεύεται στο “ζήσε το τώρα” , παραμυθιάζεται και στο τέλος πραγματικά πιστεύει όλες τις φαντασιώσεις πρέπει να γίνουν τώρα γιατί “ποιος ζει ποιος πεθαίνει” 

Την ίδια ώρα ο σύντροφος τρέχει και προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες για το μέλλον αφού οδηγός είναι η αγάπη και κατ επέκταση η αφοσίωση