Μια εβδομάδα μετά το μακελειό στο Παρίσι, η τύχη μιας κινηματογραφικής ταινίας είναι ίσως χαρακτηριστική για τις εξελίξεις: η προβολή του Μade in France που θα έβγαινε στις αίθουσες στις 18 Νοεμβρίου, αναβλήθηκε για το 2016. Στην ταινία, ένας δημοσιογράφος καταφέρνει να εισχωρήσει σε μια ομάδα τζιχαντιστών από τα προάστια του Παρισιού, που οργανώνει μια επίθεση στα Ηλύσια Πεδία. Την ίδια στιγμή άλλοι τρομοκρατικοί πυρήνες πρόκειται να επιτεθούν σε άλλα σημεία της γαλλικής πρωτεύουσας, όπως ακριβώς έγινε με την συντονισμένη επίθεση στις 13 Νοέμβρη του 2015.

Δύο ακόμη ταινίες που ετοιμάζονται να βγουν στις γαλλικές αίθουσες έχουν θέματα σχετικά με την τρομοκρατία, αλλά το Μade in France, είναι εμπνευσμένο από προηγούμενες επιθέσεις τζιχαντιστών στη Γαλλία και καταγράφει το μίσος και την αποξένωση στα υποβαθμισμένα γαλλικά προάστια. Το σλόγκαν της ταινίας, στην αφίσα με τον πύργο του Άιφελ και το καλάσνικοφ που είχε ήδη εμφανιστεί στους τείχους του Παρισιού, γράφει: ” η απειλή έρχεται από το εσωτερικό”.

Στην νέα αφίσα της ταινίας, όταν θα προβληθεί, πιθανότατα το σλόγκαν δεν θα υπάρχει, αλλά αυτό είναι το μικρότερο κακό. Το πιο σοβαρό ζήτημα είναι ότι ο Φρανσουά Ολάντ αντέδρασε περίπου όπως ο Τζωρτζ Μπους μετά την 11η του Σεπτέμβρη: κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας γενικώς, παρά την αμερικανική αρνητική εμπειρία. Ένας πόλεμος όχι κατά κάποιου εχθρού αλλά μάλλον κατά μιας έννοιας δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος, ενώ 14 χρόνια μετά την 11η του Σεπτέμβρη  έχουμε φτάσει να βγαίνουν 3 ταινίες για την τρομοκρατία, μόνο στο Παρίσι. Χώρια ο ..υγιής επιχειρηματικός  ανταγωνισμός “ποιος θα κάνει την πιο αιματηρή επίθεση”, ανάμεσα στο Ισλαμικό Κράτος και την Αλ Κάιντα που αιματοκύλισε χθες το ξενοδοχείο στο Μάλι. (Όπου η τρομοκρατία ξεκίνησε μετά την επέμβαση των ΗΠΑ στη γειτονική Λιβύη, αλλά και την ανατροπή της κυβέρνησης του Μάλι).

Αντί για την αναζήτηση μιας μόνιμης ειρήνης στη Μέση Ανατολή, όπως προτείνουν τα πιο φωτισμένα μυαλά στη Γαλλία (σημ: ενδεικτικά διαβάστε εδώ και εδώ), επιλέχθηκε η εντατικοποίηση των αεροπορικών βομβαρδισμών στην Συρία και το Ιράκ, που προκαλούν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Μόλις προχθές τέσσερις Αμερικανοί αξιωματικοί,  ειδικοί στα drones, τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που βομβαρδίζουν στο Ιράκ και την Συρία, απηύθυναν δημόσια έκκληση στον πρόεδρο Ομπάμα να σταματήσει να τα χρησιμοποιεί. Παρά τον κίνδυνο να τιμωρηθούν, καθώς εκφράζονται δημόσια εναντίον της πολιτικής του Πενταγώνου, οι αξιωματικοί προειδοποιούν πώς οι επιθέσεις με τα drones, που σκοτώνουν αδιακρίτως άμαχο πληθυσμό αλλά και ύποπτους, χωρίς δίκη, “πυροδοτούν τα αισθήματα μίσους που τρέφουν την τρομοκρατία και ομάδες όπως το Ισλαμικό κράτος, ενώ συγχρόνως χρησιμοποιούνται σαν βασικό εργαλείο στρατολόγησης, όπως έγινε και με το Γκουαντάναμο”.

Στην περίπτωση της Γαλλίας οι αντιδράσεις δεν έφτασαν φυσικά στην δημιουργία Γκουαντάναμο, αν και η Βουλή αποφάσισε την παράταση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης για 3 ακόμη μήνες. Είναι γεγονός ότι ανάμεσα στα 9 έκτακτα μέτρα που παρατείνονται, προβλέπεται, πέρα από την απαγόρευση των διαδηλώσεων ή την κατ’ οίκον κράτηση υπόπτων, η δημιουργία ενός κέντρου “απο-ριζοσπαστικοποίησης” όσων νέων δηλώνουν μετανιωμένοι για την προσχώρησή τους σε εξτρεμιστικές ομάδες (αλλά δεν έχουν πολεμήσει στη Συρία ή το Ιράκ) ή που οι ίδιοι οι γονείς τους έχουν ζητήσει από τις αρχές να τους συμπεριλάβουν στο πρόγραμμα: υπάρχουν περίπου 3.800 παρόμοιες περιπτώσεις. Αλλά για να εξαλειφθεί  το πρόβλημα,  χρειάζονται εξαιρετικά γενναία μέτρα για την ενσωμάτωση εκατοντάδων χιλιάδων νέων στις υποβαθμισμένες γειτονιές, μέτρα που δυστυχώς δεν εξαγγέλθηκαν.

Ασφαλώς αποτελεί επιτυχία της γαλλικής αστυνομίας η εξάρθρωση τρομοκρατικών πυρήνων, όπως και του φερόμενου ως επικεφαλής του μακελειού της περασμένης εβδομάδας. Αλλά το πρόβλημα παραμένει και η καλύτερη αστυνόμευση δεν αρκεί, ενώ δεν είναι αρκετή ούτε η σταδιακή κατάργηση της συνθήκης Σέγκεν. Όπως δείχνουν και οι δηλώσεις του  Γάλλου υπουργού Εσωτερικών ότι ο «εγκέφαλος» των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι Αμπντελχαμίντ Αμπαούντ είχε περάσει από την Ελλάδα, η γαλλική κυβέρνηση ψάχνει για υπαίτιους και ελλείψεις στα “εξωτερικά σύνορα”, (τώρα θα τα βάλουν με μας), κάνει κυρίως επικοινωνιακή διαχείριση της καταστροφής, αλλά δεν ασχολείται με τις αιτίες της.

Έτσι τόσο η κλιμάκωση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, όσο και το σταδιακό κλείσιμο των συνόρων κάθε χώρας στον εαυτό της ή η ξενοφοβία, είναι ακριβώς αυτό που επεδίωκαν οι μακάβριοι τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους. Αναρωτιέται κανείς τι θα γίνει αν ο εχθρός “που έρχεται από το εσωτερικό”, σύμφωνα με το “Made in France”, χτυπήσει ξανά τη Γαλλία ή μία άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

stelioskouloglou.gr
Τwitter: #stelioskoul