Υποτίθεται ότι η ελληνική κοινωνία «έκπληκτη» παρακολουθεί τη πλήρη ηθική αποδόμηση του πολιτικού συστήματος. Εγώ θα έλεγα των ανθρώπων που πολιτεύονται από το 1974 και μετά.

Άνθρωποι αστραφτεροί τόσα χρόνια, που μας κυβερνούν με αποδιδόμενες σ’αυτούς υπερδυνάμεις και ικανότητες που ποτέ δεν είχαν και που ξαφνικά άρχισαν να χάνουν το λούστρο τους, αποκαλύπτοντας μια απίστευτη ζοφερή πραγματικότητα. Αγωνιστές πρότυπα στη φυλακή για μίζες, γόνοι τζακιών με playstation και πλαστές πινακίδες, πακτωλός χρημάτων, ροζ ιστορίες και διαπλοκή με κληρικούς και «πνευματικούς», πλήρης απαλλοτρίωση κάθε δημόσιας περιουσίας για χάρη της επανεκλογής.

Έγιναν όλα αυτά τα τελευταία χρόνια. Όχι βέβαια.

Απλά μαθεύτηκαν τα τελευταία χρόνια. Γιατί;

Το πολιτικό σύστημα ανδρώθηκε στην εποχή της ΥΕΝΕΔ, δηλαδή της απόλυτης παρασιώπησης κάθε ατασθαλίας του. Τίποτα δεν έβγαινε έξω, με μία απόλυτη ομερτά όλων. Απόλυτος έλεγχος της πληροφορίας, με κρατικά μέσα ενημέρωσης (τηλεόραση και ραδιόφωνα) πλήρως καθοδηγούμενα από το πολιτικό σύστημα. Και οι εφημερίδες θα μου πείτε; Μία απλή διαπλοκή, κάποια μερίδα εξουσίας και χρήματος στα ΜΜΕ και όλα καλά. Απόδειξη ότι αν αποφάσιζε κάποια εφημερίδα να ανοίξει το στόμα της έριχνε κυβερνήσεις, πολύ περισσότερο αν ήταν και «συγκρότημα».

Όταν ο Κοσκωτάς προσπάθησε να μπει σαν νέος παίκτης στο παιχνίδι, πήρε ο ελληνικός λαός μια πρώτη γεύση τιμωρίας του πολιτικού συστήματος, που έπαυσε να είναι υπάκουο.

Αλλά και όταν ιδιωτικοποιήθηκαν ραδιόφωνο και τηλεόραση, εύκολα ξαναελέγχθηκαν από το σύστημα  (ή μήπως ελέγχθηκε από αυτά), γι’αυτό και ιδιοκτήτες είναι μεγάλα οικονομικά τζάκια και μεγαλοεργολάβοι και μάλλον τα ΜΜΕ ανέλαβαν να συντηρήσουν το λούστρο που έκρυβε την αλήθεια.

Και οι πολιτικοί συνέχισαν να αστράφτουν κρύβοντας το αμαρτωλό βιός τους κάτω από το χαλί των νόμων περί ευθύνης υπουργών.

Κάπου εκεί μπήκε στη ζωή μας το διαδίκτυο και τα εργαλεία της κοινωνικής δικτύωσης που πλέον διασπείρουν τη πληροφορία, έστω και με πρόσκαιρες στρεβλώσεις, σε ελάχιστο χρόνο. Άντε τώρα να κρυφτείς μέσα σε τόσο εκτυφλωτικό φως. Άντε να ελέγξεις τα εκατομμύρια των blogs. Άντε να φτιάξεις δελτία ειδήσεων κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους.

Και οι πολιτικοί μας, συνεχίζουν να πολιτεύονται, λες και οι Έλληνες βλέπουν ακόμη ΥΕΝΕΔ. Και καταρρέει καθημερινά ο μύθος τους.

Αυτές οι σκέψεις μου δεν είναι αφορισμός στους πολιτικούς και στη πολιτική, ούτε στα μέσα ενημέρωσης. Η λύση δεν είναι ο αυταρχισμός ή ο φασισμός.

Απλά όλοι δεν είναι ίδιοι οι πολιτικοί, δεν είναι όλα ίδια τα μέσα ενημέρωσης.

Τώρα που το λούστρο εξαφανίστηκε και η εικόνα είναι πιο καθαρή, τώρα που ανακαλύψαμε ότι και αυτοί είναι άνθρωποι σαν και μας, ας διαλέξουμε νέους, άφθαρτους, αληθινούς και ωραίους ανθρώπους.

Δεν φταίνε οι ιδεολογίες ούτε η δημοκρατία. Φταίνε τα παλιά μυαλά, όσο νέοι και αν τα φοράνε. Φταίει η παλαιοκομματική αντίληψη που λέει ότι το κράτος πρέπει να πληρώνει για να εκλέγομαι συνέχεια, κι ας είμαι άδειο μύδι.

ΥΓ. Ευνόητο είναι ότι τηρουμένων των αναλογιών και στο μικρόκοσμο της  πόλης μας το ίδιο ισχύει.

Καλές Γιορτές σε όλους.