Παρακολούθησα από κοντά τις προάλλες, την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Όπως και στο παρελθόν ήλθα αντιμέτωπος με τη συνήθεια κάποιων εκ των συμβούλων να καπνίζουν σε δημόσιο χώρο, παρά την απαγόρευση. Συνειδητοποίησα ότι όλοι έχουν εξοικειωθεί με αυτή την κατάσταση και δεν ενοχλείται κανείς, ούτε από την έντονη μυρωδιά που κάλυπτε ολόκληρο το κτίριο, ούτε από τις γόπες, ούτε βέβαια από την αδιαφορία απέναντι στο Νόμο. Σκέφτομαι όλους αυτούς που ζητούν την ψήφο των δημοτών, ευαγγελιζόμενοι μια σύγχρονη, όμορφη πόλη, με πομπώδη συνθήματα, με αφόρητες μεγαλοστομίες και υποσχέσεις για τολμηρές πρωτοβουλίες που θα αλλάξουν την εικόνα της πόλης. Όλοι αυτοί οι τολμηροί έρχονται σε αμηχανία ή δειλιάζουν χαρακτηριστικά όταν πρέπει να πάρουν θέση για την εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου. Αυτοί οι επιλεκτικά ευαίσθητοι, διεκδικούν ξανά την ψήφο μας.

Και μάλλον θα τους τη δώσουμε πάλι ίσως γιατί όλοι θέλουμε το μικρορουσφετάκι μας (έτσι γίνεται πάντα), για να κλείσουμε συνειδητά τα μάτια στην έλλειψη ενός έστω περιορισμένου, εφικτού, προσγειωμένου οράματος, ανταλλάσσοντας τη σιωπή μας για όσα άσχημα συμβαίνουν μπροστά μας.

Ονειρεύομαι μια πόλη καθαρή, άκαπνη, με υποχρεωτικούς νόμους και κανόνες για όλους. Μια πόλη, όπου οι καφετέριες και τα εστιατόρια θα είναι καθαρά από καπνό και τσιγάρο. Με δημότες απαιτητικούς και συνειδητοποιημένους, με περιβαλλοντική συνείδηση, που δεν θα φυσούν τον καπνό στα μικρά παιδάκια όταν πίνουν τον καφέ τους και με άλλες καλές συνήθειες, όπως να μην αφήνουν τα σκουπίδια έξω από τον κάδο, να μην παρκάρουν στη διάβαση των ΑΜΕΑ ή των πεζών. Ονειρεύομαι απλά πράγματα. Ονειρεύομαι ότι Εισαγγελία και Διεύθυνση Υγείας θα περιφρουρούσαν την εφαρμογή του νόμου, χωρίς να ενθαρρύνουν την μικροπαραβατικότητα, χωρίς να λένε «δε βαριέσαι», «έτσι είναι ο Έλληνας».

Αναρωτιέμαι: αν οι δημοτικοί μας σύμβουλοι αρέσκονται στην κάπνα, στην αιθαλομίχλη και δεν σέβονται το δημόσιο χώρο, πως θα εμπνεύσουν τους δημότες να συμπεριφέρονται υπεύθυνα; Όταν διστάζουν στα μικρά, τι θα κάνουν στα μεγάλα; Γιατί αν οι αντιπρόσωποί μας βάζουν χαμηλά τον πήχη, είναι γιατί χαμηλά τον έχουμε τοποθετήσει εμείς ως ψηφοφόροι, αφού μάλλον προσδοκούμε να έχουμε δικαίωμα στην αυθαιρεσία με την ανοχή των εκλεγμένων, και έτσι τους αφήνουμε να κρατούν την πόλη στάσιμη.

Εμείς λοιπόν που θέλουμε κάτι διαφορετικό, ίσως πρέπει ν κάνουμε πιο έντονη την παρουσία μας. Αν θέλουμε μια Ξάνθη καθαρή, και άκαπνη πρέπει να την διεκδικήσουμε. Οι «γραφικοί και οι περίεργοι», έχουν με το μέρος τους το νόμο. Εισαγγελία, Αστυνομία και Υπηρεσίες Υγείας πρέπει να δηλώσουν παρούσες. Για μια Ξάνθη, πραγματικά όμορφη και άκαπνη πόλη.