Αν νιώθεις πως κάνεις τα πάντα μέσα στο σπίτι και αυτό δεν σου αρέσει, προσπάθησε να το αλλάξεις. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά υπάρχουν τρόποι να τα καταφέρεις.

Η αρχή, το ήμισυ του παντός: Σε περίπτωση που είσαι στο κατώφλι του γάμου ή της συμβίωσης, τα πράγματα είναι πιο απλά, επειδή, ως γνωστόν “όπως στρώσεις θα κοιμηθείς”. Με την έννοια δηλαδή, ότι πολύ πιο εύκολα θέτεις τα ζητήματα που σε ενδιαφέρουν όπως τα θέλεις από την αρχή, παρά τα αλλάζεις αφού, ως έναν βαθμό έχουν θεωρηθεί δεδομένα. Καλό είναι, λοιπόν, να ζητήσεις εκ των προτέρων αυτά που θέλεις. Δεν είπαμε να πιάσει και σφουγγαρόπανο το καμάρι σου, αλλά όλο και κάτι θα μπορεί να κάνει.

Εσύ το μαχαίρι, εσύ και το καρπούζι: Σε συνέχεια της προηγούμενης σκέψης, καλό θα ήταν να καταλάβεις ότι εσύ είσαι που τοποθετείς τον εαυτό σου οπουδήποτε τοποθετείσαι. Δηλαδή, αν εσύ από την πρώτη στιγμή κιόλας της σχέσης λειτουργήσεις ως η σούπερ γυναίκα που τα κάνει όλα και συμφέρει, τότε μην απορήσεις για τη συνέχεια, και μην γκρινιάξεις όταν εκείνος επαναπαυτεί στις δάφνες του. Γιατί θα το κάνει. Να είσαι σίγουρη. Αντί γι’ αυτό, ακόμη και αν με αυτό τον τρόπο ξεπερνάς τον εαυτό σου, φρόντισε να τον “εκπαιδεύσεις αναλόγως”. Θέσε όρια τόσο στον ίδιο όσο και στον εαυτό σου και θα βγεις κερδισμένη.

Άνοιξε το στοματάκι σου: Μην βασίζεσαι στις μαντικές ικανότητες του καλού σου. Μίλα. Δεν είναι υποχρεωμένος να φαντάζεται τι σου αρέσει, τι σε ενοχλεί και τι θέλεις, ανά πάσα στιγμή. Όπως και σε όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις ισχύει και εδώ το “αν δεν ζητήσεις δεν θα πάρεις”. Μην γυρίσεις κάποια στιγμή, μπουχτισμένη με το “κι εσύ και ο γρύλλος σου” στο στόμα, και εκείνος σε κοιτάζει χωρίς να καταλαβαίνει τι τον βρήκε. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, έχεις και εσύ μερίδιο ευθύνης, να το ξέρεις.

Περί ορέξεως: Γράψε όλες τις δουλειές που πρέπει να γίνονται στο σπίτι και καθίστε να τις δείτε μαζί. Διαλέξτε τι αρέσει περισσότερο σε ποιον. Ή μάλλον, επιλέξτε ποια δουλειά ενοχλεί τον καθένα σας λιγότερο και μοιράστε τις. Τώρα βέβαια, δεν θα πείραζε αν φαινόσουν λίγο “μεγαλόκαρδη” δίνοντάς του το προβάδισμα. Έτσι για να μην τον τρομάξεις, τον καημένο. Αν δηλαδή το πλυντήριο πιάτων ή το σούπερ μάρκετ, είναι το “που λεν” του, μην του το στερήσεις. Ακόμη και αν ο διαχωρισμός δεν γίνει 50-50, η δική σου η δουλειά θα γίνει σίγουρα πιο εύκολη, ακόμη και 3 δουλίτσες να φύγουν από πάνω σου.

Έπαινος ο ευεργετικός: Οι άντρες είναι σε πολλές περιπτώσεις όπως τα παιδιά. Όσο αρνητικά αντιδρούν στο όχι, άλλο τόσο θετικά αντιδρούν στο “Μπράβο”. Αν για παράδειγμα συνέχεια τον μαλώνεις για το πώς βάζει τα πιάτα στο πλυντήριο, να είσαι σίγουρη ότι πολύ σύντομα θα καταλήξεις να το κάνεις πάλι εσύ και αυτό. Θαύμασέ τον για οτιδήποτε κάνει και αν κάτι δεν σου αρέσει, βρες έναν άλλον τρόπο να το αλλάξεις. Δεν αποκλείεται βέβαια η “πλαγιομετωπική” αυτή προσπάθεια να γίνει αντιληπτή, αλλά θα είναι σίγουρα πιο… εύπεπτη.

Ο καθένας τα δικά του: Μία ακόμη “σιγουράντζα” στις καθημερινές δουλειές είναι να αναλάβει ο καθένας τα απολύτως προσωπικά του. Ρούχα, πιάτα, άπλυτα κ.ο.κ. Αν δηλαδή οτιδήποτε άλλο είναι παντελώς ουτοπικό, αυτό είναι κάτι το ελάχιστο που μπορεί να γίνει δεκτό ως “χείρα βοηθείας”.

Έτοιμοι να “λουστείτε” τις συνέπειες: Πρέπει να δώσεις στον καλό σου να καταλάβει ότι τίποτα δεν έρχεται μόνο του σ’ αυτή τη ζωή! Καλά, δεν θα τα πεις και τόσο μελοδραματικά, αλλά είναι αλήθεια ότι πρέπει όλοι να είμαστε -το ίδιο- υπεύθυνοι για τις πράξεις μας, ή στην προκειμένη περίπτωση για τις “μη πράξεις” μας. Αν για παράδειγμα ο άνδρας του σπιτιού έχει αναλάβει το πλυντήριο πιάτων (αγαπημένο παράδειγμα) αλλά δεν το πολυφέρνει σε πέρας, δεν θα επέμβεις σε καμία περίπτωση. Θα αφήσεις τις στοίβες να μαζεύονται μέχρι να μην σας έχει μείνει πιάτο που να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε. Μόνο έτσι θα καταλάβει τι σημαίνει “συνέπειες”. Άσε που αν αναλάβεις δράση, διατρέχεις για ακόμη μια φορά τον γνωστό κίνδυνο… του εφησυχασμού.

Το… τρίτο πρόσωπο: Σε τελική ανάλυση, και αν φυσικά το αντέχεις οικονομικά, προσέλαβε κάποιον να σε βοηθάει με τις πιο βαριές δουλειές. Αυτό βέβαια, δεν αναιρεί την όλη προηγούμενη συλλογιστική, απλά την περιορίζει στο πιο μικρό φάσμα της καθημερινής πραγματικότητας.

Από τη Ζωή Κίττα , womenonly.gr