Την Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010, στις 19:00,στην αίθουσα της βιβλιοθήκης του Ιδρύματος Θρακικής τέχνης και παράδοσης, στην οδό Καπνεργατών 9 στη Ξάνθη, τα μέλη της Ομάδας Ανάγνωσης, θα συζητήσουν και θα αναλύσουν το καινούργιο βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη.

“ΑΝ ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΑΛΛΙΩΣ”

Εκδ.Καλέντης,2009

  Μέσα από μια εκπληκτική αφήγηση, που θυμίζει την αφηγηματική μαεστρία του Καραγάτση, η Αλκυόνη Παπαδάκη ,κατορθώνει να σκιαγραφίσει τους ανθρώπινους χαρακτήρες που κινούνται ανάμεσά μας, θυμίζοντάς μας τόσο την παραδοσιακή Ελληνική κοινωνία, όσο και την σύγχρονη. Οι ήρωες του βιβλίου, μπορεί να είναι ο καθένας από εμάς, αν κοιτάξει βαθύτερα μέσα του.
Πρόκειται για ένα ψυχογράφημα που σε καθηλώνει με τη δύναμη της πλοκής και της μυθοπλασίας του. Πού βρίσκεται η αλήθεια και πού το ψέμα του, εσείς θα το ανακαλύψετε…

 ΑΛΚΥΟΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Γεννήθηκα στο Νιο Χωριό, πολύ κοντά στα Χανιά. Ο πατέρας μου ήταν δάσκαλος. Η μάνα μου, ονειροπόλα…. Όσο ήμουνα παιδί, η οικογένεια μου περνούσε δύσκολες ώρες έως τραγικές καταστάσεις. Έτσι, αναγκάστηκα να ψάχνω από τότε τα μονοπάτια της φυγής. Εκείνη την εποχή μιλούσα με τα δέντρα, τις κάργιες που φώλιαζαν στα κυπαρίσσια του κήπου μας, τους θάμνους και τις πέτρες. Μου άρεσε, ακόμη, να φέρνω στο μυαλό μου διάφορες λέξεις και ν’ ανακαλύπτω το χρώμα και τη μυρωδιά τους. Τελείωσα τη Γαλλική Σχολή και ύστερα ήρθα στην Αθήνα με τ’ όνειρο ν΄ αλλάξω τον κόσμο. Άρχισα τις επαναστάσεις και τις ανατροπές και το μόνο και το μόνο που κατάφερα ήταν να σπάω συνεχώς τα μούτρα μου. Ευτυχώς που όλα έγιναν έτσι ακριβώς όπως έγιναν. Χαλάλι. Είδα, έμαθα κι ένιωσα τόσα πολλά! Όταν κατάλαβα πως δεν μπορούσα ν’ αλλάξω τον κόσμο, είπα: εντάξει θ’ αλλάξω τον εαυτό μου. Πολύ το διασκέδασα που την πάτησα κι εκεί. Τελικά σκέφτομαι, προς τον παρόν δηλαδή γιατί πάντα το ψάχνω, πως επανάσταση είναι να’ χεις τα μάτια της ψυχής σου ανοιχτά, να επιμένεις, ν’ αγαπάς τη ζωή και να φροντίζεις να μην τη μολύνεις με το πέρασμά σου. Όσο για το γράψιμο, έγραφα από παιδί. Το πρώτο μου γραφτό ήταν ένα ραβασάκι στο Θεό. Η αλήθεια είναι πως, όταν μεγάλωσα αρκετά, έκανα φιλότιμες προσπάθειες να μην μπλεχτώ στα γρανάζια της λογοτεχνίας. Φοβόμουνα μήπως κάποια μέρα αυτή η ιστορία με καπελώνει. Μάταιος κόπος! Φαίνεται πως μερικοί γεννιούνται με τούτη την περίεργη διαστροφή στο κεφαλάκι τους.
 

Την Ομάδα συντονίζει, η Ελένη Εφραιμίδου και η συνάντηση είναι ανοιχτή στο κοινό.