Δέχομαι ανεπιφύλακτα την αιτιολόγηση της γείτονος ότι «η έγκριση ισχύει από το προσεχές σχολικό έτος, αφού εγκρίθηκε εντός Σεπτεμβρίου». Δέχομαι ασχολίαστα το αιτιολογικό της απόφασης. Ας μου επιτραπεί όμως να σημειώσω ότι την άρνηση για το παρόν σχολικό έτος τη λαμβάνω και σαν μία προειδοποίηση των τουρκικών Αρχών προς την ελληνική κυβέρνηση, η οποία δεν προβαίνει σε δυναμικές αλλαγές, διαφοροποιήσεις, μετατροπές στη μειονοτική εκπαίδευση προς όφελος της μειονότητας, της Θράκης, παρά τις όποιες προσπάθειες κάνει, οι οποίες και δεν ευδοκιμούν διότι η κυβερνητική πολιτική για τη Θράκη ελέγχεται από μια υπερ-εθνικιστική νοοτροπία η οποία δεν επιδέχεται αλλαγές, τις οποίες χαρακτηρίζει «αντεθνικές πράξεις».

Και το χειρότερο όλων είναι ότι οι προτεινόμενες πολιτικές για τη Θράκη, με σκοπό την πρόοδο της περιοχής και τη μορφωτική καλλιέργεια της μειονότητας, σχολιάζονται, κρίνονται και κατακρίνονται ή επικρίνονται από «ευαίσθητους εθνικά» πολίτες, οι οποίοι με τη θέση που έχουν παρεμποδίζουν αλλαγές στη μειονοτική εκπαίδευση και δεν μπορούν να δουν και να αφουγκραστούν τις καλύτερες συνθήκες που βιώνουν οι Ρωμιοί σε Πόλη, Ιμβρο και Τένεδο μετά τις πρόσφατες παραχωρήσεις που έγιναν από τις τουρκικές κυβερνήσεις.

Ε να χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι επαναλαμβανόμενες αρνητικές απαντήσεις του ελληνικού υπουργείου Παιδείας σε φορείς της μειονότητας για ίδρυση δίγλωσσων νηπιαγωγείων, στο πλαίσιο των ελληνικών νόμων και ενταγμένα στη μειονοτική παιδεία.Λύσεις θα μπορούσαν να υπάρξουν άμεσες, αφού μέλη της μειονότητας έχουν αποφοιτήσει από τμήματα νηπιαγωγών και δασκάλων από τα ελληνικά πανεπιστήμια.

Το υπάρχον ελληνικό πολιτικό σύστημα που επηρεάζεται από εθνικιστικούς και φοβικούς κύκλους και «μπάζει» από παντού δεν επιθυμεί να αντιταχθεί σε αυτό και συνεχίζει μια κατάσταση για πάρα πολλά χρόνια «ήξεις-αφήξεις», χωρίς να επιλύει τα χρόνια εκπαιδευτικά προβλήματα της μειονότητας, παρά τις προσπάθειες που κάποιοι καταβάλλουν. Συνεχίζει το πολιτικό κατεστημένο και άγει και φέρει την ελληνική πολιτεία στα θέματα που θα έπρεπε να είχε επιλύσει από την ψυχροπολεμική εποχή.

Θα πρέπει να κατανοηθεί ότι οι διμερείς πολιτικές εφαρμόζονται ένθεν-κακείθεν. Δεν υπάρχει δόγμα «μου κάνεις, σου κάνω» στην πολιτική. Αυτή τη διπλωματία χωρίς εθνικιστικές υστερίες θα πρέπει να ακολουθήσει η ελληνική πολιτική στη μειονοτική εκπαίδευση, καθώς και σε άλλα ζητήματα που άπτονται της μειονότητας, χωρίς φοβικές καταστάσεις, προς το συμφέρον του συνόλου των πολιτών της Θράκης, διαφορετικά θα δούμε και άλλες «καμπάνες» σε βάρος των Ρωμιών που ζουν στη γείτονα. «Καμπάνες» για τις οποίες δεν θα μπορούν να κατηγορηθούν άλλοι, παρά εμείς που συνεχίζουμε με τις πράξεις μας και υποσκάπτουμε την παρουσία των Ρωμιών σε Πόλη, Ιμβρο και Τένεδο.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Ελευθεροτυπία” 17/9/2014
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=17/09/2014&id=447832