Ο Δήμαρχος Ξάνθης, Μανώλης Τσέπελης, οδεύει να γίνει ένας Δήμαρχος χωρίς να διοικεί ο ίδιος. Οι συμπεριφορές των συνεργατών του δεν εκθέτει μόνο τους ίδιους αλλά και τον ίδιο τον Μανώλη Τσέπελη ο οποίος αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, θα είναι ο δήμαρχος που θα μείνει στην ιστορία ως ο μόνος που ήταν μαριονέτα τρίτων.

Ο Μανώλης Φανουράκης , κατά κοινή ομολογία, είναι αυτός που διαχειρίζεται πλέον σημαντικές αποφάσεις του Δήμου τις οποίες τις παίρνουν τρίτοι υπό τις οδηγίες του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Κέντρο Πολιτισμού το οποίο για πρώτη φορά εμφανίζει μια εικόνα πλήρους διάλυσης χωρίς κανένα σχέδιο. Ο πρόεδρος του Κέντρου Πολιτισμού δεν ασκεί ουσιαστικά καμιά διοίκηση και ακολουθεί τις εντολές και τις επιθυμίες του Μανώλη Φανουράκη.

Στην ΔΕΥΑΞ, τα πράγματα εκεί μπορούν να χαρακτηριστούν ως και επικίνδυνα. Πλέον η επιχείρηση αποτελεί ξένο σώμα στο Δήμο. Ο Ιπποκράτης Καμαρίδης δεν δίνει κανέναν λογαριασμό σε κανέναν, ούτε καν στον Δήμαρχο, και διοικεί ως να είναι δική του επιχείρηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι αναθέσεις σχεδόν 40.000 ευρώ (τηλεφωνικό κέντρο, ιστοσελίδα) στην ίδια επιχείρηση για υπηρεσίες και προϊόντα τα οποία όχι μόνο μπορούν να αποκτηθούν σε χαμηλότερες τιμές, αλλά και στην παρούσα φάση της κρίσης, είναι αχρείαστα. Μάλιστα την στιγμή που οι πολίτες δεν θα μπορούν σε λίγο καιρό να ανταπεξέρχονται στα ήδη ακριβά κοστολόγια της ΔΕΥΑΞ, η διοίκηση εξακολουθεί να εισπράξει τους προκλητικούς μισθούς των 3.600 ευρώ συνολικά. 

Τέλος, ο Μανώλης Τσέπελης φαίνεται πως έχει και σκιώδεις συμβούλους και Αντιδημάρχους οι οποίοι τον καθοδηγούν σε σημαντικές αποφάσεις οι οποίες στο τέλος τον εκθέτουν. Η περίπτωση του Δροσερού και τον πως χειρίστηκε το όλο θέμα στα κεντρικά κανάλια, διαφαίνεται πως όσα ειπώθηκαν ήταν υπό καθοδήγηση